ev ev değil adana adliyesi.. bu eve taşınırken bu denli gürültülü ve olaylı bir mevkide olduğunu düşünmemiştim. yirmidört saat ses ve hareket.. arka taraftaki ana caddeyse bence bu sokaktan daha sakin. hemen her gece bi vukuat.. ya bağırışmalar ya kahkahalar. çoğunluk kavga. ağzına sıçtıklarımı tam da benim evin altnı buluyorlar.. denkliyorlar ölçüp biçip kavga edecekleri yeri bulup gelip benim evin altında bağırışmaya başlıyorlar. o turist kızların kadınların ciyak ciyak pervasız, ucuz, yırtık sesleri yok mu.. hani ben erkek olsam o sesi duyduktan sonra bir daha kadın görmek istemem. nasıl edepsizce hiç aralıksız bağırıyorlar. kavga ettikleri hep erkek, çoğunluk türk bazen turist. evimin yan odasında ve üstte bekar erkekler kalıyor. şirket personeli. sanırım bir kaç da bayan var ya da aile, diğer evlerde. taşınırken, bekarlar gürültücü olurlar, rahatsız edebilirler uyarısını çok aldım. ama ben biliyordum sıkıntı yaşamayacağımı, gürültünün de saygısızlık boyutunda olmayacağını. kötü kokuyu alırım ben. sandığım gibi de oldu. taşındığım ilk günden beri, yardımlarını saygılarını sevgilerini eksik etmediler, bi ablacım deyişleri var ki.. ama deliler, gözleri kara. ilk taşındığım haftalardı bir gece birbirlerine girmişler yolda, seslerine uyandım. yirmi kadar varlar.. polis gelip hepsini götürdü. sonradan öğrendim ki o gece bi barlar sokağında bi türkü evinde olay çıkarmışlar hepsinde de karakola.. evin altındaki kavgaları sabaha doğruydu ve finaldi sanırım. gündüz ve sonrasında hiç bir şey olmamış, herkes iyi, birbiriyle konuşuyor. nasıl işse güzel iş valla.. tam da aklı beş karış havada olan günümüz insanına has güzel bi iş. ben kindarım, küçük bir öfkeyi bir haftada anca atarım üstümden kinimiyse hiç.. onlarınki iyi. ne diyordum,, evin altında her gece kavga, yan tarafta kalanlardan herhangi biri, uykudan öfkeyle fırlıyor saniyede yolda.. kavga eden erkeğin vay haline.. dayağı yiyor.. - uyuyoruz lan burda..! ne bağırıyon g..t.!! tekme, kafa, gövde, tokat.. allah ne verdiyse. amaa, o sıyrık zillilere vuran yok. kadın ya.. kadına el kalkmaz mı.. ahh.. kendimi tutuyorum dayanamayıp bir gün ben fırlayıp evden ağzını.. yüzünü.. asıl onlar bağırıyor, erkeklerin sesi çıkmıyor, eksine onları susturmaya çalışıyorlar. ama dayağı yine erkek yiyor. ama bizim erkeklere göreler tam da. onların kalitelerine göre a kalitedeler. körler sağırlar birbirini ağırlar.. ağırlıyorlar işte. hem dinsizin hakkından imansız gelirmiş, bi yandan da beter etsinler diyorum içimden. yazı daha devam ediyordu, eski bir dosttan gelen telefonla bitti. evimin yeri güzel.. sessiz ücra uyuz bir mahallede ne malzemesi toplayabilirdim ki... balkondayım.. ne değişik tipler.. yürüyüşler bi acayip.. sohbetler.. giyimler.. geçen bir kadın yanındaki erkeğe bağırıyordu, yine benim evin altında; hiç sevmem lanet ve kahır kelimelerini ama konuşmanın aslını aynen aktarıyorum; - nee..! allah kahretsin..! kahretsin.. ben senin paranı mı yedim..?! lanet olsun..! sen bana bunu dedin ha....allah kahretsin seni.. ben yirmi lira için geçen yıl tansaşta sana yalvardım be.. kahretsin! allahından bul..yazıklar olsun sana. ooffffffff...! yorumsuz bir durum ama acayip bir durum. adam içten içe pişkin sadece gülümsüyordu. ne boktan..! marmaris kozmapoliten bir yer ve sadece insanlar gelmiyor buraya.... az önce yan tarafta kalanlardan ikisi motorla kenara yanaştılar yolda durmak için, işyerleri aynı zamanda alt kat. motoru süren, ara ara frene basıp bırakıp, motora; - çüüşş... - çüşşş..
Posted on: Tue, 09 Jul 2013 19:02:33 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015