A Ladys SMIRK! inbox Newbie lang ako sa site na to, at sabihin na natin na interesado ako sa mga nababasa ko dito. Hindi ako matatakuting tao, pero hindi rin naman ako yung tipong walang kinatatakutan. Sa totoo lang hindi ako natatakot sa mga kwento rito---no offense, pero natawa pa ako..PERO HINDI DAHIL nako-corny-han ako or whatsoever.NATATAWA ako KASE NAKAKARELATE AKO.. masyadong natural yung pagkakakwento ng mga contributors---at msasabi kong maganda yung delivery.NATURAL. As is!at nararamdaman kong tuay ang encounter nila sa supernatural beings that time.. anyway, mahaba na ang intro masyado. Alam naman ng lahat na basta usapang multo hindi nawawala ang mga historical accounts about schools, churches, abandoned mansions, creepy and remote places. Dun tayo sa school. Hindi kaiba ang school namin sa mga school ng karamihan sa atin. Not-so-Popular ang school na pinasukan ko nung college, sa totoo lang bata pa yun at halos mage-eleven years pa lang. Pero nakilala ang school namin sa southern tagalog dahil isa kame sa mga leading schools when it comes to IT and robotics. (Pwede na kong bigyan ng loyalty award neto!haha) COLLEGE. 2nd year.year 2008. Statistics ang klase at saktong panggabi. Hanep sa schedule na 7-9pm. Dahil allergic ako sa mga numbers, panay ang gawa ko ng excuses para makalabas ng room.Madilim noon sa computer laboratory, sakto pang may mga bagyo sa bansa na nagpapasama lalo ng panahon at ng pakiramdam ko. Pinagdarasal ko na sana pauwiin na kame dahil sobrang lakas na ng ulan at hindi na talaga maganda sa pakiramdam ang maiwan sa school dahil department na lang namin ang walang pang nilalabas na advisory ng suspension ng classes.pero buti na lang.. Nagloko ang mainserver. System down.Tuwang-tuwa kame dahil akala namin uwian na..Kaso hanga ako sa dedication ng prof namin sa statistics.Nakagawa pa rin ng paraan.Lumipat kame ng room.RM315.Madami-dami na kong naririnig na paranormal stories tungkol sa room na yun. Naisip ko siguro dahi corner room, hindi msyadong napapasok ng liwanag yung room kaya hindi maganda yung ambiance sa umaga. At kapag gabi naman, para ka talagang hindi makahinga kahit airconditioned ang room namin.parang nagiging vacuum area..no air ang dating.. Ayaw pumasok ng iba kong classmates kase natatakot na sila at gusto na nilang umuwi. Hindi makapagdecide si Prof kase kargo nga naman nya kame pag may nangyaring masama sa amin habang asa daan pauwi.Sobrang lakas ng ulan kaya delikado.Wala pa kaseng go signal ng pagpapauwi mula sa chair at head ng dept..No can do! hehe...pasok sa room at lecture pa rin! Anim kameng magkakabarkada,puro kame babae.. nagkwentuhan na lang kame habang may pinapagawang seatwork.. tik, 7:48pm...tak, 8:02!! bagal ng oras..naisipan naming mag-cr..para makatakas sa recitation at board work. pero matalino ang prof ko, hindi kame pinayagan.. Nasermunan pa kame dahil panay daw ang dahilan namin at iwas sa mga pinapagawa nya. pero mabait ang tadhana..Nagbrownout!Sigawan ang mga kaklase ko dahil may nakita daw silang bata.. Ma nagsabi na may batng babae pa raw na nakaupo sa tabi nya at nakangiti sa kanya. Natatawa na lang ako pero medyo kinabahan din ako. Naisip ko kase pano nila nakita eh wala ngang ilaw. After 5minutes, ayun, naisalba na naman ang prof ko ng generator. Pinayagan na kameng mag-cr sa wakas.wala nga palang cr sa third floor kaya baba kame sa 2nd.Pagbaba namin, Closed yung cr sa 2ndfloor, no choice, cr sa 4th o 1st floor lang ang options, at dahil hassle ang umakyat na naman sa fourth floor, pinili namin yung sa first floor. Anim kame.sunud-sunod na naglalakad sa lobby habang nag iingay at nagrereklamo na gusto ng umuwi. pagpasok namin sa cr, tatlo agad kameng nagkatinginan. Lakas ng ulan. natural na malamig, pero kakaiba yung lamig na nanunuot sa amin..Tumayo ang balahibo ko--una sa batok, tapos sa kanang braso lang.Paang may hangin na dumaan sandali.Pero dahil ayoko namang manakot at kelangan na din talagang umihi ng tatlong kasama namin, matyaga kaming pumasok sa washroom.Kanya-kanyang cubicle agad ang tatlo..at tatlo din kming naiwan sa labas ng cubicles para magsalamin nalang muna.Bigla naming naalala at napag-usapan yung mga kwento about sa cr.May babae daw na nagpapakita dun.Tinatawanan ko lang yung kwento dahil lagi namang ganon yung naririnig ko sa lahat ng school.. Lahat ng school haunted.Lahat ng cr may ghost stories. PEro nasubukan ng tadhana ang tapang ko ng biglang mamatay ang ilaw.Dahil nabigla kaming anim, napairit yung tatlong asa cubicle..kaming tatlong asa labas,nagdiit-dikit muna..paglabas ng tatlo sa cr, gamit ang kanya-kanya naming cellphone, inilawan namin ang daan palabas. pero tatlo sa cellphones ang namatay ng kusa.STRANGE!pero totoo..dali-dali nilang binuhay ulit pero ayaw talaga.No choice kame, tyaga sa malabong ilaw ng mga cp namin.Nauuna ako nun kase kelangan naming pumila para maiwasan ang aksidenteng pagkakauntog dun sa harang ng entrance sa cr.Bigla ko ulut naramdaman yung mabilis na hangin. Sabi ng bestfriend ko ano daw yung naramdaman nya na parang may dumaan. Walang sumagot.Derecho lang kame sa lakad.Only to find out that somethings blocking our way out.. IT was a girl.. I cant forget her face and how she smirked at us! Hindi ko nakita yung mukha nya completely cause shes wearing a maria clara terno, beige yung kulay ng damit nya..and shes wearing a veil, as well..natatakpan yung kalahati ng mukha nya..hanggang sa ilong nya..kita lang ang labi nya..na nakangiti sa amin na parang nang-aasar pa..madilim at ilaw ng fone lang namin ang source of light that time, but we can see her so damn clearly na translucent ang dating nya. We know its not normal,who wu go to school with that attire and theres no such person na magiging glow in the dark sa ganung sitwasyon.. were stunned.. tatlo kameng nakakita sa kanya so were pretty sure were not hallucinating or having a drop-dead psychoses.. no choice kame kundi tumuloy sa paglakad kase sa tabi nya lang naman ang daan palabas. But holy cow, shes really a b*tch.. as we pass on her side, dinidikit pa nya lalo yung muka nya sa muka namin... Nakalabas kame ng cr thru prayers and calming ourselves..SAktong bukas ulit ng ilaw.. nakita namn yug si manong guard.napakwento ng nangyari dahil halatang takot kame. napasigaw kami lalo ng may sabihin yung guard na nagroronda sa first floor.. swerte nyo na nga at ganun lang ang ginawa sa inyo..Minsan nalambitin pa yan sa gate sa entrane ng first floor o kaya nananadya sa reflection sa salamin n nag aasar na nakangiti... tatakbo na kami pag akyat ulit sa third floor. RM315. but before were able to open the door of our classroom, the three of us saw her again.. sa dulo ng hallway..and again with her freaking grin that caused us to be sick for few days.. we wont forget her face.. i even doodled and the memory of her her smirk still,really, give us creeps! tWOMiX
Posted on: Thu, 14 Nov 2013 18:01:21 +0000