Şeb–i Arus’un hatırasına Mesnevi’den küçük bir hikaye aktarmak isterim: Bir fare bir gün su kenarında kurbağa ile tanışarak arkadaş olur. Her ikisi de bu arkadaşlıktan çok memnun olurlar ve her sabah buluşmak üzere bir yer tayin ederler. Böylece kararlaştırılan saatte aynı yerde buluşup, konuşup dertleşirler. Bu böylece uzun süre devam etti. Fare yuvasından, kurbağa sudan çıkarak buluşup konuştular. Bir gün fare kurbağaya şöyle dedi: ‘Böyle arada bir konuşup dertleşmek pek iyi olmuyor. Benim bir derdim bir sıkıntım olduğu zaman seni arayıp bulamıyorum. Çünkü sen suyun derinlerinde oluyorsun. Buna bir çare bulmamız lazım.’ Bu düşünce kurbağanın da aklına yattı, beraberce bir çare aramaya başladılar. Sonra şuna karar verdiler. Uzunca bir ip bulup bir ucunu farenin kuyruğuna bir ucunu kurbağanın bacağına bağladılar. Böylece biri diğeriyle konuşup dertleşmek istediğinde ipi çekiyor ve hemen bir araya geliyorlardı. Bir gün fare suyun kenarında dolaşırken alaca bir karga onu yakalayıp havalandı. Farenin kuyruğuna bağlı ip kurbağanın bacağına bağlı olduğu için kurbağa da havalandı. Bu manzarayı görenler nasıl olup da karganın suyun içinde yaşayan kurbağayı avladığına şaştılar. Kurbağa fareyle arkadaş olayım derken canından oldu HASRET
Posted on: Mon, 23 Sep 2013 10:57:02 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015