hakikatkitabevi.net/book.php?bookCode=001 10 — DIYABET (Seker hastalıgı): Idrârda seker bulunur. Sâlim insanın kanında, aç iken litrede bir gram glikoz bulunur. Litrede 1,30 gramı geçerse, hastalık alâmeti olur. 1,60 gram olunca, idrârda seker bulunur. Idrâr artar. Susuzluk, açlık, za’îflemek, hâlsizlik, çıban, kasıntı görülür. Diyabet iki dürlüdür: 1 — Vücûdü eritmez. Yaglı ve mafsal agrılı kimselerde çok olur. Idrârdaki seker, gıdâdan olur. 2 — Vücûdü eritir. Az rastlanır. Pankreas bozulmusdur. Idrârdaki seker, gıdâ- – 657 – Se’âdet-i Ebediyye 2-F:42 dan ve dokuların erimesinden hâsıl olur. Diyabetiklerde, hazmsızlık, albüminüri, bronsit, verem, çıban, antraks (sir pençe), gangren (parmak ve sâire çürümesi), kramp (adale tutulması), inâdcı nevralgi (sinir agrısı), diabet koması (uzun bayılma) hâsıl olabilir. Haftada iki kerre, ılık hamam yapmalıdır. Yirmi dakîka yıkanıp, sonra havlu ile friksiyon (delk, ugma) yapmalıdır. Deniz ve soguk su banyosu yasakdır. Sıcak elbise giymeli, sıcak yerlerde yasamalıdır. Beden hareketi yapmalı, masaj, yürüyüs, bisiklet, eskrim fâidelidir. Nemâz kılmak, çok fâidelidir. Perhîz mühimdir. Dikkat etmelidir. Sinirlenmemeli, heyecânlanmamalıdır. Yaglı diabet perhîzi - Önce üç gün sulu perhîz (rejim) yapılır. Günde üç dört litre su verip, yatakdan kalkmaz. Sabâh müshil verilir. Böylece kan sekeri sür’atle azalıp normale iner. Bir litre kanda bir gram olur. Ya’nî, yüz gram kanda yüz miligram olur. Yâhud, üç gün, yesil sebze yimelidir. Üç gün sonra az et verilir. Fazla et, asidoz ve aseton yapar ki, ikisi de tehlükelidir. Bol sebze yimelidir. Yasak olanlar - Sekerli ve nisastalı her madde yasakdır. Bunlara (karbonhidrat) denir. Her tatlı meyve, hamur isleri, karbon hidratlı sebzeler, meselâ havuç, salgam, sogan, pancar, turup, bezelye ve benzerleri hubûbât yasakdır. Her dürlü et yiyebilir. Glikojen bulundugu için karaciger yasakdır. Her yemekde, elli gram ekmek yiyebilir. Kabuk dahâ iyidir. Alöron ve glüten ekmekleri yimelidir. Fazla protein (et) ve yag asidoz yapar. Bu ise zehrdir. Yag az yimelidir. Tereyagı ve zeytinyagı tercîh edilmelidir. Cevz, fındık, fıstık, bâdem gibi yaglı meyve yimelidir. Tere, mârul, salatalık, hindibâ, ıspanak, tâze fasulye gibi sebzeler ve lahna, karnabahar, iskorçina, enginâr, kereviz, kuskonmaz, yer elması, yer mantarı yiyebilir. Patatesde % 17 (yüzde onyedi) nisasta bulundugu hâlde, yiyebilir. Ekmek yerine, zeytinyaglı patates püresi verilir. Patatesde alkali tuzları bulunması fâideli olmakdadır. Yumurta, peynir yiyebilir. Sekersiz olarak süt içebilir. Limonata, gazoz yasakdır. Su ve ma’den suları, bikarbonatlı sular serbestdir. Sekersiz, çay ve kahve içilebilir. Seker yerine sakkarin habları kullanmalıdır. Her susayısda, az su içmelidir. Çok su, mi’deyi bozar. Asidoz tehlükesi oldugu zemân, bir gün yulaf unu verilir. Yulaf unu, uzun zemân, az tuz ve tereyagı ile pisirilir. Soguyunca yumurta akı ile karısdırılır. Ikiyüzelli gram un, yüz gram yumurta akı ve üçyüz gram tereyagı karısımı bir günde yinecekdir. Bundan sonra üç gün, çesidli sebze ve yumurta verilir. Albüminüri de varsa, fazla süt vermelidir. Sekeri degil, albümini düsürmek lâzımdır. Diabetle nekris [ya’nî mafsal agrıları] birlesirse, beyâz ve yavru etleri yimemelidir. Az kırmızı et ve çok sebze yimelidir. Vücûdü eriten diabet - Za’îfletir. Yine çok et vermemelidir. Fazlası, aseton zehrlenmesi yapar. Tereyagı vermeli, balık yagı içirmelidir. Bol yesil sebze yimelidir. Patates yimelidir. Karbon hidratlı (sekerli, nisastalı) maddeleri arada bir vermelidir. Bunlar, sekeri artdırır ise de, aseton zehri yapmazlar. Bunları, te’sîri ters olan et ile ayârlamak lâzım olur. Çalısan bir sekerliye günde ikiyüzelli gram glikoz [veyâ karbon hidratlı maddeler] ile yüz gram yag ve altmıs gram protein verilir. Hasta bu kadar glikoza tehammül etmezse, insülin ignesi yapmak lâzım olur. Asidoz yok ise, her sabâh, kahvaltıdan yarım sâat önce (insülin protamin zink)den oniki ünite zerk edilir. Idrârda seker gayb oluncıya kadar, dört günde bir, iki ünite artdırılır. Piyasada bulunan (Depot-insülin) veyâ (N.P.H. insülin organon) reçete ile alınır. Asidoz var ise, sabâh, ögle ve aksam yemeklerinden on dakîka önce, on ünite âdî insülin zerk edilir. Piyasada bulunan (Insülin Horm sempl) reçete ile alınır. Idrârda seker kesilinciye kadar onbes günde bir bes ünite artdırılır. Her üç ayda bir kanda kolesterol, aseton ve glikoz ölçülmelidir. B12, C ve P vitaminleri verilir. – 658 – Kanda aseton olursa, yatakda istirâhat etmeli. Yalnız süt vermelidir. Günde iki, üç litre verilir. Limon suyu, bikarbonatlı su içmelidir. Idrârda seker aramak : Fehling mi’yârı ile aranır. Fekat Fehling eriyigi, uzun zemân saklanamaz. Bozulur. Tâze hâzırlamak lâzımdır. Dahâ kolay olarak, cam kapaklı siseye % 5 (yüzde bes) bakır sülfat (CuSO4) eriyigi konur. Lâstik veyâ mantar kapaklı baska bir siseye % 10 (yüzde on) sodium hidroksid (Na OH) eriyigi konur. Bunlar, senelerce bozulmadan durur. Yirmidört sâatlik idrâr toplanıp bundan veyâ yemekden sonra alınan idrârdan deney tüpe, yarıdan fazla konup, kaynatılır. Sonra, iki üç damla asetik asid konur. Albümin çöker. Cam hunideki pamukdan veyâ kıvrılmıs süzgeç kâgıdından süzülür. Süzülenden, bir deney tüpünün üçde birine kadar konur. Üzerine, aynı mikdârda sodium hidroksit eriyigi konur. Üzerine, bakır sülfat (göztası) eriyigi damlatılır. Idrârda seker varsa, meydâna gelen mâvi bulanıklıgın tekrâr eridigi görülür. Idrâr koyu mâvi olur. Bakır sülfat eriyigi, o kadar damlatılmalı ki, meydâna gelen mâvi (bakır iki hidroksid) Cu (OH)2 çökeltisi, tüp çalkalanınca, artık erimez olsun ve biraz bulanıklık görülsün. Çökelti çok olmamalıdır. Bunun için, eriyigi fazla damlatmamalıdır. Koyu mâvi eriyik alevde ısıtılır. Kaynamadan önce, sarı (bakır bir hidroksid) Cu OH bulanıklıgı olursa, seker bulundugu anlasılır. Sarı turuncu bulanıklık yavas yavas hâsıl olursa, sekerin az oldugunu gösterir. Kaynayınca hâsıl olursa, seker pek az demekdir. Helvada, pastada ve tatlılarda glikoz bulunup bulunmadıgı da, böyle anlasılır. Âdî sekerle [sakkarozla] yapılan tatlılar, sarı turuncu olmaz. Saglam insanın idrârında seker bulunmaz. Idrârın bir litresinde bulunan glikoz mikdârını bilmenin fâidesi yokdur. Yirmidört sâatde çıkan seker mikdârı, hastalıgın derecesini ve perhîzin nasıl olacagını gösterir. Hastalık olmayıp, fazla gıdâdan da glikozüri olabilir. Bunu anlamak için, sabâh aç karna, yüzelli gram glikoz sekerinin üçyüz gram suda eriyigi, birden içilir. Her sâat, idrârda seker aranır. Seker bulunursa, gıdâdan oldugu anlasılır. Karacigerin seker tutmadıgını gösterir. Hafîf diabetler, gıdâ sartları ile sükûnet bulur. Orta derecedeki, sıkı perhîzle idâre edilir. Agır sekli, sıkı perhîz ve ilâc ile ve yatakda, tedâvî ister. Bunları ayırd etmek için, kanda glikoz mikdârını ölçmek, asidoz aramak, albüminüri aramak lâzımdır. Asidozu anlamak için, idrârda amonyak, aseton aranır ve akcigerlerdeki karbon dioksid basıncı ölçülür ve kanın rezerv alkaleni ta’yîn edilir. Saglam insan idrârında iki santigram aseton bulunur. Açlıkda, mikdârı artar. Kanda aseton ve diasetik asid ve oksi bütir asidi bulunursa, asidoz denir. Asidoza, yaglar çok, albüminler az sebeb olur. Seker ve nisastalı gıdâlar ise, asidozu azaltır. Asidozu olmıyan seker hastalarında, açlık, saglam insanda oldugu gibi, asidoz yapar. Asidozu çok hastada ise açlık, asidozu azaltır. Asidoz komasında olana, sekerli su içirilir. Bikarbonatlı su içirilir. Bir litre, yüzde üç eriyigi damara sırınga edilir.
Posted on: Sat, 19 Oct 2013 18:38:56 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015