Nihilisme Ik bleef die avond wat rondhangen in het jeugdhuis waar - TopicsExpress



          

Nihilisme Ik bleef die avond wat rondhangen in het jeugdhuis waar ik een belangrijk deel van m’n jeugd versleet. Er speelde net een leuk rockabilly-groepje waarvan de bassist met zichtbare overgave tokkelde op een contrabas en deze zelfs enkele keren deed draaien. Het was een mooie zomerse avond in 1988, of was het 1989… Wanneer alle leuke meisjes -en je kon ze toen op één hand tellen- de zaal verlieten, slenterde ik naar de bar. Daar ging ik op een houten kruk zitten aan de plakkerige toog en bestelde een pintje. Een glaasje bier kostte daar toen 20 of 25 Belgische frank, amper een halve euro dus. Nadat ik enkele slokjes nam, draaide ik mijn pet wat rond om het dan gewoon weer terug op m’n hoofd te zetten zoals het er eigenlijk al lang opstond. Ook nu draag ik trouwens nog regelmatig een pet. Het geeft me waarschijnlijk het gevoel erachter te kunnen verbergen of zo. Dat was vroeger niet anders. Opeens voelde ik iemand op m’n schouders tikken en hoorde ik een onbekende stem al excuserend zeggen dat hij naast me komt zitten. Ik draaide me om en zag hoe een nette jongeman die een jaartje ouder dan me leek, een barkruk nam en erop ging zitten. Hoewel ik er zeker van ben dat ik hem nog nooit eerder zag en dus raar opkeek wanneer hij me aansprak, vertelde hij me al snel dat hij me al dikwijls zag. De vreemde jongen moet aan m’n rode ogen wel meteen gezien hebben dat ik best wel wat gedronken had en niet echt nuchter was. Toch begon hij een ganse uitleg over iets waarover ik meer uitleg vroeg en waarvoor hij z’n tijd nam. Hij vertelde me immers dat hij telkens als hij me zag iets ‘nihilistisch’ in me zag: ‘Je ziet eruit als een nihilist!’, riep hij me meermaals toe. Ik herinner me dat hij begon te praten over Nietzsche. Ik weet helemaal niet meer wat hij toen allemaal zei, maar weet nu wel dat ik ondertussen MS-patient ben en dat de ziekte multiple sclerose helemaal geen zin heeft. Het bestaan van eender welke chronische ziekte heeft trouwens geen zin te bestaan. Het is dus absoluut zinloos en was dat niet net waarover Nietzsche filosofeerde?. Ik vraag me trouwens echt af wat er met de jonge knaap is gebeurd, wat hij nu doet en vooral hoe hij denkt…
Posted on: Thu, 11 Jul 2013 17:26:43 +0000

Trending Topics



Recently Viewed Topics




© 2015