Sizinde içinizi, bayramın mutluluk hissi veren, sıcacık havası kuşattı mı?.. Bayrama sayılı saatler kala, evlerde dip köşe derinlemesine yapılan temizliklerle; sizinde haneleriniz, buram buram, mis gibi temizlik kokusuna büründü mü?.. Bayramdan bayrama gelen misafirlere ikram etmek için, mutfaklarımız, ballı şerbetli baklavalarla, kalem gibi incecik sarılmış yaprak sarmalarla şenlendi.. dolmalar, tatlılar; gelen konukların ağızlarını tatlandırmak için, bayramın bir an önce gelmesini bekliyor sabırsızlıkla.. Unutulmuş değerlerimizin yeniden canlanması adına bir muştu değil midir bayramlar ?.. Bayramı bayram gibi yaşayan insan sayısı ne kadar da azaldı.. Bayram günleri birer kaçış gibi sanki.. Bayram eşittir tatil anlayışı, nasılda özümüzden kopardı bizi.. Küçük kızın bayram sevincini seyre dalmak, onunla çocukluk günlerinin saflığına geri dönerek, o heyecanı paylaşmak, en lüks otellerde yapılan tatillerden daha mutluluk verici değil midir oysa?.. Arefe akşamı, en güzel kıyafetleri başucunda, cicili bicili ayakkabıları yatağının kenarında, içi kıpır kıpır uyumaya çalışan, erkenden uyanıp sabah babasıyla bayram namazına giden çocuğun bayram coşkusu görülmeye değmez mi?.. Onun o kirden arınık, tertemiz dudaklarıyla "bayramın mübarek olsun anneciğim/babacığım" demesi, elinize kondurduğu bir buse, insanda ne gam bırakır ne de keder.. Mutluluk budur aslında.. Kapı kapı dolaşıp şekerler toplayan, unutulmaya yüz tutmuş yaşlı amcaların, teyzelerin ellerini öpen, onların -hatırlanmanın verdiği hazla- gözü yaşlı, buruk sevinçlerine ortak olan çocuklar; bayramın gerçek sahipleri değil midir sizce de?.. Bayramlar yeniden canlanıştır, derin bir uykudan uyanıştır.. Bayramlaşmak için gelen misafirlerle dolup taşan evler, mutfaklarda yenilmeyi bekleyen dolmalar, tatlılar; ebedi istiratgahları kabirlerinde dört gözle ziyaret edilmeyi bekleyen ruhlar; yaşlı bakım evlerinde, kimsesiz çocuklar yurdunda, tanımadıkları insanların ziyaretleriyle, bayram hediyeleriyle mutlu olanlar; mapus köşelerinde yaptıkları hataların pişmanlıklarıyla eşlerini, çocuklarını dört gözle bekleyenler; topladıkları şekerlerle, bayram harçlıklarıyla bayramın en çok tadını çıkaran çocuklar.. Sizce de bayram unutulan değerlerin yeniden hatırlanması adına bir canlanma, silkinme; bir kendine, özüne dönme değil midir?..
Posted on: Wed, 07 Aug 2013 16:20:58 +0000
Recently Viewed Topics
© 2015