Eğer bu peş para etmeyen Dünya’da, sürekli “nasıl olur bu nasıl ya nasıl?” cümlesini arka arkaya durmadan, gözümü kırpmadan bu tavana bakarak düşünmeye devam edersem, büyük ihtimal hiçbir pasiflora, hiçbir lustral beni kurtaramaz. Şimdi anladınız mı? Hiç kimse bilmezdi aramızdakileri. “Yemin et, bir şey diyeceğim” diye verilen sırlar. Sessizce öpülen dudaklar. Öpüştükten sonra göz göze gelip durduğumuz anlar. “Ne yapıyor bunlar?” bakışları. Yediğimiz yemekler. Yiyemediğimiz yemekler. Buluştuğumuz günler, Dünya’nın en mutlu-mesut insanı olmama ramak kalması. Buluşuruz deyip buluşamadığımızzamanlar. Allah kahretsin be, buluşmadığımız günler. Yaptığımız delilikler, çılgınlığın dibine vurduğumuz zamanlar. Zamanlar,zamanlar,zamanlar. Geçmek bilmeyen zamanlar. Seni unutabilmenin tek yolu olan şeyler. Çikolatalar. Havanın soğuk olması. Yapacak hiçbir şeyin olmaması. Her şeyimi bildiğin günler. Her şey dedim sana. Beni hatırlamıyor olman. Ama salaklığın sahibi ben olmasaydım, kesin kazanırdım. Ayrıca da gözlerimi kapayıp, elimi tenine değdirmeseydim ve Allah da keşke beni o anda öldürseydi de “bu andan sonra ona güvenebilirim” cümlesini kurmasaydım. Ah be ah, o cümleleri kurmasaydım, kuramasaydım. Birşeyler olsaydı. Sana aşığım cümlesini son hakeden kişi sensin be, son kişi! Hala beni sevdiğini sandığım anlar. Başkasına aşık olduğunu düşündüğüm anlar. Başkasına aşık olduğuna inanamadığım anlar. Şaşkınlıklarım,ağzımın açık kalması, uyuyamadığım günler. İlacın etkisinin geçmemesi, ilacın beni tok tutması. Yemek yiyememek. İlacı saklayabileceğim yerleri düşünmem. Tüm hepsinin Allah’ın belası senin yüzünden olması. Doğum günleri, unutamadığım günler, unutamadığım tarihler, doğum günün. Hepsinin zincirleme şekilde yine seni gösteriyor olması. Yaşadıklarımın karşılığını bir türlü alamıyor olmam. Seni hala seviyor olmam değil de, seni hala hiç anlayamadığım şekilde hatırlıyor olmam. Televizyondaki dizinin seni hatırlatması. Keşkelerim, iyikilerim. Seni hala rüyamda görmem. Sabahları keyifsizce uyandığımda moralimin bir türlü düzelememesi. Hepsinin senin yüzünden olması, senin bunları asla bilmemen, hissetmemen, konuşmaman. Beni unutman. Beni gerçekten artık tamamen unutman. Seni unutamıyor olmam, beni unutmuş olman. Beni nasıl unutmuş olman!
Posted on: Sat, 27 Jul 2013 21:20:33 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015