Yüzüm iki avucumun arasındayken anlıyorum zamanın hızlı akışını ve akarken oluşturduğu çizgileri.. Uzak gelirdi sokaklarda koşarken, eğlenirken ama şimdi suratımı çevreleyen ellerimi indiripte baktığımda dağ gibi gözüken uzaklıklar yakın oluvermiş silip geçmiş bedenimi. Derken birşeyi farkediyorum. Yüreğime az işlemiş zaman hala çarpabiliyor ufak sevinçlere ve hala ağlayabiliyor elma şekeri elinden alınmış bir çocuk edasıyla.. Ama artık sanırım zaman en çok yüreğe işliyor...
Posted on: Mon, 26 Aug 2013 16:08:23 +0000
Recently Viewed Topics
© 2015