Bilen bilir, 1933te yayımlandığından beridir sansüre tâbi tuttuğumuz bir romandır Franz Werfelin Musa Dağda Kırk Gün eseri (Ermeni-Kürt-Rum endeksli milliyetçiliğimiz sağolsun). 80 yıldır filme çekilmesini önlemek için devletçe lobicilik bile yaptık, en son Arçelik yetkili servisi gibi gezerek Mel Gibsonı yapımcılıktan el çektirmiş, vatanı nihayet kurtarmıştık. Lakin Werfelin belgesel niteliği taşıyan eserindeki Enver Paşa ve Lepsiusun arasındaki diyalog, Türk devlet mantığını, aklını, görme biçimini mükemmel şekilde anlatır: Enver Paşanın gözleri hayale daldı ve bütünüyle ciddi konuştu: Bu harikulade tavsiye için teşekkür ederim. Ama siyasete giren herkes iki özel beceriye sahip olmalıdır: ilki, ölüme karşı belirli bir laubalilik, ya da isterseniz hissizlik (ikisi de aynı yere götürür); ve ikinci olarak da ağzından çıktıktan sonra kendi kararlarına yönelik sarsılmaz bir inanç (...) Bay Lepsiusun karşısında gördüğü, bütün duyarlıklarını alt eden bir insan varlığının kutup maskesiydi - bu öyle bir insan zihni maskesiydi ki suçluluğun ve onun getirdiği bulantıların ötesine geçmiş, mutlak Tanrısızlığın yabancı, neredeyse masum naifliğinde yer almıştı. Ve her ne güce sahipse, bir insan ondan nefret de edemiyordu. (Werfel, Franz, 1962, The Forty Days of Musa Dagh, Pocket Books Inc, New York, s:141-143)
Posted on: Wed, 27 Nov 2013 17:38:38 +0000