The Hungarian Revolution of 1956 or Hungarian Uprising of 1956 (Hungarian: 1956-os forradalom or felkelés) was a spontaneous nationwide revolt against the government of the Hungarian Peoples Republic and its Soviet-imposed policies, lasting from 23 October until 10 November 1956. Though leaderless when it first began, it was the first major threat to Soviet control since the USSRs forces drove out the Nazis at the end of World War II and occupied Eastern Europe. Despite the failure of the uprising, it was highly influential, and came to play a role in the downfall of the Soviet Union decades later. The revolt began as a student demonstration, which attracted thousands as they marched through central Budapest to the Parliament building, calling out on the streets using a van with loudspeakers via Radio Free Europe. A student delegation, entering the radio building to try to broadcast the students demands, was detained. When the delegations release was demanded by the demonstrators outside, they were fired upon by the State Security Police (ÁVH) from within the building. When the students were fired on, a student died and was wrapped in a flag and held above the crowd. This was the start of the revolution. As the news spread, disorder and violence erupted throughout the capital. The revolt spread quickly across Hungary and the government collapsed. Thousands organised into militias, battling the ÁVH and Soviet troops. Pro-Soviet communists and ÁVH members were often executed or imprisoned and former prisoners were released and armed. Radical impromptu workers councils wrested municipal control from the ruling Hungarian Working Peoples Party and demanded political changes. A new government formally disbanded the ÁVH, declared its intention to withdraw from the Warsaw Pact, and pledged to re-establish free elections. By the end of October, fighting had almost stopped and a sense of normality began to return. After announcing a willingness to negotiate a withdrawal of Soviet forces, the Politburo changed its mind and moved to crush the revolution. On 4 November, a large Soviet force invaded Budapest and other regions of the country. The Hungarian resistance continued until 10 November. Over 2,500 Hungarians and 700 Soviet troops were killed in the conflict, and 200,000 Hungarians fled as refugees. Mass arrests and denunciations continued for months thereafter. By January 1957, the new Soviet-installed government had suppressed all public opposition. These Soviet actions, while strengthening control over Eastern Europe, alienated many Western Marxists. Public discussion about this revolution was suppressed in Hungary for more than 30 years. Since the thaw of the 1980s, it has been a subject of intense study and debate. At the inauguration of the Third Hungarian Republic in 1989, 23 October was declared a national holiday. Η Ουγγρική Επανάσταση του 1956 (ουγγρικά: 1956-os forradalom), κατά άλλους Αντεπανάσταση, ήταν μια αντισοσιαλιστική εξέγερση κατά της κυβέρνησης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Ουγγαρίας, η οποία διήρκεσε από τις 23 Οκτωβρίου μέχρι τις 10 Νοεμβρίου 1956. Η αφορμή της εξέγερσης ήταν μια διαδήλωση φοιτητών, η οποία προσέλκυσε χιλιάδες κόσμου, που διαδήλωσαν στη Βουδαπέστη με πορεία προς το κτίριο του Κοινοβουλίου. Μια αντιπροσωπεία των φοιτητών, αφού εισέρχεται στο κτίριο του ραδιοφώνου, σε μια προσπάθεια να επιδώσει ψήφισμα με τις απαιτήσεις της, τέθηκε υπό κράτηση. Οι διαδηλωτές ζητούν την απελευθέρωση της αντιπροσωπείας, αλλά δέχονται πυροβολισμούς από το εσωτερικό του κτιρίου. Οι ειδήσεις διαδίδονται με ταχύτητα και ταραχές και βία ξεσπούν σε όλη την πρωτεύουσα. Η εξέγερση εξαπλώνεται ταχύτατα σε όλη την Ουγγαρία και η κυβέρνηση πέφτει. Χιλιάδες οργανώνονται σε παραστρατιωτικές ομάδες. Κομμουνιστές και μέλη της ÁVH δολοφονούνται ή φυλακίζονται, ενώ φυλακισμένοι συνεργάτες των Ναζί[εκκρεμεί παραπομπή] απελευθερώνονται και οπλίζονται. Αυτοσχέδια δημοτικά συμβούλια αποκόπτονται από την πολυκομματική κυβέρνηση του Μετώπου Ανεξαρτησίας του Ουγγρικού Λαού και απαιτούν πολιτικές αλλαγές. Η νέα κυβέρνηση του Ίμρε Νάγκι διαλύει την Κρατική Αστυνομία και δηλώνει την πρόθεσή της να αποχωρήσει από το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, ενώ παράλληλα δεσμεύεται για τη διεξαγωγή εκλογών με ανταγωνιστικά ψηφοδέλτια. Μέχρι το τέλος του Οκτωβρίου, οι μάχες σταματούν και η αίσθηση της ομαλότητας επιστρέφει. Οι Σοβιετικοί, ενώ έδειξαν προθυμία να διαπραγματευθούν την απόσυρση των σοβιετικών δυνάμεων, στη συνέχεια, και ενώ της εξέγερσης άρχισαν να ηγούνται τα πλέον φιλοδυτικά στοιχεία, το πολιτικό γραφείο άλλαξε γνώμη και άρχισε να σχεδιάζει τη συντριβή της εξέγερσης. Στις 4 Νοεμβρίου, μια μεγάλη σοβιετική δύναμη εισήλθε στη Βουδαπέστη και σε άλλες περιοχές της χώρας. Οι εξεγερθέντες άντεξαν μέχρι τις 10 Νοεμβρίου. Πάνω από 2.500 Ούγγροι και 700 Σοβιετικοί στρατιώτες σκοτώθηκαν στη σύγκρουση, ενώ 200.000 Ούγγροι εγκατέλειψαν τη χώρα ως πρόσφυγες. Οι μαζικές συλλήψεις συνεχίστηκαν για μήνες μετά, αν και αμνηστία δόθηκε το 1963.
Posted on: Thu, 23 Oct 2014 01:34:50 +0000