Menog-i Khrad مینوی خرد پرسید دانا از مینوی خرد که مردمان به چند راه و بهانۀ کار نیک به بهشت بیشتر می رسند؟ مینوی خرد پاسخ داد که : نخستین کارِ نیک رادی (= بخشندگی) و دوم راستی و سوم سپاسداری و چهارم خرسندی و پنجم آرزوی نیکی کردن به نیکان و درست بودن نسبت به هر کس و ششم به این بی گمان بودن که آسمان و زمین و هر نیکی گیتی و مینو از آفریدگار اورمزد است. و هفتم بی گمانی به این که هر بدی و آسیب از اهرمن بدکار ملعون است. و هشتم بی گمانی به رستاخیز و تن پسین و نهم کسی که برای دوستی روان با نزدیکان (= همکیشانِ بهدین) ازدواج کند. و دهم کسی که امور قیومیت را بر عهده گیرد. و یازدهم کسی که کوشش نیکوکارانه کند. دوازدهم کسی که به این بهدین پاکِ مزدیسنان بی گمان باشد. و سیزدهم کسی که نسبت به هنر و افزار هر کسی نیک چشم (= بی حسد) باشد. و چهاردهم کسی که نیک چشمی نیکان را خواهد و خود نیز نسبت به نیکیی که در نیکان می بیند نیک چشم باشد. و پانزدهم کسی که دوستی نیکان را خواهد. و شانزدهم کسی که کین و دشمنی را از اندیشه دور دارد. و هفدهم کسی که رشک زشت نبرد. و هجدهم کسی که میل به شهوت نکند. و نوزدهم کسی که دشمنی با کسی نکند. و بیستم کسی که برای چیز گذشته و از دست رفته غم نخورد. و بیست و یکم کسی که خشم را به تن راه ندهد. و بیست و دوم کسی که برای ننگ (= آبرو) گناه نکند. و بیست و سوم کسی که از روی کاهلی میل به خوابِ مفرط (بوشاسب) نکند. و بیست و چهارم کسی که نسبت به ایزدان بی گمان باشد. و بیست و پنجم کسی که به هستی بهشت و دوزخ و حسابِ روان و خوشی در بهشت و بدی در دوزخ بی گمان باشد. و بیست و ششم کسی که از افترا و رشک با چشم (= حسدی که در آدمی از دیدنِ نعمتی در دیگران ایجاد می شود) پرهیز کند. و بیست و هفتم کسی که خود نیکی کند و به دیگران نیز تعلیم نیک دهد. و بیست و هشتم کسی که نیکان را یار و بدان را دشمن باشد. و بیست و نهم کسی که از فریب و خواهی خود را دور دارد. و سی ام کسی که دروغ و ناراست نگوید. و سی و یکم کسی که خود را از پیمان شکنی سخت دور دارد. و سی و دوم کسی که برای خواستنِ سود و نیکی خویش از بدی نسبت به دیگران پرهیز کند. و سی و سوم کسی که بیماران و عاجزان و مسافران را مهمانی کند. (دادستان مینوی خرد، کرده ۳٧، برگردان به پارسی از روانشاد احمد تفضلی) 1. The sage asked the spirit of wisdom (2) thus: Through how many ways and motives of good works do people arrive most at heaven? 3. The spirit of wisdom answered (4) thus: The first good work is liberality. 5. The second, truth. 6. The third, thankfulness. 7. The fourth, contentment. The fifth, wanting to produce welfare for the good, and becoming a friend to every one. 9. The sixth, being without doubt as to this, that the sky and earth and every benefit of the worldly and spiritual existences are owing to the creator Ohrmazd. 10. The seventh, being so as to the unquestionableness of this, that all misery and affliction are owing to Ahriman the wicked, who is accursed. 11. The eighth, freedom from doubt as to the resurrection and future existence. 12. The ninth, who for love of the soul effects a next-of-kin marriage. 13. The tenth, who arranges adoption. 14. The eleventh, who practices regular industry. 15. The twelfth, who is without doubt in this pure, good religion of the Mazda-worshippers. 16. The thirteenth, who is kindly regardful as to the ability and means of every one. 17. The fourteenth, who perceives the kind regard of the good, and becomes himself, also, kindly regardful as to the goodness which one wants among the good. 18. The fifteenth, who seeks the affection of the good. 19. The sixteenth, who keeps malice and uncharitableness far from his mind. 20. The seventeenth, who bears no improper envy. 21. The eighteenth, who forms no desire of lust. 22. The nineteenth, who produces no discord with any one. 23. The twentieth, who brings no distress into the affairs of a departed and unassisted one (avijit). 24. The twenty-first, who lets no wrath into his body. 25. The twenty-second, who commits no sin on account of disgrace. 26. The twenty-third, who forms no desire of lethargy on account of laziness. 27. The twenty-fourth, who is without doubt as to the sacred beings. 28. The twenty-fifth, who is without doubt as to the existence of heaven and hell, and the account which is to be rendered by the soul, the glory which is in heaven, and the misery which is in hell. 29. The twenty-sixth, who abstains from slander and envious looks. 30. The twenty-seventh, who causes the happiness of himself, and gives happy advancement also to others. 31. The twenty-eighth, who becomes the help of the good, and accuser of the bad. 32. The twenty-ninth, who restrains himself from deceit and evil (dushih). 33. The thirtieth, who does not speak false and untrue. 34. The thirty-first, who restrains himself firmly from promise-breaking. 35. The thirty-second, who, for the sake of seeking his own benefit and happiness, causes the abstinence of others from evil. 36. And the thirty-third, who provides lodging accommodation for the sick and secluded and traders. (Dādestān ī mēnōg ī xrad, Chapter 37, Translated by E. W. West, from Sacred Books of the East, volume 24, Oxford University Press, 1885.) https://facebook/Menog.i.Khrad
Posted on: Tue, 03 Dec 2013 23:06:49 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015