Wedstijd Maarn Eindelijk was het weer zaterdag. Nog niet lang geleden de belangrijkste dag in de week vanwege het stappen, nu vanwege de stappen op het hockeyveld van de MiniMe’s ( Austin Powers, voor de oudere kijkers). Eindelijk weten we weer waar de ochtendstond heeft goud in de mond vandaan komt. Om 9.00 spelen en om 8.30 verzamelen. Er zijn er zelfs wat al om 8.15. Geweldig. Ook geweldig om te zien hoe Jacco Spitsie tot het laatst toe na aan het hart houdt op de fiets, maar dat moet je eigenlijk gezien hebben. Alles wees op een historische dag. 28 september: de dag van de Slag bij Arnhem en de dag dat de Estonia zonk. De dag dat Brigitte Bardot, Sylvia Kristel, Angela Groothuizen en Hilary Duff geboren werden. Zou dit de dag worden van de eerste zege van de geboorte van de nu al hockeylegendes van M3F1 en via een geweldige slag op de Groene Velden het Maarnse slagschip tot zinken te brengen. Niets was aan het toeval over gelaten. Na de nu al veelbesproken en gelikete fruithap van Martine vorige week, was het nu de beurt aan Wendy. Eerlijk is eerlijk. Hier zou het niet aan liggen. Om 7.00 al aan het rijgen en ook nog het begin van de wedstrijd missen. Er was aandacht aan besteed. Zo was aan heel de voorbereiding aandacht besteed. Het was woensdag nog even schrikken toen sterspeelster Sari door haar enkel ging. Maar even op het hek doet wonderen. Ook vrijdag de training. Worden we woensdag door Leoniek veel beter gemaakt. Vrijdag was TITA ISSAM ingevlogen. In drie groepen weer getraind. Begonnen met pionnen hockey en geëindigd met partijtje. Het moet een keer vruchten af gaan werpen. Zaterdagmorgen was iedereen van stal gehaald. Vaders, moeders, opa’s, oma’s en vage bekenden. Doordat iedereen er zo vroeg was, konden we snel aan de warming up beginnen. Wel lekker als Zara die kan doen. Ook intimiderend. De tegenstander was al bang dat we er zo’n groot meisje in hadden lopen. De tegenstander had geen wissel…..maar zij hadden al een jaar als drietal gespeeld!! Zouden zij dus een voorsprong hebben? De partijtjes zo ingedeeld dat we beide kans hadden te winnen. Team 1: Fenne, Iris, Robin en Anne Britt Team 2: Irene, Britt, Sari en Noa Leoniek was ook vroeg haar bed uitgerold om haar team te komen bewonderen. Iets waar ze geen spijt van zal krijgen. Het is wel leuk om ook een keer met zijn allen bij Leoniek te gaan kijken. Moeten we wel een mooi spandoek maken en een mooie tekst verzinnen. “Namens heen M3F1, zoals Leoniek is er geen.” Even een voorbeeld. Ook moet nog wel genoemd worden dat Jacco geweldig voor de koffie zorgde! Een topper Martine. Goed opgevoed. Ik heb al foto van Spitsie bij Wendy gezien, maar het ligt niet aan jullie… Wedstrijd 1 fluit ik team 1. Al snel is het 3-0. Ik ben eigenlijk vergeten wie er allemaal scoorden. Misschien moet ik dat ook minder gaan noemen, want sommigen die niet scoren zorgen er wel voor dat we winnen! Nu moeten we gaan overspelen binnen het 5 meter gebied voor we mogen scoren. Dat vergeten we een paar keer. Een missertje en 3-1 Kan gebeuren. We beginnen te leren, of te luisteren dat je een bal snel moet uitnemen. Dat gaat al goed. Na de 4-1 is het eigenlijk gelopen.4-2, 6-2 en uiteindelijk 6-3. Mooie pot, met goed samenspel. Anne Britt zet goed door, Fenne loopt overal, Robin verdedigt uitstekend en Iris verdedigt goed en is een paar keer vlak bij een doelpunt. Ralph houdt mooi de wissels bij. Tot Iris even geblesseerd raakt en er zo weer in holt.. Ging prachtig, leuk gespeeld en de 2 punten binnen. De eerste helft begint lekker, Britt wil gelijk scoren, maar de bal stuitert over de pion, dus hij geldt niet ... Kort daarop scoort ze alsnog; het is 1-0!! Irene verdedigt goed en dat scheelt 1 doelpunt tegen. Toch staat het al snel 1-2 ... Ook Robin en Noa zijn goed bezig, er wordt veel meer dan voorheen overgespeeld en er wordt hard gerend om de bal binnen het veld te houden. De meisjes worden steeds feller, want ze willen vandaag winnen, Irene heeft weer een bijna doelpunt, maar hij is net buiten de 5 meter lijn, balen. Die pion van het veld ernaast van de Spitsbergen jongens 6-tallen is verwarrend voor onze meisjes. Ze denken een aantal keer dat een andere pion de 5 meter is. Onze meisjes zijn teleurgesteld, maar vechten door. Verliezen, daar is het vandaag te mooi weer voor. Onze tegenstander moet meer overspelen en uiteindelijk staat het na nog 2 doelpunten 1-4. Lekker de rust in met weer fantastisch verzorgd fruit. Wat hebben we het luxe! Persoonlijk durf ik haast geen fruit meer te doen. De lat wordt wel heel hoog gelegd. Zelfs voor het publiek is er fruit.. Is niet erg, maar wel als ze het hebben voor de coaches…Aandachtspuntje. Mooi is het trouwens dat Zara de meiden nog wat kunstjes leert tijdens de wissel. Even over de partijtjes gepraat en weer paraat. Saskia fluit nu team 1 en in het begin sta ik een beetje in het midden. Ook bij TITA ISSAM, die onze meiden ook komt aanmoedigen. Team 1: De tweede helft begint goed, maar niet heus, de meisjes uit Maarn scoren al snel het eerste doelpunt tegen. Anne-Britt ziet een opening en scoort snel daarna 1-1, hartstikke mooi! Fenne en Iris weten elkaar te vinden bij het volgende doelpunt; Fenne doet de voorzet tot bijna bij het doel en Iris tikt de bal erin, het staat 2-1!! Iris heeft zo de smaak te pakken dat ze opnieuw scoort, fantastisch het staat 3-1! Heerlijk en zo verdient om voor te staan, want de meisjes spelen lekker. De meisjes van Maarn zijn moe, omdat zij geen wissel hebben en wij moeten meer gaan overspelen binnen het 5 meter gebied. Logisch en dat doen we ook gewoon, hè Fenne ... Wat balen dat jouw prachtige doelpunt niet geldt, omdat hij rechtstreeks het doeltje inging. Toch heel goed gespeeld. Doordat wij wel kunnen wisselen en de energie in het veld kunnen houden, scoort Fenne nog eens en nu geldt hij wel. Ook Sari scoort, wat kan ze hard en fel rennen met die bal. We winnen uiteindelijk met 5-2!! WAT VERDIENT EN WAT VOELT DAT GOED!! Dus alles ligt nu aan Team 2, zouden ze tegen de druk bestand zijn?? Als spelbegeleider sta je toch dichter op de kinderen. Af en toe wordt er nog wat teveel gedroomd en….komen we achter 5-2 zelfs. Eigenlijk geven we het al op. Het andere team gaat overspelen voor ze mogen scoren en een paar keer hebben we geluk. Zij vinden het ook moeilijk om schuin voor het doeltje te scoren. Daar het doel is om ze wat te leren, waag ik me wat vaker in het veld om de dametjes op hun plek te zetten, met toestemming van de spelbegeleider. Nu kun je makkelijker dan van de zijkant zeggen waar iedereen moet gaan staan. HET GROTE LEERMOMENT. Bij het uitnemen van de bal hard naar voren slaan en iemand die erachter gaat staan. Het liefste aan de backhandkant, Dat doen Sari en Britt zo goed dat Irene een paar keer kan scoren en zo wordt het gewoon 5-5! Als het laatste fluitsignaal klinkt is dit dus echt de dag waarvan je wist dat hij zou komen, maar nog niet wanneer.. Een 5-3 overwinning, na de vele 4-4’s. Vrijdag zorgt Noa voor pizza. Iedereen ’s avonds naar de Mac. O ja en Noa mag zondag wel geschminkt worden bij Juffrouw Tok. Naast al de genoemde zaken zal er dus vanaf nu in de geschiedenisboeken staan: 28 september- eerste overwinning VMHC Spitsbergen M3F1. Nu kijken of we er een serie van kunnen maken. Zaterdag uit bij Doorn. Dicht bij het paleis van Wilhelm, weer een stukje geschiedenis!
Posted on: Sun, 29 Sep 2013 21:10:38 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015