دم اون دوست دخدر پسرای قدیمی گرم...... که نه موبایل داشتن نه اف بی نه هیچیه دیگه تنها وسیله ی ارتباطشون یه تلفن کارتی بود و اعتماد بالا که بجای دادنه ۱۰۰تا خطه اعتباری تله خونرو میدادن و انقد زنگ میزدن تا عشقشون گوشیو جواب بده دمشون گرم که قراراشون مبداش دم مدرسه بود و مقصدش خونه دم دخدراش گرم که با یک کیلو اپل مانتو و ابروهای موکتو ناخنای از ته گرفته میرفتن سر قرار دم پسراش گرم که تو راه واسه عشقشون از چیپس و لواشک و باقالی کم نمیذاشتند دمشون گرم که تو اوج دعوا با نوشتن یه نامه ی عاشقونه دوباره آشتی میکردند و آخر اینکه دمشــــــــــــون گرم که خیانت نمیکردن و تک پرررررررررررر بودن
Posted on: Sun, 21 Jul 2013 09:18:35 +0000