Sebastian Wawreczkoa publié sur Nadwrazliwi Odmiennie Myslacy il y a 10 heures, à proximité de Varsovie · --------------------------------------------------- Obiecywałem kiedyś, że przytoczę fragment tekstu, oraz kilka zagadnień z książki Umberto Eco Dzieło Otwarte - Forma i nieokreśloność w poetykach współczesnych. Pierwszy fragment teksu jakim chciałem się podzielić: Każde dzieło sztuki, od malarstwa jaskiniowego aż po Narzeczonych Manzoniego, możemy traktować jako przedmiot otwarty na nieskończoną liczbę interpretacji. I to nie dlatego, że dzieło sztuki stanowi zwykły pretekst dla różnorodnych ćwiczeń subiektywnej wrażliwości, która wyzwala przy jego lekturze swoje niewyczerpanym źródłem doświadczeń, które z kolei ożywiając je, wydobywają na światło dzienne coraz to nowe jego aspekty. Współczesna estetyka od dawna przywiązuje dużą wagę do tego zagadnienia i włącza je do repertuaru swoich badań. W gruncie rzeczy ze zjawiskiem tym wiąże się już samo pojęcie uniwersalności, którą zwykliśmy uważać za istotną cechę doświadczenia estetycznego. Kiedy mówię, że w trójkącie prostokątnym [kwadrat przeciwprostokątnej jest równy sumie kwadratów przyprostokątnych] twierdzę coś sprawdzalnego, uniwersalnego, co obowiązuje pod każdą szerokością geograficzną. Ale równocześnie twierdzenie to odnosi się do jednego tylko aspektu rzeczywistości. Kiedy jednak recytuję fragment wiersza lub cały poemat, to wymawianych słów nie mogę od razu przełożyć na jakieś ściśle określone (denotatum,) wyczerpujące ich wszystkie możliwości znaczenia. Słowa te implikują wiele znaczeń, nabierają głębi przy każdej nowej lekturze, tak że wreszcie odnosimy wrażenie, jak gdyby zamykały w sobie i symbolizowały cały wszechświat. Tak w każdym razie pojmuję myśl Crocego, skądinąd niezbyt jasną, o totalności ekspresji artystycznej. Wedle jego koncepcji dzieło sztuki ma obejmować wszystko i odzwierciedlać w sobie kosmos, (gdyż to, co jednostkowe, żyje w nim życiem całości, a całość zamyka się w życiu tego, co jednostkowe. Każdy prosty obraz artystyczny jest tym właśnie obrazem i zarazem wszechświatem, wszechświatem zamkniętym w danym indywidualnym kształcie, ten zaś indywidualny kształt to jakby wszechświat. W każdym akcencie poety, w każdym wytworze jego fantazji mieści się los całej ludzkości, wszystkie nadzieje, wszystkie złudzenia, bóle i radości, cała wielkość i nędza ludzka, cały dramat rzeczywistości, która staje się i rozwija nieustannie w cierpieniu i radości. ) ... ........................................... Kto pamięta naszą dyskusje na temat prawa autora do dziela i prawa odbiorcy do interpretacji - wspołtworzenia? Oparłam sie na klasycznej już pozycji Umberto Eco Dzielo otwarte... Gdyby jeszcze dodać jak nieodłaczny z natura człowieka tworczego i zakorzeniony w potrzebach psychicznych i tych zwiazanych z funkcjami mozgu jest akt wspołłkreacji ... trzeba by przegadać poł nocy. Ale na ten temat tyle jest książek i wykładow , że ... powiem Wam już tylko ... DOBRANOC ;)
Posted on: Thu, 24 Oct 2013 22:04:50 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015