Tri karakteristikat e fushatës zgjedhore të 3 nëntorit 2013 Shkruan: Nehat Hyseni Risi e fushatës parazgjedhore për zgjedhjet lokale të 3. nëntorit 2013, sa kam mundur të vërej, janë kryesisht tri karakteristika që e veçojnë nga fushatat e mëparëshme: 1. PDK hyn kësaj radhe e ndarë në fraksione, në krye me dy nga figurat më kryesore të kësaj partie: Fatmir Limajn dhe Jakup Krasniqin. Sa do të reflektojë kjo në rezultatet zgjedhore, mbetet të shihet. Por, ka gjasa reale që PDK ta humbë Malishevën dhe Drenasin, si bastione të saj, si dhe Gjilanin, Lipjanin dhe Vitinë. Sepse, edhe në këto komuna kishte zhvillime përçarëse, që shprehin qartë lodhjen e PDK-së në pushtet dhe zhgënjimin e elektoratit me performansën e saj korruptuese, klienteliste, si dhe me dështimet e parreshtura deri në rrezikimin, mispërfilljen, përdhosjen dhe erozionin e rrezikshëm të pavarësisë dhe integritetit territorial të Republikês së Kosovës me zmbrapsjet e parreshtura dhe të pafund ndaj serbëve të Kosovës dhe Serbisë. Sidomos dështimi ndaj ndalimit të liderëve të lartë të Serbisë, më 7.tetor në Bruksel që të bëjnë fushatë në Kosovë, duke ardhur të papenguar, sikur të ishte Kosova akoma provincë e Serbisë, e jo shtet i pavarur! Deklaratat kontradiktore të z. Thaçi për të na shitur humbjet katastrofale dhe inferioritetin e tmerrshëm ndaj Serbisë, si fitore, më në fund e kanë bindur opinionin kosovarë, por edhe elektoratin e PDK-së, në përmbajtjen kontradiktore dhe demagogjike, që skanë të bëjnë fare me realitetin politik në Kosovë. Rasti i para ca ditëve i dorëheqjes së deputetit të PDK-së nga Gjilani, z. Nijazi Idrizi, nga të gjitha angazhimet partiake në te, për shkak të mënyrës së qeverisjes dhe performansës së PDK-së, tregon qartë se, më në fund është mbushur kupa dhe se kjo parti është në perëndim të karrierës së vet politike. Pra, është krijuar bindja se kjo parti është e gatëshme që gjithçka u fitua në luftë me gjakun dhe flijimet e sakrificat e bijëve dhe bijave më të mirë të këtij kombi, i ka vënë në rrezik real me paaftësinë, naivitetin politik dhe inferioritetin e patolerueshëm ndaj Serbisë në dialogun e Brukselit, duke e vënë në pikëpyetje serioze pavarësinë e shpallur më 17 shkurt 2008, si dhe integritetin territorial të shtetit të Republikës së Kosovës. 2. LDK në këto zgjedhje lokale është duke treguar shenja të zgjimit nga letargjia e gjatë, pas humbjes së Presidentit Historik Dr. Ibrahim Rugovës. Kjo parti politike ka kaluar një kohë të gjatë si e pa kokë, meqê pasuesit e prijësit legjendarë, Ibrahim Rugovës, ishin të një niveli jokredibil, që nuk ia mbushnin syrin popullit, kurse disa prej tyre, madhe paradoksalisht mendonin se dijnë më shumë se prijësi i tyre dhe nga mendjemadhêsia e kobëshme e tyre, që në esencë ishte filozofi kryekëput jorugoviste, shkaktuan dëme dhe përçarje të mëdha. Pra, nuk po them antirugovistë! Sepse, nga lartësia e vizionit dhe filozofia politike e Rugovës, këtyre figurave që e pasuan ate në poste, por kurrësesi jo edhe në vizion dhe filozofi politike, e pësoi LDK në Kuvendin e gjashtë, duke përfunduar me rrahje karrigash dhe me ndarje mêdysh, duke u ndarë LDD si parti e veçantë, e cila ishte pasojë e sjelljes uzurpatore të kreut të atëhershëm të LDK-së, e cila në stilin e diferencimit të dikurshëm të LKJ-së, e uzurpoi tërësësht këtë parti, duke e devalvuar garën partiake që ishte zhvilluar me fushatë zgjedhore partiake midis Fatmir Sejdiut dhe Nexhat Dacit për kryetar të LDK-së. Në fakt, kjo ishte e para fushatë në historinë e Kosovës për kreun partiak dhe ndër të rallat në rajon, që ishte e frymëzuar nga garat Amerikane për nominim partiak të Presidentit të SHBA-së. Por, mjerisht, nuk pati sukses! Arsyeja e këtij mossuksesi qëndronte pikërisht në faktin se pasuesit e Rugovës, siç e thashë edhe më lartë, ishin jorugovistë. Dhe kjo u pa jo vetëm te ata, por edhe te djali i tij. Ata donin ta shfrytëzonin Ibrahim Rugovën jo si vizion dhe filozofi politike, por, mbase, si aset ose pronë apo pasuri politike me të cilën mund të veprojnë si padron të veprës dhe figurës politike e kombëtare të Rugovës. Kështu, Fatmir Sejdiu bëri koalicion me PDK-në, me çka e shkatërroi këtë parti politike, me performansën e tij komprometuese, që kishte synime pushtetore që aspak nuk përkonin me frymën rugoviste. Ndërkaq, në këto zgjedhje, LDK i êshtë kthyer figurës, jo vetëm me vendosjen e shumëpritur të shtatores në sheshin që mban me krenari emrin e tij, por edhe me kthimin e vizionit politik të Ibrahim Rugovës. Elektorati rugovist, i cili padrejtësisht ishte i privuar për një kohë të gjatë nga mungesa e ofertës serioze, kishte bojkotuar vazhdimisht zgjedhjet duke abstenuar nga votimet. Kësaj radhe, ka gjasa reale që ata të dalin në votime dhe ti japin epilogun e shumëpritur të këtyre zgjedhjeve. 3. Risi e tretë e këtyre zgjedhjeve është paraqitja e Partisë së Fortë në garën për Prishtinën. Kjo parti politike na paraqitet me ofertën e parodizimit të skajshëm të zgjedhjeve, duke i ironizuar në mënyrë shumë të veçantë dhe origjinale, me përqeshjen mjaftë inteligjente dhe vetëbesuese të garës zgjedhore. Karakteristikë e tyre është paraqitje joserioze dhe parodike e problemeve serioze të komunës së Prishtinës dhe shoqërisë kosovare në përgjithësi, për dallim nga disa nga partitë tjera politike, të cilat na paraqiten me paraqitje serioze, por me premtime joserioze, joreale dhe të parealizueshme, bëjnë përpjekje për ta bindur popullin për tua dhënë votat.
Posted on: Sun, 27 Oct 2013 10:07:34 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015