Ölümsüzlük Peşinde Küçük Hesaplar, Büyük Mabedler - Fatma Sibel Yüksek / Açık İstihbarat Tarih:02/12/2013 Okunma Sayısı:2396 Türü:İç Politika O halde Erdoğan ne yapmaya çalışıyor? Erdoğan, dünya durdukça kendi adıyla anılacak, hatta yapımı tamamlandığında hak vâki olmuş olursa adı Recep Tayyip Erdoğan Kanalı konulacak bir projenin temelini atıyor.. Projeye hız veriliyor; çünkü Erdoğan vaktinin sınırlı olduğunu düşünüyor... Ölümsüzlük Peşinde Küçük Hesaplar, Büyük Mabedler Fatma Sibel Yüksek - Açık İstihbarat Açik Istihbaratin Resmi E-Posta Grubu AçikIstihbaratTürkiyeye Üye Olun Click here to join acikistihbaratturkiye acikistihbarat 03.12.2013 AKP Hükümeti ile Fethullah Gülen Cemaati arasında yaşanan dershane krizi, uzun bir Bakanlar Kurulu toplantısından sonra şimdilik ötelendi. Daha doğrusu, her iki tarafta da sorunun ötelendiğine dair yaklaşımların ön plana çıkacağı, ancak tartışma ve karşılıklı güvensizliğin alttan alta devam edeceği anlaşılıyor. Nitekim, Bülent Arınç ve Hüseyin Gülerce gibi hükümet ve cemaat önde gelenleri, (ki özgül ağırlığının ciddi şekilde hırpalanmasından sonra Bülent Arınça hükümet önde geleni demek ne kadar mümkün ,bilinmez) Bakanlar Kurulunca alınan ve aslında dershanelerin kapatılması konusunda herhangi bir geri adım içermeyen kararı, uzlaşmave krizin sona ermesi havasında açıklayıp yorumladılar. Cemaat yanlısı gazeteci ve yorumcular, krizin patlak verdiği günden itibaren şu sorunun cevabını arıyor: Tayyip Erdoğan bunu neden yaptı? Yerel seçimlere kısa bir süre kala, neden böyle yıpratıcı bir gündem maddesine yoğunlaşarak partisinin ve kamuoyunun enerjisini gücün bölünmesi yönünde sarfetti? Aslında bilen biliyor ki dershaneler, bizzat Tayyip Erdoğanın kendisinin, Tayyip Erdoğan sonrası senaryolarına ve Cumhurbaşlanlığı seçimi hesaplarına kurban gitmiş bir konudur. Şayet Tayyip Erdoğan, Fethullah Gülen cemaatinin Çankaya yolunda kendisine destek vereceğinden emin olsaydı, dershane kapatma girişimi de dahil, cemaatin siyasi-ekonomik gücünü kırmaya yönelik adımları en azından bu sertlikte atar mıydı? Olayın sadece dersahaneleri kapatmakla sınırlı kalmadığı da anlaşılıyor. Gerçek Gündem haber sitesinden gazeteci Barış Yarkadaş, bu konuda ilginç bir ayrıntıya daha dikkat çekti: Sosyal Güvenlik Kurumu (SGK), yayımladığı bir duyuru ile artık vakıf üniversitelerinin hastane haricindeki tıp merkezlerine giden hastaların parasını ödemeyeceğini bildiriyordu. Bu, cemaatin dershanelerden sonra ikinci büyük gelir kapısı olan tıp merkezlerine ağır bir darbe vurulması demekti. Dolayısıyla, dershanelerin kapanmasını 2015 yılına erteleyen Bakanlar Kurulu kararının, savaşın bitmesi anlamına gelmediğini, taktiksel sulh açıklamaları yapan Hüseyin Gülerce gibi cemaat sözcüleri de aslında çok iyi biliyorlar. Meselenin odak noktası, Çankaya hesapları ve buna bağlı olarakTayyip Erdoğansız bir AKPnin yoluna nasıl devam edeceğidir. Burada konu biraz daha çatallanıyor; şöyle ki: Recep Tayyip Erdoğanın gerçek düşünün devlet başkanlığı olduğu biliniyor. Vaktinin çoğunu kabullerle geçiren, sık sık frak giymek zorunda kalan, Meclisi açan vs. bir cumhurbaşkanı olmak ona göre değil. Kabına sığamayan Tayyip Erdoğana devleti temsil edeceği, hükümeti atayacağı, yasaları onaylayacağı, TSKya başkumandanlık yapacağı, icraatın tümünü yönetip yönlendirebileceği bir makam gerekli ki, o da devlet başkanlığıdır. Ancak, gücünün -kudretinin en zirvede olduğu noktada bile istediği boyutta anayasa değişikliği yapabilip de başkanlık sistemini getiremeyen Erdoğan, cumhurbaşkanlığı seçimine 8 ay kala- üstelik iktidarında öncü sarsıntılar başlamışken- bunu yapamayacağına göre; Devlet başkanlığı hayallerinden vazgeçip temsili sıfatı ön plana çıkan bir cumhurbaşlanlığına razı mı oldu? Tabii bu sorudan önce, Erdoğanın cumhurbaşkanlığına aday olmasının giderek kesinleştiğini belirtmek gerek.. Yani, 2014 Ağustosunda Türkiye Cumhuriyetinin 12. Cumhurbaşkanı olarak Çankaya Köşküne çıkmaya hazırlanan Tayyip Erdoğan, sadece o makamı ikinci kez Abdullah Güle bırakmamak veya siyasi kartvizitine en üst makamı da eklemek arzusuyla mı her şeyi kırıp dökme noktasına gelebilen Çankaya hesapları yapıyor? Ve tabii bunu yaparken de arkasında bırakacağı partisinin Özal sonrası ANAPına dönüşmesi riskini de göze alabiliyor? Çünkü gayet iyi biliyor ki AKPnin başında kimi bırakırsa bıraksın, kendisini devlet başkanlığına taşıyacak bir anayasa değişikliği ebediyen hayal olacaktır. Arkasında güçlü bir parti olmayacağı için hareket kabiliyeti iyiden iyiye azalacak, Çankayanın duvarları arasına sıkışmaktan kendisini alamayacaktır. Üstelik,arkada bıraktığı parti, sürekli kazan gibi kaynayacak, belki de giderayak büyük bir rekabeti göze aldığı Gülen Cemaatinin veya aslında hep potansiyel tehlike olarak gördüğü ve hiç de güvenmediği Melih Gökçekin kontrolüne geçebilecektir... O halde, şunu söylemek pekâlâ mümkün: Tayyip Erdoğan, Çankayayı siyasi kariyerinin son noktası olarak görüyor ve arkasında bırakacağı AKPyi çok da umursamıyor! Dahası, kendisinden sonra varlığını nasıl sürdüreceği veya sürdürüp sürdürmeyeceği ile ilgilenmiyor! Peki neden? Böyle büyük bir kumar hangi saikle oynanabilir? Cevap: Final yapmak saiki ile.. Dikkatlerimizi başka konularda yaşanan gelişmelere çevirelim... Sabah gazetesi dün (2 Aralık 2013) ilginç bir habere imza attı. Haberin başlığı, Çılgın Projenin startı da hızlı oldu Haberde, Erdoğanın önem verdiği projelerin başında gelen Kanal İstanbul Projesinde ani bir atağa geçildiğine dikkat çekilerek, üçüncü havalimanı aksında yer alan 5 köye kamulaştıtrma tebligatlarının ulaşmaya başladığı bildirildi. Proje alanındaki 7 maden şirketine de arazileri 3 ayda boşaltmaları için süre verilmişti.. Bu gelişmeyi kolay yoldan seçim yatırımı olarak görmeden önce, bu boyuttaki bir projenin ne cumhurbaşkanlığı seçimine, ne de genel seçimlere yetişmeyeceği gerçeğini göz önüne almak gerekiyor. O halde Erdoğan ne yapmaya çalışıyor? Erdoğan, dünya durdukça kendi adıyla anılacak, hatta yapımı tamamlandığında hak vâki olmuş olursa adı Recep Tayyip Erdoğan Kanalı konulacak bir projenin temelini atıyor.. Projeye hız veriliyor; çünkü Erdoğan vaktinin sınırlı olduğunu düşünüyor... Spekülasyon yapmak damgası yemeyi göze alıyorum ve devam ediyorum: Gezi olaylarından sıcak günlerinde miting üzerine miting düzenleyip tabanını kemikleştiren Erdoğana mitinglerden birinde partili bağırdı: Ayasofyada namaz kılmak istiyoruz! Erdoğanın cevabı: Vakti geldiğinde o da olacak.... Ve Yeni Devletin resmi tarihçiliğine soyunmuş olan Mustafa Armağan, Derin Tarih dergisinde Ayasofyanın ibadete açılması tartışmasının ucunu göstermeye başlıyor... Varlığını, Ayasofyayı tartışmasız bir sembol olarak derin hafızasına kazımış Hristiyan devletlere borçlu olan Erdoğan; batılı devletleri karşısına almak pahasına Ayasofyayı ibadete açacak, öyle mi? Bunu neden yapar? Vaktinin kalmadığını düşündüğü ve milyonlarca Müslümanın gönlünde taht kurmuş bir lider olarak tarihe geçmek istediği için... Fatihin emaneti Ayasofyayı yeniden ibadete açan büyük Müslüman lider! Kanal İstanbul Projesinden sonra Ayasofya projesine de hız verilirse, bilelim ki Tayyip Erdoğan jübile vaktinin yaklaştığını düşünüyor.. Son bir kaç ayda olup biten çılgınlıkları kökten açıklayacak bir sebeptir bu.. Tarihe çok büyük tartışmalarla geçeceğini bilen bir liderin ön alması.. Kendi döneminin resmi tarihini bizzat kendisinin yazması... twitter/fasibel
Posted on: Tue, 03 Dec 2013 18:19:16 +0000
Trending Topics
© 2015