Dünyanın en tatlı, en duygusal, en insancıl, en iyi huylu, en çirkin ama sevimli köpeğine sahiptim. 4,5 senelik hayatı boyunca bana ev arkadaşı, can yoldaşı, neşe kaynağı oldu. Seni çok erken kaybetmenin üzüntüsü içimi dağlasada, hayvan sevgisini, köpeklerin sadakatini, dilsiz bir dostluğu tatma şansına sahip ender insanlardan olduğum içinde mutluyum! Bu yaşananlardan kendime bir ders çıkardım, nacizane paylaşmak isterim. Siz siz olun, hayvanları sevin, bilin ki küçücük bir hayvanı sevmeyen insanı sevemez. Çocuklarınızı hayvan sevgisini öğreterek büyütün. Bırakın köpekleri taşlayıp oynayacağına, küçüklükten sevmeyi ona bakmak için emek vermeyi, özveride bulunmayı öğrensinler. Bir kap suyu, bir okşamayı onlara çok gören şefkat duygusunu bilmeyen insanlardan olmayın. İlla evde bakabilmekte gerekmez; sokağınızda, her gün geçtiğiniZ yollarda dikkatle baksanız onlarcasını görebilirsiniz. Sizden ekmek, su ve sevgiden başka hiçbirşey beklemeyen tek varlık onlar. Karşılığında da tüm sevgilerini vermeye hazırlar. Bana diğerlerini de görmemi sağlayan; köpekleri ve tüm hayvanları sevmeyi, önemsemeyi öğreten pamuk kızımı kaybettim. Ama artık benim sokaklarda yüzlerce kızım ve oğlum var...RIP Giz Mo
Posted on: Mon, 28 Oct 2013 22:14:01 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015