,)#dailyWORD #KINGJAMESVERSION1611 #Acts 16:1 Then came he to Derbe and Lystra: and, behold, a certain disciple was there, named Timotheus, the son of a certain woman, which was a Jewess, and believed; but his father was a Greek: 16:2 Which was well reported of by the brethren that were at Lystra and Iconium. 16:3 Him would Paul have to go forth with him; and took and circumcised him because of the Jews which were in those quarters: for they knew all that his father was a Greek. 16:4 And as they went through the cities, they delivered them the decrees for to keep, that were ordained of the apostles and elders which were at Jerusalem. 16:5 And so were the churches established in the faith, and increased in number daily. 16:6 Now when they had gone throughout Phrygia and the region of Galatia, and were forbidden of the Holy Ghost to preach the word in Asia, 16:7 After they were come to Mysia, they assayed to go into Bithynia: but the Spirit suffered them not. 16:8 And they passing by Mysia came down to Troas. 16:9 And a vision appeared to Paul in the night; There stood a man of Macedonia, and prayed him, saying, Come over into Macedonia, and help us. 16:10 And after he had seen the vision, immediately we endeavoured to go into Macedonia, assuredly gathering that the Lord had called us for to preach the gospel unto them. 16:11 Therefore loosing from Troas, we came with a straight course to Samothracia, and the next day to Neapolis; 16:12 And from thence to Philippi, which is the chief city of that part of Macedonia, and a colony: and we were in that city abiding certain days. 16:13 And on the sabbath we went out of the city by a river side, where prayer was wont to be made; and we sat down, and spake unto the women which resorted thither. 16:14 And a certain woman named Lydia, a seller of purple, of the city of Thyatira, which worshipped God, heard us: whose heart the Lord opened, that she attended unto the things which were spoken of Paul. 16:15 And when she was baptized, and her household, she besought us, saying, If ye have judged me to be faithful to the Lord, come into my house, and abide there. And she constrained us. 16:16 And it came to pass, as we went to prayer, a certain damsel possessed with a spirit of divination met us, which brought her masters much gain by soothsaying: 16:17 The same followed Paul and us, and cried, saying, These men are the servants of the most high God, which shew unto us the way of salvation. 16:18 And this did she many days. But Paul, being grieved, turned and said to the spirit, I command thee in the name of Jesus Christ to come out of her. And he came out the same hour. 16:19 And when her masters saw that the hope of their gains was gone, they caught Paul and Silas, and drew them into the marketplace unto the rulers, 16:20 And brought them to the magistrates, saying, These men, being Jews, do exceedingly trouble our city, 16:21 And teach customs, which are not lawful for us to receive, neither to observe, being Romans. 16:22 And the multitude rose up together against them: and the magistrates rent off their clothes, and commanded to beat them. 16:23 And when they had laid many stripes upon them, they cast them into prison, charging the jailor to keep them safely: 16:24 Who, having received such a charge, thrust them into the inner prison, and made their feet fast in the stocks. 16:25 And at midnight Paul and Silas prayed, and sang praises unto God: and the prisoners heard them. 16:26 And suddenly there was a great earthquake, so that the foundations of the prison were shaken: and immediately all the doors were opened, and every ones bands were loosed. 16:27 And the keeper of the prison awaking out of his sleep, and seeing the prison doors open, he drew out his sword, and would have killed himself, supposing that the prisoners had been fled. 16:28 But Paul cried with a loud voice, saying, Do thyself no harm: for we are all here. 16:29 Then he called for a light, and sprang in, and came trembling, and fell down before Paul and Silas, 16:30 And brought them out, and said, Sirs, what must I do to be saved? 16:31 And they said, Believe on the Lord Jesus Christ, and thou shalt be saved, and thy house. 16:32 And they spake unto him the word of the Lord, and to all that were in his house. 16:33 And he took them the same hour of the night, and washed their stripes; and was baptized, he and all his, straightway. 16:34 And when he had brought them into his house, he set meat before them, and rejoiced, believing in God with all his house. 16:35 And when it was day, the magistrates sent the serjeants, saying, Let those men go. 16:36 And the keeper of the prison told this saying to Paul, The magistrates have sent to let you go: now therefore depart, and go in peace. 16:37 But Paul said unto them, They have beaten us openly uncondemned, being Romans, and have cast us into prison; and now do they thrust us out privily? nay verily; but let them come themselves and fetch us out. 16:38 And the serjeants told these words unto the magistrates: and they feared, when they heard that they were Romans. 16:39 And they came and besought them, and brought them out, and desired them to depart out of the city. 16:40 And they went out of the prison, and entered into the house of Lydia: and when they had seen the brethren, they comforted them, and departed. Mga GAWA 16:1 At siyay naparoon din naman sa Derbe at sa Listra: at narito, naroon ang isang alagad, na nagngangalang Timoteo, na anak ng isang Judiang sumasampalataya; datapuwat Griego ang kaniyang ama.16:2 Siyay may mabuting patotoo ng mga kapatid na nangasa Listra at Iconio.16:3 Iniibig ni Pablo na sumama siya sa kaniya; at kaniyang kinuha siya at tinuli dahil sa mga Judio na nangasa mga dakong yaon: sapagkat nalalaman ng lahat na ang kaniyang amay Griego.16:4 At sa kanilang pagtahak sa mga bayan, ay ibinigay sa kanila ang mga utos na inilagda ng mga apostol at ng mga matanda sa Jerusalem, upang kanilang tuparin.16:5 Kaya nga, ang mga iglesiay pinalakas sa pananampalataya at naragdagan ang bilang araw-araw.16:6 At nang kanilang matahak ang lupain ng Frigia at Galacia, ay pinagbawalan sila ng Espiritu Santo na saysayin ang salita sa Asia;16:7 At nang silay magsidating sa tapat ng Misia, ay pinagsikapan nilang magsipasok sa Bitinia; at hindi sila tinulutan ng Espiritu ni Jesus;16:8 At pagkaraan nila sa Misia, ay nagsilusong sila sa Troas.16:9 At napakita ang isang pangitain sa gabi kay Pablo: May isang lalaking taga Macedonia na nakatayo, na namamanhik sa kaniya, at sinasabi, Tumawid ka sa Macedonia, at tulungan mo kami.16:10 At pagkakita niya sa pangitain, pagdakay pinagsikapan naming magsiparoon sa Macedonia, na pinatutunayang kamiy tinawag ng Dios upang sa kanilay ipangaral ang evangelio.16:11 Pagtulak nga sa Troas, ay pinunta namin ang Samotracia, at nang kinabukasay ang Neapolis;16:12 At mula dooy ang Filipos, na isang bayan ng Macedonia, na siyang una sa purok, lupang nasasakupan ng Roma: at nangatira kaming ilang araw sa bayang yaon.16:13 At nang araw ng sabbath ay nagsilabas kami sa labas ng pintuan sa tabi ng ilog, na dooy sinapantaha naming may mapapanalanginan; at kamiy nangaupo, at nakipagsalitaan sa mga babaing nangagkatipon.16:14 At isang babaing nagngangalang Lidia, na mangangalakal ng kayong kulay-ube, na taga bayan ng Tiatira, isang masipag sa kabanalan, ay nakinig sa amin: na binuksan ng Panginoon ang kaniyang puso upang unawain ang mga bagay na sinalita ni Pablo.16:15 At nang siyay mabautismuhan na, at ang kaniyang mga kasangbahay, ay namanhik siya sa amin, na sinasabi, Kung inyong inaakalang akoy tapat sa Panginoon, ay magsipasok kayo sa aking bahay, at kayoy magsitira doon. At kamiy pinilit niya.16:16 At nangyari, na nang kamiy nagsisiparoon sa mapapanalanginan, ay sinalubong kami ng isang dalagang may karumaldumal na espiritu ng panghuhula, at nagdadala ng maraming pakinabang sa kaniyang mga panginoon sa pamamagitan ng panghuhula.16:17 Siyay sumusunod kay Pablo at sa amin at nagsisigaw, na sinasabi, Mga alipin ng Kataastaasang Dios ang mga taong ito, na nagsisipangaral sa inyo ng daan ng kaligtasan.16:18 At maraming mga araw na ginawa niya ito. Datapuwat palibhasay si Pablo ay totoong nababagabag, ay lumingon at sinabi sa espiritu, Iniuutos ko sa iyo sa pangalan ni Jesucristo na lumabas ka sa kaniya. At ito ay lumabas nang oras ding yaon.16:19 Datapuwat nang makita ng kaniyang mga panginoon na wala na ang inaasahan nilang kapakinabangan, ay hinuli nila si Pablo at si Silas, at kinaladkad sila sa pamilihan, sa harapan ng mga may kapangyarihan,16:20 At nang maiharap na sila sa mga hukom, ay sinabi nila, Ang mga lalaking ito, palibhasay mga Judio, ay nagsisipanggulong totoo sa ating bayan,16:21 At nangaghahayag ng mga kaugaliang hindi matuwid nating tanggapin, o gawin, palibhasa tayoy Romano.16:22 At samasamang nagsitindig ang karamihan laban sa kanila: at hinapak ng mga hukom ang kanilang mga damit, at ipinapalo sila ng mga panghampas.16:23 At nang silay mapalo na nila ng marami, ay ipinasok sila sa bilangguan, na ipinagtatagubilin sa tagapamahala na silay bantayang maigi:16:24 Na, nang tanggapin nito ang gayong tagubilin, ay ipinasok sila sa kalooblooban ng bilangguan, at piniit ang kanilang mga paa sa mga pangawan.16:25 Datapuwat nang maghahatinggabi na si Pablo at si Silas ay nagsipanalangin at nagsiawit ng mga himno sa Dios, at silay pinakikinggan ng mga bilanggo;16:26 At kaginsaginsay nagkaroon ng isang malakas na lindol, ano pat nangagsiuga ang mga patibayan ng bahay-bilangguan: at pagdakay nangabuksan ang lahat ng mga pinto; at nangakalas ang mga gapos ng bawat isa.16:27 At ang tagapamahala, palibhasay nagising sa pagkakatulog at nang makitang bukas ang mga pinto ng bilangguan, ay binunot ang kaniyang tabak at magpapakamatay sana, sa pagaakalang nangakatakas na ang mga bilanggo.16:28 Datapuwat sumigaw si Pablo ng malakas na tinig, na sinasabi, Huwag mong saktan ang iyong sarili: sapagkat nangaririto kaming lahat.16:29 At siyay humingi ng mga ilaw at tumakbo sa loob, at, nanginginig sa takot, ay nagpatirapa sa harapan ni Pablo at ni Silas,16:30 At silay inilabas at sinabi, Mga ginoo, ano ang kinakailangan kong gawin upang maligtas?16:31 At kanilang sinabi, Manampalataya ka sa Panginoong Jesus, at maliligtas ka, ikaw at ang iyong sangbahayan.16:32 At sa kaniyay sinalita nila ang salita ng Panginoon, pati sa lahat ng nangasa kaniyang bahay.16:33 At silay kaniyang kinuha nang oras ding yaon ng gabi, at hinugasan ang kanilang mga latay; at pagdakay binautismuhan, siya at ang buong sangbahayan niya.16:34 At silay kaniyang ipinanhik sa kaniyang bahay, at hinainan sila ng pagkain, at nagalak na totoo, pati ng buong sangbahayan niya, na nagsisampalataya sa Dios.16:35 Datapuwat nang umaga na, ang mga hukom ay nangagsugo ng mga sarhento, na nagsasabi, Pawalan mo ang mga taong iyan.16:36 At iniulat ng tagapamahala kay Pablo ang mga salitang ito, na sinasabi, Ipinagutos ng mga hukom na kayoy pawalan: ngayon ngay magsilabas kayo, at magsiyaon kayong payapa.16:37 Datapuwat sinabi sa kanila ni Pablo, Pinalo nila kami sa hayag, na hindi nangahatulan, bagamat mga lalaking Romano, at kamiy ibinilanggo; at ngayoy lihim na kamiy pinawawalan nila? tunay na hindi nga; kundi sila rin ang magsiparito at kamiy pawalan.16:38 At iniulat ng mga sarhento ang mga salitang ito sa mga hukom: at silay nangatakot nang kanilang marinig na silay mga Romano;16:39 At silay nagsiparoon at pinamanhikan sila; at nang kanilang mailabas na sila, ay hiniling nila sa kanila na magsilabas sa bayan.16:40 At silay nagsilabas sa bilangguan, at nagsipasok sa bahay ni Lidia: at nang makita nila ang mga kapatid, ay kanilang inaliw sila, at nagsialis. Mga Gawa Acts 17:1 Now when they had passed through Amphipolis and Apollonia, they came to Thessalonica, where was a synagogue of the Jews: 17:2 And Paul, as his manner was, went in unto them, and three sabbath days reasoned with them out of the scriptures, 17:3 Opening and alleging, that Christ must needs have suffered, and risen again from the dead; and that this Jesus, whom I preach unto you, is Christ. 17:4 And some of them believed, and consorted with Paul and Silas; and of the devout Greeks a great multitude, and of the chief women not a few. 17:5 But the Jews which believed not, moved with envy, took unto them certain lewd fellows of the baser sort, and gathered a company, and set all the city on an uproar, and assaulted the house of Jason, and sought to bring them out to the people. 17:6 And when they found them not, they drew Jason and certain brethren unto the rulers of the city, crying, These that have turned the world upside down are come hither also; 17:7 Whom Jason hath received: and these all do contrary to the decrees of Caesar, saying that there is another king, one Jesus. 17:8 And they troubled the people and the rulers of the city, when they heard these things. 17:9 And when they had taken security of Jason, and of the other, they let them go. 17:10 And the brethren immediately sent away Paul and Silas by night unto Berea: who coming thither went into the synagogue of the Jews. 17:11 These were more noble than those in Thessalonica, in that they received the word with all readiness of mind, and searched the scriptures daily, whether those things were so. 17:12 Therefore many of them believed; also of honourable women which were Greeks, and of men, not a few. 17:13 But when the Jews of Thessalonica had knowledge that the word of God was preached of Paul at Berea, they came thither also, and stirred up the people. 17:14 And then immediately the brethren sent away Paul to go as it were to the sea: but Silas and Timotheus abode there still. 17:15 And they that conducted Paul brought him unto Athens: and receiving a commandment unto Silas and Timotheus for to come to him with all speed, they departed. 17:16 Now while Paul waited for them at Athens, his spirit was stirred in him, when he saw the city wholly given to idolatry. 17:17 Therefore disputed he in the synagogue with the Jews, and with the devout persons, and in the market daily with them that met with him. 17:18 Then certain philosophers of the Epicureans, and of the Stoicks, encountered him. And some said, What will this babbler say? other some, He seemeth to be a setter forth of strange gods: because he preached unto them Jesus, and the resurrection. 17:19 And they took him, and brought him unto Areopagus, saying, May we know what this new doctrine, whereof thou speakest, is? 17:20 For thou bringest certain strange things to our ears: we would know therefore what these things mean. 17:21 (For all the Athenians and strangers which were there spent their time in nothing else, but either to tell, or to hear some new thing.) 17:22 Then Paul stood in the midst of Mars hill, and said, Ye men of Athens, I perceive that in all things ye are too superstitious. 17:23 For as I passed by, and beheld your devotions, I found an altar with this inscription, TO THE UNKNOWN GOD. Whom therefore ye ignorantly worship, him declare I unto you. 17:24 God that made the world and all things therein, seeing that he is Lord of heaven and earth, dwelleth not in temples made with hands; 17:25 Neither is worshipped with mens hands, as though he needed any thing, seeing he giveth to all life, and breath, and all things; 17:26 And hath made of one blood all nations of men for to dwell on all the face of the earth, and hath determined the times before appointed, and the bounds of their habitation; 17:27 That they should seek the Lord, if haply they might feel after him, and find him, though he be not far from every one of us: 17:28 For in him we live, and move, and have our being; as certain also of your own poets have said, For we are also his offspring. 17:29 Forasmuch then as we are the offspring of God, we ought not to think that the Godhead is like unto gold, or silver, or stone, graven by art and mans device. 17:30 And the times of this ignorance God winked at; but now commandeth all men every where to repent: 17:31 Because he hath appointed a day, in the which he will judge the world in righteousness by that man whom he hath ordained; whereof he hath given assurance unto all men, in that he hath raised him from the dead. 17:32 And when they heard of the resurrection of the dead, some mocked: and others said, We will hear thee again of this matter. 17:33 So Paul departed from among them. 17:34 Howbeit certain men clave unto him, and believed: among the which was Dionysius the Areopagite, and a woman named Damaris, and others with them. MGA GAWA 17:1 Pagkatahak nga nila sa Amfipolis at sa Apolonia, ay nagsirating sila sa Tesalonica, na kinaroroonan ng isang sinagoga ng mga Judio.17:2 At si Pablo, ayon sa ugali niya ay pumasok sa kanila, at sa tatlong sabbath ay nangatuwiran sa kanila sa mga kasulatan,17:3 Na binubuksan at pinatunayan na kinakailangang si Cristo ay maghirap, at muling mabuhay sa mga patay; at itong si Jesus, aniya, na aking ipinangangaral sa inyo, ay siyang Cristo.17:4 At nangahikayat ang ilan sa kanila, at nakikampi kay Pablo at kay Silas; at gayon din ang lubhang maraming mga Griegong masisipag sa kabanalan, at hindi kakaunting mga babaing mararangal.17:5 Datapuwat ang mga Judio, palibhasay nangaudyokan ng inggit, ay nangagsama ng ilang masasamang tao sa pamilihan, at pagkatipon ng isang karamihan, ay ginulo ang bayan; at pagkalusob sa bahay ni Jason, ay pinagsikapan nilang silay iharap sa mga tao.17:6 At nang hindi sila mangasumpungan, ay kanilang kinaladkad si Jason at ang ilang kapatid sa harap ng mga punong bayan, na ipinagsisigawan, Itong mga nagsisipagtiwarik ng sanglibutan, ay nagsiparito rin naman;17:7 Na tinanggap sila ni Jason: at ang lahat ng mga ito ay nagsisigawa ng laban sa mga utos ni Cesar, na nagsasabing may ibang hari, si Jesus.17:8 At kanilang ginulo ang karamihan at ang mga punong bayan, nang kanilang marinig ang mga bagay na ito.17:9 At nang matanggap na nila ang pinakaako kay Jason at sa mga iba, ay kanilang pinawalan sila.17:10 At pagdakay pinayaon sa gabi ng mga kapatid si Pablo at si Silas sa Berea: na nang dumating sila doon ay nagsipasok sa sinagoga ng mga Judio.17:11 Ngayon lalong naging mararangal ang mga ito kay sa mga taga Tesalonica, sapagkat tinanggap nila ang salita ng buong pagsisikap, at sinisiyasat sa araw-araw ang mga kasulatan, kung tunay nga ang mga bagay na ito.17:12 Kaya nga marami sa kanila ang mga nagsisampalataya; gayon din sa mga babaing Griega na may mga kalagayang mahal, at sa mga lalake, ay hindi kakaunti.17:13 Datapuwat nang maunawa ng mga Judiong taga Tesalonica na sa Berea ay ipinangangaral din ni Pablo ang salita ng Dios, ay nagsiparoon din naman, na ginulo at binagabag ang mga karamihan.17:14 At nang magkagayoy pagdakay pinayaon ng mga kapatid si Pablo na pumaroon hanggang sa dagat: at nangatira pa roon si Silas at si Timoteo.17:15 Datapuwat silang mga nagsipaghatid kay Pablo ay dinala siya hanggang sa Atenas: at nang matanggap na nila ang pautos kay Silas at kay Timoteo na madalingmadali silang magsiparoon sa kaniya, ay nagsialis sila.17:16 Samantala ngang silay hinihintay ni Pablo sa Atenas, ay namuhi ang kaniyang espiritu sa loob niya sa pagkamasid niya sa bayan na puno ng diosdiosan.17:17 Kayat sa sinagogay nakipagmatuwiran siya sa mga Judio at sa mga taong masisipag sa kabanalan, at sa araw-araw sa pamilihan sa mga nakikipagkita sa kaniya.17:18 At ilan naman sa mga pilosopong Epicureo at Estoico ay nakipagtalo sa kaniya. At sinabi ng ilan, Anong ibig sabihin ng masalitang ito? binagabag ang mga iba, Parang siyay tagapagbalita ng mga ibang dios: sapagkat ipinangangaral niya si Jesus at ang pagkabuhay na maguli.17:19 At siyay tinangnan nila, at dinala siya sa Areopago, na sinasabi, Mangyayari bagang maalaman namin kung ano itong bagong aral, na sinasalita mo?17:20 Sapagkat naghahatid ka ng mga kakaibang bagay sa aming mga tainga: ibig nga naming maalaman kung ano ang kahulugan ng mga bagay na ito.17:21 (Lahat nga ng mga Ateniense at ang mga taga ibang bayang nakikipamayan doon ay walang ibang ginagawa, kundi ang magsipagsaysay o mangakinig ng anomang bagay na bago.)17:22 At tumindig si Pablo sa gitna ng Areopago, at sinabi, Kayong mga lalaking taga Atenas, sa lahat ng mga bagay ay napapansin kong kayoy lubhang relihioso.17:23 Sapagkat sa aking pagdaraan, at sa pagmamasid ng mga bagay na inyong sinasamba, ay nakasumpong din naman ako ng isang dambana na may sulat na ganito, SA ISANG DIOS NA HINDI KILALA. Yaon ngang inyong sinasamba sa hindi pagkakilala, siya ang sa inyoy ibinabalita ko.17:24 Ang Dios na gumawa ng sanglibutan at ng lahat ng mga bagay na naririto, siya, palibhasay Panginoon ng langit at ng lupa, ay hindi tumatahan sa mga templong ginawa ng mga kamay;17:25 Ni hindi rin naman pinaglilingkuran siya ng mga kamay ng mga tao, na para bagang siyay nangangailangan ng anomang bagay, yamang siya rin ang nagbibigay sa lahat ng buhay, at ng hininga, at ng lahat ng mga bagay;17:26 At ginawa niya sa isa ang bawat bansa ng mga tao upang magsipanahan sa balat ng buong lupa, na itinakda ang kanilang talagang ayos ng mga kapanahunan at ang mga hangganan ng kanilang tahanan;17:27 Upang kanilang hanapin ang Dios baka sakaling maapuhap nila siya at siyay masumpungan, bagaman hindi siya malayo sa bawat isa sa atin:17:28 Sapagkat sa kaniya tayoy nangabubuhay, at nagsisikilos, at mayroon tayong pagkatao: na gaya naman ng sinabi ng ilan sa inyong sariling mga manunula, Sapagkat tayo namay sa kaniyang lahi.17:29 Yamang tayo ngay lahi ng Dios, ay hindi marapat nating isipin na ang pagka Dios ay katulad ng ginto, o ng pilak, o ng bato, na inukit ng kabihasnan at katalinuhan ng tao.17:30 Ang mga panahon ng kahangalan ay pinalipas na nga ng Dios; datapuwat ngayoy ipinaguutos niya sa mga tao na mangagsisi silang lahat sa lahat ng dako:17:31 Sapagkat siyay nagtakda ng isang araw na kaniyang ipaghuhukom sa sanglibutan ayon sa katuwiran sa pamamagitan ng lalaking kaniyang itinalaga; na itoy pinatunayan niya sa lahat ng mga tao, nang siyay buhayin niyang maguli sa mga patay.17:32 At nang kanilang marinig ang tungkol sa pagkabuhay na maguli, ay nanglibak ang ilan; datapuwat sinabi ng mga iba, Pakikinggan ka naming muli tungkol dito.17:33 Sa gayoy umalis si Pablo sa gitna nila.17:34 Datapuwat nakisama sa kanya ang ilang mga tao, at nagsisampalataya: na sa mga yaoy isa si Dionisio na Areopagita, at ang isang babaing nagngangalang Damaris, at mga iba pang kasama nila. Mga Gawa Acts 20:1 And after the uproar was ceased, Paul called unto him the disciples, and embraced them, and departed for to go into Macedonia. 20:2 And when he had gone over those parts, and had given them much exhortation, he came into Greece, 20:3 And there abode three months. And when the Jews laid wait for him, as he was about to sail into Syria, he purposed to return through Macedonia. 20:4 And there accompanied him into Asia Sopater of Berea; and of the Thessalonians, Aristarchus and Secundus; and Gaius of Derbe, and Timotheus; and of Asia, Tychicus and Trophimus. 20:5 These going before tarried for us at Troas. 20:6 And we sailed away from Philippi after the days of unleavened bread, and came unto them to Troas in five days; where we abode seven days. 20:7 And upon the first day of the week, when the disciples came together to break bread, Paul preached unto them, ready to depart on the morrow; and continued his speech until midnight. 20:8 And there were many lights in the upper chamber, where they were gathered together. 20:9 And there sat in a window a certain young man named Eutychus, being fallen into a deep sleep: and as Paul was long preaching, he sunk down with sleep, and fell down from the third loft, and was taken up dead. 20:10 And Paul went down, and fell on him, and embracing him said, Trouble not yourselves; for his life is in him. 20:11 When he therefore was come up again, and had broken bread, and eaten, and talked a long while, even till break of day, so he departed. 20:12 And they brought the young man alive, and were not a little comforted. 20:13 And we went before to ship, and sailed unto Assos, there intending to take in Paul: for so had he appointed, minding himself to go afoot. 20:14 And when he met with us at Assos, we took him in, and came to Mitylene. 20:15 And we sailed thence, and came the next day over against Chios; and the next day we arrived at Samos, and tarried at Trogyllium; and the next day we came to Miletus. 20:16 For Paul had determined to sail by Ephesus, because he would not spend the time in Asia: for he hasted, if it were possible for him, to be at Jerusalem the day of Pentecost. 20:17 And from Miletus he sent to Ephesus, and called the elders of the church. 20:18 And when they were come to him, he said unto them, Ye know, from the first day that I came into Asia, after what manner I have been with you at all seasons, 20:19 Serving the LORD with all humility of mind, and with many tears, and temptations, which befell me by the lying in wait of the Jews: 20:20 And how I kept back nothing that was profitable unto you, but have shewed you, and have taught you publickly, and from house to house, 20:21 Testifying both to the Jews, and also to the Greeks, repentance toward God, and faith toward our Lord Jesus Christ. 20:22 And now, behold, I go bound in the spirit unto Jerusalem, not knowing the things that shall befall me there: 20:23 Save that the Holy Ghost witnesseth in every city, saying that bonds and afflictions abide me. 20:24 But none of these things move me, neither count I my life dear unto myself, so that I might finish my course with joy, and the ministry, which I have received of the Lord Jesus, to testify the gospel of the grace of God. 20:25 And now, behold, I know that ye all, among whom I have gone preaching the kingdom of God, shall see my face no more. 20:26 Wherefore I take you to record this day, that I am pure from the blood of all men. 20:27 For I have not shunned to declare unto you all the counsel of God. 20:28 Take heed therefore unto yourselves, and to all the flock, over the which the Holy Ghost hath made you overseers, to feed the church of God, which he hath purchased with his own blood. 20:29 For I know this, that after my departing shall grievous wolves enter in among you, not sparing the flock. 20:30 Also of your own selves shall men arise, speaking perverse things, to draw away disciples after them. 20:31 Therefore watch, and remember, that by the space of three years I ceased not to warn every one night and day with tears. 20:32 And now, brethren, I commend you to God, and to the word of his grace, which is able to build you up, and to give you an inheritance among all them which are sanctified. 20:33 I have coveted no mans silver, or gold, or apparel. 20:34 Yea, ye yourselves know, that these hands have ministered unto my necessities, and to them that were with me. 20:35 I have shewed you all things, how that so labouring ye ought to support the weak, and to remember the words of the Lord Jesus, how he said, It is more blessed to give than to receive. 20:36 And when he had thus spoken, he kneeled down, and prayed with them all. 20:37 And they all wept sore, and fell on Pauls neck, and kissed him, 20:38 Sorrowing most of all for the words which he spake, that they should see his face no more. And they accompanied him unto the ship. MGA GAWA 20:1 At pagkatapos na mapatigil ang kaguluhan, nang maipatawag na ni Pablo ang mga alagad at silay mapangaralan, ay nagpaalam sa kanila, at umalis upang pumaroon sa Macedonia.20:2 At nang matahak na niya ang mga dakong yaon, at maaralan na sila ng marami, siyay napasa Grecia.20:3 At nang siyay makapaggugol na ng tatlong buwan doon, at mapabakayan siya ng mga Judio nang siyay lalayag na sa Siria, ay pinasiyahan niyang bumalik na magdaan sa Macedonia.20:4 At siyay sinamahan hanggang sa Asia, ni Sopatro na taga Berea, na anak ni Pirro; at ng mga taga Tesalonicang si Aristarco at si Segundo; at ni Gayo na taga Derbe, at ni Timoteo; at ng mga taga Asiang si Tiquico at si Trofimo.20:5 Datapuwat nangauna ang mga ito, at hinintay kami sa Troas.20:6 At kamiy nagsilayag mula sa Filipos pagkaraan ng mga kaarawan ng mga tinapay na walang lebadura, at nagsidating kami sa kanila sa Troas sa loob ng limang araw; na dooy nagsitira kaming pitong araw.20:7 At nang unang araw ng sanglinggo, nang kamiy nangagkakapisan upang pagputolputulin ang tinapay, si Pablo ay nangaral sa kanila, na nagaakalang umalis sa kinabukasan; at tumagal ang kaniyang pananalita hanggang sa hatinggabi.20:8 At may maraming mga ilaw sa silid sa itaas na pangkatipunan namin.20:9 At may nakaupo sa durungawan na isang binatang nagngangalang Eutico, na mahimbing sa pagtulog; at samantalang si Pablo ay nangangaral ng mahaba, palibhasay natutulog ay nahulog buhat sa ikatlong grado, at siyay binuhat na patay.20:10 At nanaog si Pablo, at dumapa sa ibabaw niya, at siyay niyakap na sinabi, Huwag kayong magkagulo; sapagkat nasa kaniya ang kaniyang buhay.20:11 At nang siyay makapanhik na, at mapagputolputol na ang tinapay, at makakain na, at makapagsalita sa kanila ng mahaba, hanggang sa sumikat ang araw, kayat siyay umalis.20:12 At kanilang dinalang buhay ang binata, at hindi kakaunti ang kanilang pagkaaliw.20:13 Datapuwat kami, na nangauna sa daong, ay nagsilayag na patungong Ason, na doon namin inaakalang ilulan si Pablo: sapagkat gayon ang kaniyang ipinasiya, na ninanasa niyang maglakad.20:14 At nang salubungin niya kami sa Ason, siyay inilulan namin, at nagsiparoon kami sa Mitilene.20:15 At pagtulak namin doon, ay sumapit kami nang sumunod na araw sa tapat ng Chio; at nang kinabukasan ay nagsidaong kami sa Samo; at nang kinabukasan ay nagsirating kami sa Mileto.20:16 Sapagkat ipinasiya ni Pablo na lampasan ang Efeso, upang huwag na siyang maggugol ng panahon sa Asia; sapagkat siyay nagmamadali upang kung maaari ay dumating sa Jerusalem sa araw ng Pentecostes.20:17 At mula sa Mileto ay nagpasugo siya sa Efeso, at ipinatawag ang mga matanda sa iglesia.20:18 At nang silay magsidating sa kaniya, ay sinabi niya sa kanila, Nalalaman ninyo, na mula nang unang araw na akoy tumungtong sa Asia, kung paano ang pakikisama ko sa inyo sa buong panahon,20:19 Na akoy naglilingkod sa Panginoon ng buong pagpapakumbaba ng isip, at ng mga luha, at ng mga pagsubok na dumating sa akin dahil sa mga pagbakay ng mga Judio;20:20 Kung paanong hindi ko ikinait na ipahayag sa inyo ang anomang bagay na pakikinabangan, at hayag na itinuro sa inyo, at sa mga bahay-bahay,20:21 Na sinasaksihan ko sa mga Judio at gayon din sa mga Griego ang pagsisisi sa Dios, at ang pananampalataya sa ating Panginoong Jesucristo.20:22 At ngayon, narito, ako na natatali sa espiritu ay pasasa Jerusalem, na hindi nalalaman ang mga bagay na mangyayari sa akin doon:20:23 Maliban na pinatotohanan sa akin ng Espiritu Santo sa bawat bayan, na sinasabing ang mga tanikala at ang mga kapighatian ay nagsisipagantay sa akin.20:24 Datapuwat hindi ko minamahal ang aking buhay na waring sa akin ay mahalaga, maganap ko lamang ang aking katungkulan, at ang ministeriong tinanggap ko sa Panginoong Jesus, na magpatotoo ng evangelio ng biyaya ng Dios.20:25 At ngayon, narito, nalalaman ko na kayong lahat, na aking nilibot na pinangaralan ng kaharian, ay hindi na ninyo muling makikita pa ang aking mukha.20:26 Kaya nga pinatotohanan ko sa inyo sa araw na ito, na akoy malinis sa dugo ng lahat ng mga tao.20:27 Sapagkat hindi ko ikinait ang pagsasaysay sa inyo ng buong kapasiyahan ng Dios.20:28 Ingatan ninyo ang inyong sarili, at ang buong kawan, na sa kanilay ginawa kayo ng Espiritu Santo na mga obispo, upang pakanin ninyo ang iglesia ng Panginoon na binili niya ng kaniyang sariling dugo.20:29 Aking talastas na pagalis ko ay magsisipasok sa inyo ang mga ganid na lobo, na hindi mangagpapatawad sa kawan;20:30 At magsisilitaw sa mga kasamahan din ninyo ang mga taong mangagsasalita ng mga bagay na masasama, upang mangagdala ng mga alagad sa kanilang hulihan.20:31 Kaya nga kayoy mangagpuyat, na alalahaning sa loob ng tatlong taon ay hindi ako naglikat sa gabi at araw ng paalaala sa bawat isa na may pagluha.20:32 At ngayoy ipinagtatagubilin ko kayo sa Dios, at sa salita ng kaniyang biyaya, na makapagpapatibay, at makapagbibigay sa inyo ng mana sa kasamahan ng lahat na mga pinapaging banal.20:33 Hindi ko inimbot ang pilak ninoman, o ang ginto, o ang pananamit.20:34 Nalalaman din ninyo na ang mga kamay na ito ay nangaglilingkod sa mga kinakailangan ko, at sa aking mga kasamahan.20:35 Nagbigay halimbawa ako sa inyo sa lahat ng mga bagay, na sa ganitong pagpapagal ay dapat kayong magsisaklolo sa mahihina, at alalahanin ang mga salita ng Panginoong Jesus, na siya rin ang may sabi, Lalo pang mapalad ang magbigay kay sa tumanggap.20:36 At nang makapagsalita na siya ng gayon, ay nanikluhod siya at nanalanging kasama silang lahat.20:37 At silang lahat ay nagsipanangis nang di kawasa, at nangagsiyakap sa leeg ni Pablo at siyay hinagkan nila.20:38 Na ikinahahapis ng lalo sa lahat ang salitang sinabi niya, na hindi na nila makikitang muli pa ang kaniyang mukha. At kanilang inihatid siya sa kaniyang paglalakbay hanggang sa daong. Mga Gawa ACTS 16:9 And a vision appeared to Paul in the night; There stood a man of Macedonia, and prayed him, saying, Come over into Macedonia, and help us. 16:9 At napakita ang isang pangitain sa gabi kay Pablo: May isang lalaking taga Macedonia na nakatayo, na namamanhik sa kaniya, at sinasabi, Tumawid ka sa Macedonia, at tulungan mo kami. #MgaGawa
Posted on: Mon, 21 Jul 2014 23:21:30 +0000
Trending Topics
© 2015