over verlichting enzo.... Verlevendiging Veel spirituele organisaties noemen het ontwaken tot onze essentiële gezamenlijke natuur ‘Verlichting’. In die terminologie kunnen we de staat waarin we ons nog vereenzelvigen met onze schijnbare natuur omschrijven als Verduistering’. Helder leven is echter geen verlichting, noch verduistering, het is ‘Verlevendiging’. Het is werkelijk genieten van het feit dat je een persoon in de levensdroom lijkt te zijn, mogelijk gemaakt doordat we ons OOK bewust zijn van onze essentiële natuur en de grote liefde ervaren. Helder leven is inzicht in de fundamenteel polariteit van het bestaan, en daarbij alles zijn wat we zijn. Sommige spirituele tradities leren echter dat wij om te kunnen ontwaken tot de eenheid van al wat bestaat, onze individualiteit prijs moeten geven. Dit is een veelvoorkomend misverstand, dat voortkomt uit het of/of denken, maar uit de weg wordt geruimd door het adopteren van een en/en perspectief. Verduistering is je bewust zijn van slechts één pool van je tweeledige natuur. Je lost dit niet op door je in de plaats daarvan te vereenzelvigen met alleen die andere pool. Dat doe je door beide polen van onze essentiële natuur – zijnde beschouwend bewustzijn én onze individuele schijnbare natuur als een persoon in de wereld – te omhelzen. Spirituele of/of tradities leren echter dat wij om te kunnen ontwaken eerst onze schijnbare natuur in de leegte van sluimerend bewustzijn moeten verliezen. Dat is echter geen ontwaken maar inslapen !! We doen dit iedere nacht als we weer versmelten met de eenheid van sluimerend bewustzijn. Ontwaken is daarentegen het bewust ervaren van onze essentiële natuur. En alleen als we een persoon in de levensdroom lijken te zijn, hebben we bewustzijn, dus alleen door een schijnbare natuur te hebben, kunnen we ons ook bewust worden van onze essentiële natuur als beschouwend bewustzijn. Als we Verlichting zijn deelachtig zijn geworden, zo leren de of/of tradities ons, zullen we nooit meer hoeven te reïncarneren en kunnen we eindelijk aan dit gruwelijke gedoe van het menszijn ontsnappen. Deze vrome afkeer van het leven is echter geen helder leven. Als we helder dromen houden we niet op te dromen maar beginnen we eenvoudigweg bewust te dromen. Zo ook als we helder leven dan houden we niet op een individuele persoon in de wereld te lijken maar beginnen we alleen bewust te leven. Het is echter in spirituele kringen mode te geloven dat we ons ‘ego’ moeten vernietigen om de Verlichting te kunnen bereiken. Het woordje ego wordt door verschillende mensen in uiteenlopende betekenissen gebruikt hetgeen een bron van veel verwarring is. Indien met het woordje ego de matrijs van negatieve persoonlijke gewoonten wordt bedoeld die ons in de levensdroom onbewust houdt, is het inderdaad iets dat een belemmering vormt voor ons ontwaken. Het is een psychische knoop die we moeten ontwarren. Vaak echter wordt het woordje ‘ego’ gebruikt als algemene aanduiding voor onze individualiteit. In dat geval is het ego niet iets dat moet vernietigd worden, maar dat moet emanciperen uit z’n illusoire afzondering, zodat we onze individuele identiteit kunnen ervaren als een bestanddeel van het grotere geheel. Ontwaken is niet het uitwissen van onze persoonlijkheid om vervolgens als een soort heilige zombie een stomvervelend bestaan te leiden. Ontwaken is bewust alles zijn wat we zijn en als persoon genieten in de levensdroom, vrij van verlammende angst en dito isolement. Ontwaken doet geen afbreuk aan je individualiteit maar versterkt en vervult haar. In die zin is helder leven het celebreren van ons ego in plaats van de vernietiging ervan. Deze celebratie van onze individualiteit is mogelijk omdat we ons van een geïsoleerd zelf hebben getransformeerd tot een geïntegreerd zelf. Er bestaat een gevoel van onvoldaanheid dat ons motiveert tot ontwaken. We voelen dat het leven méér te bieden moet hebben dan alleen de angstvalligheid en afstomping die we in de verduisterde zijnstoestand ervaren. En zo is het ook. Er is véél meer. Echter, omdat wij veronderstellen wat het betekent een persoon in de wereld te zijn, geloven we dat dit moeten verwerpen en dat we elders op zoek moeten gaan naar wat ons ontbreekt. In werkelijkheid omvat onze huidige ervaring de ervaring dat we een persoon lijken te zijn, al alles wat we zoeken, mits we erin slagen te ontwaken en de ware aard ervan kennen. En daarvan te genieten, dat is verlevendiging. In spirituele kringen wordt veel gepraat over ‘volledige verlichte wijzen’, mannen en vrouwen die de Verlichting hebben bereikt, hetgeen als het hoogste doel van het bestaan wordt beschouwd. Als met Verlichting wordt bedoeld dat we ermee ophouden onszelf exclusief met onze schijnbare natuur te identificeren, is het iets dat we voor eens en voor altijd kunnen verwezenlijken. Het is mogelijk dat we ons zo door en door bewust worden van onze essentiële natuur dat we ons nooit meer exclusief vereenzelvigen met ons schijnbare natuur. Dit is echter niet het eind van het verhaal. Dit is juist het punt waarop het interessant begint te worden omdat we eindelijk hebben ontdekt hoe we werkelijk van de ervaring van leven kunnen houden. In die zin is Verlichting het eind van onze verduisterde zijnstoestand en het begin van verlevendiging. arnokerbusch.nl
Posted on: Thu, 31 Oct 2013 07:57:24 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015