Jutro mija rocznica jednego z epizodów Września, z II bitwy pod Tomaszowem Lubelskim: kolejnego starcia pod Krasnobrodem. Warto o niej wspomnieć i z tego powodu, że sławą się tam okrył i Virtuti Militari za tę bitwę po latach od Andersa dostał były carski sztabskapitan, były generał-chorąży armii Ukraińskiej Republiki Ludowej, ówczesny pułkownik Wojska Polskiego i późniejszy 14-dniowy (27.04. - 08.05.1945) dowódca (p.o. brigadeführera) polakożerczej, zbrodniczej i odtworzonej na nowo 14 Dywizji Grenadierów SS - Galizien, którą skutecznie poddał Brytyjczykom (czyli bez kolejnego Linzu) dzięki wstawiennictwu tegoż Andersa i II Korpusu - Pawło Szandruk. Otrzymując dowództwo oddziału pod Tomaszowem oświadczyć miał, że będzie los polskiego żołnierza dzielił do końca. Słowa dotrzymał, tylko dzięki jego osobistemu dowodzeniu strażą tylną 29 rez. Brygada Piechoty WP wyrwała się z kotła i uratowała się jeszcze na 2 dni. Swoim krytykującym go za polonofilstwo pobratymcom miał później odpowiedzieć: "Za Polskę się biłem, bo uważałem, że przez to biję się za Ukrainę. A gdy potrzeba zajdzie, bić się jeszcze raz za Polskę – będę! Z tych samych powodów. Polska była moją drugą ojczyzną". Ot ciekawostka taka. Ciężka do zgryzienia.
Posted on: Tue, 24 Sep 2013 18:36:08 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015