Si ka mundesi qe jeni kaq i shemtuar? “Jeta ime zor te kete qene e bukur,--- spitalet, burgjet, punet, grate, pija. Disa nga kritiket e mi mendojne se une thjesht i jam zhytur vete dhimbjes. Do te kisha dashur qe disa nga kritiket e mi te kene qene me mua ne udhetimin tim. Eshte e vertete qe une kurre nuk kam zgjedhur situatat e lehta por kjo eshte e nje mijeta menyre e te thenit se une iu hodha sobes dhe mbylla deren. Dhimbje koke, gjilpera elektrike, pije pa fre, grate e keqija, cmenduri ne dhomat e vogla, uria ne nje vend te mbushur perplot me ushqim, dhe nje zot e di se si u shemtova une. Mendoj se thjesht vjen nga te qenit i grushtuar dhe i grushtuar here pas here, dhe te mos renit pertoke. Akoma perpiqem te mendoj, te ndjej, akoma perpiqem te kthej fluturen krahe-keputur ashtu sic ishte serish. E di qe dhimbja me ka bere nje harte ne fytyren time e kesisoj askush nuk do donte ta varte ne mur. Ndonjehere e shoh veten time gjetiu, dhe papritur.. them ne nje pasqyre te madhe ne nje qender tregtare, syte si buburrecet e qelbur, nje fytyre me shenja, te shperfytyruar. Po, e di qe dukem i cmendur, i shkare. Cfare lemshi!... nje e vjelle mbi lekure… dhe sakaq, kur i shoh ata burra te pashem… Oh Zot, Oh Zot, jam I lumtur qe nuk jam ata. Charles Bukowski
Posted on: Wed, 19 Jun 2013 22:00:51 +0000