Ársæll skrifar. ,,Við Babýlonsfljó, þar sátum vér og grétum, er vér minntumst, Síonar. Á pílviðina þar hengdum vér upp gígur vorar. Því að herleiðendur vorir heimtuðu söngljóð af oss og kúgarar vorir kæti: . . ."(sálm. 137: - 1 - 3). Svona var gyðingum innanbrjósts í herleiðingunni. Þeir söknuðu frelsisins . Þjóðin hafði horfið frá Guðia, hætt að taka orð hann alvarlega og var hneppt í þrældóm. Í sálminum kemur fram iðrandi andi og Kýrur persakonungur, sem þá réði ríkjum, gaf þeim heimfararleyfi aftir til Jerúsalem eftir 49 ára þrælavist. Í gegnum árin hef ég kynnst mörgu samkynhneigðu fólki. Í langflestum tilfellum prýðis fólki, heiðarlegu og óaðfinnanlegu í daglegri umgengni. Ég hef kynnst samkynhneigðu fólki, konum og körlum, sem mér þykir vænt um og lít á sem vini mína. En það breytir því ekki að ég vil hafa mínar skoðanir á því hvernig kynlíf er stundað og hvað ég tel rétt og rangt í þeim efnum og ég get ekki breytt þeirri skoðun minni bara til að þóknast þeim sem ég þekki. Þegar samkynhneygð kemur upp í gagnkynhneigðum heittrúar fjölskyldum er það erfitt mál fyrir alla sem því tengjast og ef samkynhneigði aðilinn forherðir sig í lífsmáta sínum og hér vitna ég til afstöðu Biblíunnar þá verður málið enn erfiðara. Umburðarlyndi er þá oft eina lausnin. Umburðarlyndi er af Guði gefið en það er ekki lausn, það er biðstaða. Innan fjölskyldna endar þetta oftast með lærdómsríku uppgjöri góðs vilja af hálfu beggja aðila hygg ég vera. Kærleikur fjölskyldunnar breiðir yfir skoðanaágreininginn og málið er sett í einhversslags biðstöðu umburðarlyndis sem er besti kosturinn miðað við aðstæður. Frelsaður kristinn maður getur aldrei amþykkt að út úr Biblíunni séu strokaðir kaflar sem ekki passa við kynhneigð sumra manna. Biblían er áttaviti og ef átavitinn er skemmdur kemur hann ekki að gagni. Hjálpræðisverkið í Jesú Kristi er fyrir alla menn og menn leggja kynhneigð sína undir dóm Guðs eins og allt annað. Það er eðli forherðingar að afneita. Forherðingin gerir því kröfur í umhverfi sínu og vill þröngva, hinni herleiddu skoðun, upp á aðra. Félagsskapur samkynhneigðra er í raun félagsskapur þeirra sem hafa forhert sig og segja ,,Mig varðar ekkert um það sem orð Guðs hefur að segja um mína kynhneigð ég geri bara það sem mér finnst rétt". Hlutverk Biblíunnar sem áttavita virkar þá ekki lengur. Mér fellur ekki þegar ég heyri í fréttum að íslendingar eru bornir fyrir öllum skoðunum samkynhneygðra. Samkynhneigðir á Íslandi hafa löngu náð sínum málum fram og meira en það og í eyrum mínum lætur svokölluð réttindabarátta þeirra í dag eins og heimtufrekja ofdekraðs forréttindahóps em aldrei fær nóg. Hjónabandið er stofnað af Guði alföður sem samband karls og konu. ,,Farið því og uppfyllið jörðina" segir Guð við Adam og Evu. Í forherðingu sinni hafa samkynhneigðir nauðgað þjóðkirkjunni, minni kirkjudeild, og krafist þess með ofríki að ,,hommaband" þeirra sé viðurkenn sem ráðsályktun Guðs. Það er að koma betur og betur í ljós að þeir gera þetta ekki allir vegna þess að þeir þrái svo kristna blessun heldur vegna þess að þeir vilja eyðileggja kirkjunna. Þetta er ekki hugsunarhátturinn sem ég kynntist hjá samkynhneigðu fólki áður fyrr, það var margt kristið í raun og mætti Guði í auðmýkt. Ég er fæddur með þeim erfða rétti að vera þjóðkirkjumaður en innan þjóðkirkjunnar í dag líður mér á vissan hátt eins og Ísraelsmönnum forðum þegar þeir voru herleiddir í Babýlon. Lúterska kirkjudeildin er þjáð af fjölhyggju sjónarmiðum sem bjóða ýmislegt velkomið sem ekki stenst Orð Guðs. Israelar misstu sjálfstæði sitt vegna óhlýðni við Guð sú saga er okkur kristnum mönnum gefin til viðvörunar.
Posted on: Sun, 11 Aug 2013 10:07:29 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015