Mal pishan* podarok za mojata Ruzica, koja verojatno ova i nema da go procita zasto nema FB, ama ako. Затоа што љубовта е битка И затоа што љубовта е битка не само во огнените земјени плодови но и во зборовите на мажите и жените, Јас ќе ја добијам одејќи по пат далеку од оние кои меѓу моите гради и твојот мирис сакаат да ги вметнат нивните бедни семиња. За мене, ништо полошо тие нема да ти кажат, љубов моја, од она што јас веќе ти кажав. Јас живеев во дивина пред да те знам тебе и не очекував љубов, туку лежев во заседа и скокнав врз розата. Што повеќе, тие можат да ти кажат? Јас не сум ни добар ни лош, но само маж, и тогаш тие ќе зборуваат за опасностите на мојот живот, кои ти ги знаеш и кои ти со страст ги сподели. И знај, овој ризик е ризикот на љубовта, на целосната љубов за сиот живот, за сите животи, и ако оваа љубов ни носи смрт и затвори, Сигурен сум дека твоите крупни очи, како кога јас ги бакнувам, тогаш ќе се затворат со гордост, со двојна гордост, љубов, со твојата и мојата гордост. Но, до моите уши тие ќе дојдат прво да го уништат патот на слатката и цврста љубов која нè поврзува, и тие ќе речат: "Онаа што ја сакаш, не е жена за тебе, Зошто нејзе ја сакаш? Мислам дека можеш да најдеш друга поубава, посериозна, подлабока, поинаква, ме разбираш, погледни колку е површна, и какво лице таа има, и гледај како таа се облекува, и така натаму и така натаму ". И јас во овие редови изјавувам: Ваква те сакам тебе, љубов, љубов, Ваква те сакам, како се облекуваш и како твојата коса се крева и како твојата уста се смее, блескава како вода на извор врз чисти камења, Ваква Те сакам, љубена. Од лебот не барам да ме учи но само да не ми недостасува во секој ден од животот. Не знам ништо за светлината, од каде доаѓа ниту каде оди, Јас само сакам светлината да осветлува, Јас не ја прашувам ноќта за објаснувања, Ја чекам и таа ме обвива, И така ти, лебот и светлината И сенката сте. Ти дојде во мојот живот со она што го носиш, направена од светлина и леб и сенка каква што те очекував, И како таква мене ми требаш, Таква јас те сакам, и на оние кои сакаат да чујат утре она што нема да им го кажам, нека го прочитаат тука, и нека се повлечат денес, бидејќи е рано за овие аргументи. Утре ние ќе им дадеме само лист од дрвото на нашата љубов, лист кој ќе падне на земјата како да е направен од нашите усни како бакнеж кој паѓа од нашите непобедливи височини да покаже пламен и нежност на вистинска љубов. *Ovaa poema e od Pablo Neruda, a tekstot e prevzemen od Gorazd Rosoklija.
Posted on: Mon, 05 Aug 2013 05:31:42 +0000