Mevsimi belli olmayan bir bahardayım yine savrulmuşum dört bir yana çaresizlik denen şey bu demek herhalde tam bitti dedim anda yanan bir mum ışığı da olsa umutlar yeniden doğuyor kalbimde sonradan feryat yakarışlarım yine açıkçası yalnızlığın ateşi ve ben rotası belli olmayan bir aşk hikayesinin tam ortasında buldum kendimi bir aç çocuk gibi bağır içimde haykırışlarım ben bu mu oldum böylemi oldum diye sorular arka arkasına sıralanırken içimde sevgi susuz bir çöl gibi dermansız bir hastalık gibi yapıştı yakama sonsuz güzellik devam eder gider diyordum oysaki o güzellik ve sevgi şuanda bir hayal olup akıp gitti ellerimin arasından gözlerimden dökülen yaşlarla bir ırmak yapıyorum sana onun suyundan içtiğin zaman ne kadar acı çekip ve üzüldüğümü anlayasın diye daha ne yapmalıyım sana benliğimi kendimi kısacası beni ben yapan sevgimi verdim sana kıymetimi bildin bilmedim be güzelim şimdi pişmanlığını yaşıyorsun belki ama ben, ben öldüm şimdi bul hadi beni hadi bul sevgimi yinede seni seviyorum biliyor musun ben seni beyaz gelinliğimle gelemedim sana ama beyaz kefenimle bekleyeceğim seni yarınlar umutlar hayaller senin için artık biten umudumla giydim kefenimle sana verdim kalbimle bekleyeceğim seni sevdiğim.
Posted on: Fri, 01 Nov 2013 22:40:17 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015