TER ADOPTIE MISHOU 2 JAAR 40 CM 0474191075 SHIN Update oktober 2013, een vrijwilligster vertelt over Mishou: Mishou heeft sinds ze in het asiel werd gedropt al een hele transformatie ondergaan. Toen ze net in het asiel was was Mishou een wereldvreemd hondje dat doodsbang was voor alles en iedereen. Enkel de mensen van het asiel konden haar benaderen. Nu, enkele maanden later, is Mishou al veel minder bang. Ze loopt probleemloos tussen de andere honden van het asiel. Ze zal vreemde mensen eerst uit de weg gaan maar al gauw neemt de nieuwsgierigheid in haar de bovenhand en komt ze voorzichtig kijken. Ik ben op een afstand van haar gaan zitten en heb haar in eerste instantie volledig genegeerd. Stilletjes aan kwam ze dichterbij en kwam ze aan mijn hand snuffelen. Na een half uurtje kwam Mishou meer en meer kijken en kwam ze steeds dichterbij waarbij een dosis lekkere koekjes natuurlijk wonderen doen. Ik ben ervan overtuigd dat Mishou met een beetje tijd en geduld helemaal zal openbloeien. Mishou is een hondje dat met de nodige zachtheid moet worden aangepakt. Een andere zelfzekere hond in het gezin zal ervoor zorgen dat Mishou makkelijker loskomt. Doordat Mishou nog kan schrikken van dingen die ze niet kent en het dan ook niet te voorspellen is hoe ze zal reageren is het voorlopig niet aangewezen om Mishou te plaatsen bij kinderen Uit het dagboek van Fabienne, april 2013: Mishou was het hondje van een dame die elke dag 10 uur per dag ging werken, s avonds even op het terras van een paar meter groot stapte, een aai over de koppie gaf, een bakje met eten en een keer per week vers water gaf... En verder de deur dicht, de gordijnen dicht deed... De Tv vulde de rest van de avond... Hoe hard het kleine meisje, die dit zo een jaar en enkele maanden beleefde, ook haar fijne pootjes tegen de deur hield, geen mens kwam nog naar haar kijken... Toen verloor baasje haar werk, en moest elders gaan uren slijten, maar Mishou paste eigenlijk niet meer in de dagtaak van de dame... Zo kwam ze bij ons terecht... Kan ik mijn hond hier afgeven, want.... Toen we zagen hoe het hondje trilde op haar fijne pootjes, haar mini centenbakje klapperde hebben we haar in onze armen gesloten. En daar ging baasje in deftig pakje heen, haar leven verder incalculeren als een dagtaak met uren vol van waardeloze zekerheid... Geen enkele emotie, noch medeleven met een hondje dat haar zo lief had gehad, dat haar dag en nacht had opgewacht op haar terrasje, dat hele lange uren zachtjes jankte van wanhoop en moedeloosheid... Baasje... Ik ben hier voor jou, met jou, door jou... Daar ging ze dan... Toen pas werd ons duidelijk dat dit kleine meisje zoveel gemist heeft in dat korte leventje van haar... Ze is als een bevend rietje in haar kooi, haar oogjes puilen uit van angst, nooit zag zij een ander hondje, noch een ander mens heeft haar ooit aangeraakt... Het verse water elke dag kijkt ze aan alsof het een mirakel is... Geluiden, geblaf, mensen om haar heen... Beetje bij beetje zal zij deze andere wereld leren kennen, zal ze ooit spelen, maar wat zal een balletje, een trekkoord of een poppetje haar een raar iets lijken als dat straks aan haar gegeven wordt... Kleine Mishou, we zijn blij dat je op onze weg kwam, we zullen je leren leven als een prinsesje, eten als een koninginnetje en spelen als elk ander hondje dat zou doen... We gaan er nu aan beginnen! INFORMATIE 0474191075 NANCY [email protected] ace-charity.org
Posted on: Tue, 29 Oct 2013 18:59:56 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015