Është për të ardhur keq, por Zoti nuk zë gjithmonë vendin e parë dhe nuk merr më të mirën nga populli i Tij. Në ditët e Malakias, kur vinte koha për t’i bërë Zotit një flijim, bujku do të ruante kafshët më të mira për mbarështim apo për shitje dhe do t’i jepte Zotit ato të lëna pas dore. Ai thoshte se çdo gjë është mjaft e mirë për Zotin. Kështu përfitimi në pazar vinte i pari. Prandaj Malakia bërtet me të madhe: «Kur ofroni për flijim një kafshë të verbër, a nuk është keq? Kur ofroni një kafshë të çalë ose të sëmurë, nuk është keq? Paraqite, pra, te qeveritari yt. A do të jetë i kënaqur prej teje? Do të të pranojë me kënaqësi?» (Mal. 1:8).
Posted on: Fri, 02 Aug 2013 18:41:50 +0000