MUTLULUĞUN RESMİ -- 1 -Yapılabilir mi acaba?- Dinle sana mutluluğu diyeyim Mümkün değil resimleri yapılmaz Yaşanmazsa adı dahi anılmaz Ömür içre özel anlar adıdır… Ocakbaşı, sevgi dolu bir evde Ana baba ile belki bir köyde Tarla toprak, alın teri dökende Yarım ekmek, bir baş soğan tadıdır… Bayram, seyran, şeker, çörek derende Eld(e)dolanı cümlâleme verende Gönlünü de post eyleyip serende Eskimeyen dostlukların yâdıdır… Düğün dernek, çoluk çocuk olanda Kaygı tasa, ömürlere dolanda Oğul balı torunlara varanda Ilgıt ılgıt sabah yeli bâdıdır… Yaşar iken saç sakalı aklaşır Akıl başta; ilim, irfan çoklaşır Vakit gelir yolculuğun yaklaşır Şeb-i Ârus er kişinin zâtıdır… Gutmuloğlu, söze doyum olunmaz Neylersin ki bu dünyada kalınmaz Ne yaşasan mutluluğa doyulmaz Mutluluk da, resim de bir rüyâdır… MUTLULUĞUN RESMİNİ YAPAR MISIN? -- 2 Eğer ressam olsaydım; Öyle bir resmini yapardım ki Mutlu olmanın… Görenler hayran kalırdı resmime… Önde boylu boyunca uzanan bir Akdeniz. Arkamda yalçın Toros Dağları. Karacaoğlan’ın dizinin dibine oturuverir Bir de türkü tutturuverirdim Ham Çökelek’le Silifkenin Yoğurdu makamında… Bir yörük göçü kondururdum tuvale Önde sıra sıra develer Ardında koyuna karışmış karakeçi sürüsü. Tülünün üstünde bir beşik İçinde bir Yörük Balası. Ak sakallılar atlardayken Sarı dasdarlı ebeler kondururdum yanı başlarına. Bu sürünün her şeyi benim diye gezinen Köpek azmanı çomarlar yapardım. Ve fona bir kaval sesi eklerdim çobanın Dağlara vuran yankısına karışır giderdi; Uzun yollara eşlik eden, uzun uzun havalar: “Çekemedim Akça Gızın göçünü Yol ver bana Çubuk beli geçeyim…” Bazen apansız boz bulanık seller keserdi derelerde yolları… Allah’a emanettir artık sele kapılanların canları. Bazen alıcı kuşlar kapar beşikteki balayı: Bir hançer ucunun çiziği olur kalplerde Bir hüzünlü türkünün gaydası; “Eledim eledim höllük eledim… Aynalı beşikte cânan, bebek beledim!..” Yine de dağlardır , yaylaklardır yaz gününde Yörüklerin vatanı. Acısıyla tatlısıyla bir hayat nizamıdır Mutluların romanı. Yine de her şeye rağmen Bütün bunları yaşayanlar Mutludurlar kardeşim… Karacaoğlan’ın hemşerileridirler onlar. Ben bu Mutluların resmini yaparım kardeşim; Silifkeliyi Silifkeli, Mutluyu da Mutlu resmederim… Mutluluğun belki de dünyada İlk ve de tek resmidir Mutluluğun resmi… MUTLU MUSUN? -- 3 Mutlu’yum Mutlu’sun Mutlu Mutlu’yuz Mutlu’sunuz Mutlu’lar… Hayır hayır hayır… Hepsi de yalan! Vallahi de yalan, Billâhi de yalan; Hepimiz Denizliliyiz… Var mı içinizde Mut’lu olan? MUTLULUĞUN RESMİ -- 4 Sevgiliyi mutlu kılmak dilersen Mutluluğun resmini yap sevgili Sevmenin de kıymetini bilirsen Hiç durma sen şi’rini yaz sevgili… Sevgi cândır, candan özge cânândır Sevdalıksa cânân ile bir ândır Mutlu âşık sevdasına kanandır Pervâne tek cismini yak sevgili… Eğer güzel durmaz cefa ederse Felek yayın üstümüze çekerse Sevdasından deli olmuş kim derse; Mecnûnlara ibretle bak sevgili Bir ben vardım sanırdım hep ağlayan Derde düşüp karaları bağlayan Dertleriyle ırmak olup çağlayan Kara bahtım seninle ak sevgili… Dünde kaldı masallarda sevdalar Beşik kertme belki başa belâlar Gönle düşer umulmadık sevdalar Sevinçlerle kalbine tak sevgili… Gutmuloğlu, âlem sırrın erende Akıl, fikir, kalple eşlik edende Mecaz aşktan gerçek aşka geçende; Mutlu kılar herkesi HAK sevgili… 16 Kasım 2013 Cumartesi DENİZLİ Şerif KUTLUDAĞ Dilimizin döndüğünce...
Posted on: Sun, 17 Nov 2013 16:52:45 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015