Lieve mensen, Voor de fotos hebben we nog niet de makkelijkste - TopicsExpress



          

Lieve mensen, Voor de fotos hebben we nog niet de makkelijkste manier gevonden om ze op Facebook te zetten. Mijn fotos kan ik thuis pas laten zien ivm vergeten van mijn kabeltje. Gisteren ben ik met Niki naar Pindule cave geweest en konden we op een auto binnenband drijven op het water en de grotten zien. We moesten dus meteen met de billen in het water. ;-) Het was heel mooi om te zien. Er zaten veel vleermuizen en in het midden van de grot is het water 12 meter diep. Deze grot werd door de bevolking gebruikt om te mediteren wat ik me kan voorstellen want er heerst hier enorme rust. De klanken van het water dat tegen de stenen aan komt maakt het mysterieus. Het is laag seizoen dus we waren de enige twee in de hele grot. We hadden een leuke gids en fotograaf want je eigen fototoestel kon je níet meenemen. Daarna gingen we verder de rivier af met de band. Het was een prachtig stuk natuur. Weer heel anders dan de Elo rivier. Hier was het meer rotsachtig. De tocht was 3 kilometer en halverwege mochten we van een bamboe brug af springen wat zon 4 meter hoog was. Hij wees ons al op de volgende stap en dat was een rots van 8 meter hoog. Niki wilde als eerste en vond het toch heel spannend. Ik liep op het bruggetje en sprong eraf. Daarna kwam Niki al snel. Toen de volgende uitdaging, de hoge rots.... boven aangekomen was het toch wel heel hoog.... Vooral als je naar beneden kijkt heb je letterlijk knikkende knieën en ga je echt niet springen.... We hebben wel 20 minuten gegiebeld met elkaar, weer naar de rand lopen en naar beneden kijken en zeggen nee ;dat ga ik echt niet doen en het toch ook wel weer willen.... Ik zei tegen Niki je moet niet naar beneden kijken en ineens maakte ik de sprong. Ik weet uit ervaring dat die overwinning je een ; Yes ik kan het! gevoel oplevert. In Griekenland zijn we al eens van een klif af gesprongen. Niki volgde. Daarna samen onder een waterval gestaan, wat behoorlijk stevig aanvoelt. Het laatste stuk gezwommen naar het eindpunt. Met een vrachtwagentje door rijstvelden wat zo mooi was om te zien. Mensen aan het werk op de velden en een hele mooie lucht omdat de zon bijna onder ging. Weer een prachtige ervaring rijker en het zijn er al zoveel..... Terug gekomen ons gedocht (lees koud afspoelen met een beker) tot de ontdekking komen dat ik geen droge bh heb en wel een droge witte blouse.Hm....toch maar een natte bh aan dan... ;-) We kregen gember thee en reden daarna in 2 uur terug naar het hotel met de meest waanzinnige mooie zonsondergang. Deze vakantie heeft mij al zoveel bijzondere en mooie ervaringen op geleverd. Wat mij telkens weer beweegt is de vriendelijkheid van de mensen. Een mooi weetje is dat in Yogyakarta de mensen elkaar altijd helpen, voor elkaar zorgen en elkaar vertrouwen. Als iemand even geen geld heeft kan hij of zij toch eten, wetende dat het wel weer een keer terug wordt betaald. Een heel mooi iets en dat in een miljoenen stad. De 10e sultan die nu de koning is van hun stad stimuleert deze samenhorigheid. Ik hoop deze saamhorigheid voor iedereen mee te nemen naar Nederland. Liefs uit de bijzondere stad Yogyakarta of Yogja....Zoals de meeste mensen hier zeggen.
Posted on: Wed, 20 Nov 2013 02:51:39 +0000

Recently Viewed Topics




© 2015