Een kind zit op een kinderstoel en kijkt vanaf een afstand naar de mensen in de kamer die nog aan het eten zijn…en ze krijgt opeens het sterke gevoel dat ze daar niet bij hoort. Een kind zit in de zandbak van de kleuterschool…een beetje te spelen met zand…..en kijkt vanaf een afstand naar de dingen die om haar heen gebeuren….en ze ziet het…..maar voelt geen verbinding en begrijpt totaal niet wat er gebeurd. Een kind kijkt naar de sterrenhemel en voelt de connectie…….en weet dat deze wereld het niet is…..niet de wereld van het ego…..die wereld die ze nu op dit moment ervaart. Een kind zit in de kerk en hoort opeens een stem die tijdens de preek zegt dat dit het niet is, en alles onderzocht moet worden. Een kind wordt groter……probeert zich moeizaam aan te passen…..continu in conflict met dat wat ze volgens het leven hier behoort te doen en te zijn….en wat ze van binnen ervaart. Het kind is volwassen……en voelt opeens wanhopig dat ze overladen is met rotzooi van buitenaf die haar gevangen heeft gezet in een harnas waar ze stapelgek van wordt….ze wil er vanaf….maar hoe.. Zomaar een paar momenten uit een leven van een kind……en dat kind was ik….. Toen was de connectie met dat gevoel puur…….en later kwam de twijfel…ik moest me aanpassen wilde ik lief gevonden worden…kortom….het ego had me volkomen in de tang…..zelfs ik….een kind ( zoals zoveel kinderen tegenwoordig) die een helder gevoel hebben van hoe het is….het weten dat dit wat wij zien een totale zinsbegoocheling van dat ego is, waar we een grote waarde aan hechten, sterker nog…..we zijn ons ermee gaan identificeren. En er vanaf komen…….probeer het maar eens…..het kan….maar dan moet je heel sterk in je schoenen staan…tegen iedere gevestigde mening bestand kunnen zijn…..alleen kunnen staan….kortom…uit deze wereld van het ego stappen. Om dan net als dat kleine kind in de zandbak of de kinderstoel het besef te hebben dat deze wereld gevormd door het geloof in het ego de grootste krankzinnige vorm van leven is die er bestaat. Dat besef is er vandaag weer…….net zo sterk als het aanwezig was in dat meisje……dat meisje dat ondanks dat besef toch meegenomen werd in de gekte……..en zich daar doodongelukkig in voelde. En toch zijn er dan mensen( zelfs uit spirituele kringen) die zeggen dat je niet kunt leven zonder dat ego……wie zegt dat?.....jij?.....of dat ego dat als de dood is dat hij ontmaskert wordt?
Posted on: Wed, 11 Sep 2013 17:38:25 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015