De wolken trekken sneller voorbij dan normaal, als een woeste zee in de lucht zweeft de watermassa over me heen. De wind speelt met mijn haar nu ik op de bushalte omhoog staar, maar het spelletje kent geen regels, en gooit verder in de straat een reclamebord omver. Ook de afgestoten bladeren van de bomen uit deze windtunnel worden de lucht in geworpen, en angstig vliegen ze aan het leven voorbij. De storm geeft deze dag een nieuw gezicht, maar niet iedereen kan de charme in haar expressie ontdekken, een mysterieuze lach met een duistere knipoog naar het in slaap vallen van het levende gedurende de aankomende donkere tijden waar de mens enkel zal zoeken naar licht en warmte om de illusie van beschaving levend te houden. Het extra knoopje van mijn jas gaat vandaag dicht, alhoewel dit mijn ziel niet beschermd tegen de prikkels van de herfst, geeft het toch een gevoel van bescherming, een idee in ons hoofd wat ons de mysterieuze kracht geeft om een dag als vandaag met een tevredenstellende zucht af te sluiten.
Posted on: Mon, 28 Oct 2013 08:10:55 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015