Świat jako makabryczny bezsens By przeżyć, czyli wygrać permanentną walkę z entropią, na którą nas skazano, musimy pozbawiać życia towarzyszy niedoli, czyli rośliny i zwierzęta, żeby zaś mieć dostęp do roślin, zwierząt, ubrań i mieszkań, ograniczony wyłącznie przez aberracyjną ekonomię, którą sami sobie wymyśliliśmy, musimy walczyć z naszymi ludzkimi towarzyszami niedoli na rynku, który nie istniałby, gdybyśmy sami go nie stworzyli. Mimo że wszystkiego co nam potrzebne na Ziemi ciągle jest pod dostatkiem. Trudno pominąć oczywistość, że człowiek to najobrzydliwsze ze zwierząt – nagi, niczym larwa pozbawiony futra, jest oślizgły i śmierdzący, poci się bowiem, by w ten nieestetyczny sposób regulować temperaturę swego ciała, poza tym owija je bez przerwy tym co ma pod ręką, by ukryć to, co inne istoty traktują z całą naturalnością i swobodą, wolne od poczucia fałszywego wstydu. Zaś wszystko co rzeczywiście powinno być powodem do wstydu, człowiek pokazuje innym z całą ostentacją, szczycąc się i pyszniąc, że zagarnął więcej niż oni, a często wręcz im zagrabił. Wstydzimy się seksu, pochodnej miłości, ale szczycimy się bogactwem - pochodną zachłanności. Celebrujemy uczty, które są przecież niczym innym jak makabrycznymi pogrzebami bytów unicestwionych, ukrywamy zaś ruję, będącą kreacją przez prokreację. Zapewne w przypływie sardonicznej przewrotności uznaliśmy, że taki świat powstał z miłości stwórcy nie zaś z jego bezbrzeżnej nienawiści. Miałby on sens ludzki jedynie wtedy, gdyby rzeczywiście prawdziwe życie toczyło się (czekało nas) gdzie indziej. Ale nic nam przecież nie gwarantuje, że cokolwiek musi mieć sens z naszego punktu widzenia, że sens taki jest w ogóle niezbędny i niepomijalny. A inne sensy, z samej definicji inności, są nam całkowicie obojętne, bo nawet ich sobie nie potrafimy wyobrazić. Co jest więc w człowieku, nie królu stworzenia lecz jego wyrzutku, niezwykłe? To, że niektórzy z nas czasem to wszystko sobie uświadamiają.
Posted on: Sun, 24 Nov 2013 09:29:51 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015