NE FLUTURIM Nëpër kohëra , tentuam me dhjetra herë , Si zogjtë në shtërngatë , të fluturonim , në qiell , Si zgalemi , në furtunë , me krahët të nderë , Si të vegjëlit ,në fole ,që shqiponjat , kanë pjellë !! Sa herë provuam , aq herë , krahët , na i prenë , Që të mos shihnim ç’bëhej , në botën atje tej , Pas horizontit të largët dhe detit të gjerë , Andej , nga dielli , ka shtruar krevatin , të flejë !! Se donin të vishnim rrobat , të gjithë , njëlloj , Të punonim shumë dhe të hanim sa më pak , Të ishim të dëgjueshëm dhe të pa gojë , Të kishim ftohtë në dimër dhe në verë , vapë !! Të kishim një gjatësi , një vëllim , një peshë , Në kallëpe na derdhën , si metal , të nxehtë , Shtrembër na drejtuan ,qe te rriteshim shtrembër , Por , ne , rrugën tonë e zgjodhëm , vetë !! Lëshuam flatra të reja , për herë të njëmijtë Dhe mbi vise të panjohura , gjatë , fluturuam ; Shqiponjat , që t’a dini , vdesin ,të njejtën ditë , Nëse i mbyllin në kafaz ! - E kuptuat ?!
Posted on: Sun, 03 Nov 2013 13:27:29 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015