Lisabonskom kaldrmom ( 2. deo) Napuštanjem prelepe avenije Liberdade i trga Rossio, ulazi se u zonu Baža (Baixa) nešto drugačije arhitekture, rekonstruisane posle zemljotresa takodje po zamisli Pombala, sa elegantnim zgradama i popularnom trgovinskom četvrti koja se završava prostranim platoom Praca do Comercio, omedjenim arkadama kojim dominira trijumfalna kapija i koji direktno silazi na Težo. Ovde su ulice zadržale stare nazive po zanatima koji su se u njima odvijali, a izdvaja se centralna pešačka promenada Rua Augusta. Baža je prava košnica preko dana, ali posle zatvaranja prodavnica, ovaj kraj potpuno opusti. Večernji izlasci i noćni život premeštaju se na dokove Belema koji je doživeo pravi bum poslednjih godina, kao i u druge tradicionalne delove grada. Ako odredimo četvrt Baža kao privremeni orijentir, istočno od njega je najstariji i najživopisniji deo Lisabona – Alfama, kolevka čuvenog “Fada”, lavirint krivudavih ,strmih i uskih uličica i sokaka koje se šire gore-dole u svim pravcima, minijaturnim trgovima i posebnom atmosferom davno prohujalih vremena iz doba mavarske vladavine, nebrojeno mnogo stepenika koji zavijaju na sve strane zbunjujući radoznale turiste. Ova četvrt je gotovo kompletno sačuvana posle zemljotresa. Ipred kuća većinom oronulih fasada i napuklih azuleja, sede stanari sa svojim komšijama, ovde život sporije teče kao da je deo nekog drugog sveta i vremena, konopci za veš spajaju komšijske balkone i prozore, na ćoškovima su tezge sa tek ulovljenom ribom, dok strmim ulicama opasno uglačane kaldrme klopara tramvaj br. 28 koji se hrabro i sigurno penje savladjujući nagle zaokrete i uspone sve do brda sa tvrdjavom Castelo do Sao Jorge. Kad se zadihani posetioci popnu do platoa crkve Santa Luzia sa terasom čiji su zidovi prekriveni velikim panelima plavo-belih azuleja, i koja je natkrivena pergolom sa raskošnom bugenvilijom, visoko iznad crvenih krovova Alfame, bivaju nagradjeni velelepnim pogledom na grad, ukotvljene brodove u luci i nepregledni Težo. Stanovnici Lisabona su srdačni i prijatno je iznenadjenje što se sasvim dobro koriste engleskim u komunikaciji sa strancima. Prolaznici koje susrećete potrudiće se koliko god mogu da vam pomognu oko snalaženja. Možda najbolji način da se oseti duh grada predstavlja odlazak u neki kafe ili restoran gde se okuplja lokalno stanovništvo, i izvodi autentični Fado. Ostavljajući za sobom ljupku Alfamu, izmedju četvrti Baža i Bairo Alto, na potezu gde se susreću gornji i donji deo grada, ulazimo u Šiado (Chiado ) , smeštenim na padini. Elegantan aristokratski kvart sa najpoznatijom pešačkom i trgovačkom zonom, lepim radnjama, antikvarnicama i tradicionalnim kafeima, u kojima su se oduvek okupljali umetnici, pisci i pesnici, i koji se direktno nastavlja na Bairro Alto gde ćete naći svoj lokal i prepustiti se prepoznatljivim zvucima “Fado” muzike. Bairro Alto je gornji grad, najviša tačka Lisabona i ujedno prava riznica živospisnih fasada od raznobojnih keramičkih pločica kojima su oblagane fasade radi zaštite od vlage i nemilosrdnih vetrova sa Atlantika, boemska četvrt, srce grada koje pulsira svojim specifičnim senzibilitetom. Sve ulice su pod pravim uglom, od kojih su neke toliko uzane da se zidovi susednih kuća gotovo dodiruju a vožnja zutim tramvajem-uspinjačom je nezaboravna avantura. Cunjajući ulicama, na svakom koraku se nailazi na male galerije, zlatare, antikvarnice, sijaset kafea i taverni. U maju i junu, paznju i divljenje turista privlace guste krosnje drvoreda “žakarande” sa cvetovima jasno ljubicaste boje, dajuci lisabonskim ulicama i avenijama sasvim posebnu draz. Autor: Lola, B92
Posted on: Thu, 20 Jun 2013 08:36:41 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015