از شهرِ لاهیج، لاهیج تباران ، همه رفتند! (...خستگی ی سالها زندگی، ازغبارراه ها وجاده ها (1) سفرم با اعضای خانواده به تهران را به علتِ شنیدنِ خبر تاسف انگیزدرگذشت دوست وهمکار وهمشهری ی نازنینم، شادروان دکتر محمد ابراهیم بشر دوست، نا تمام گذاشتم وبا اندوهی وصف ناپذیر به لاهیجان بارگشتم. دروصفِ این دوست وهمکار وهمشهری ی نازنین ومهربان وشریف ، هرچه بگویم، کم گفته ام. سالیان دراز آشنایی و رفت وآمد خانوادگی وخاطراتِ بی شماری که درسفر وحضربا هم داشتیم، هیچگاه از خاطرم محو نخواهد شد. شادروان دکتر محمد ابراهیم بشر دوست نمونه ی مثال زدنی از دوستی های بی شائبه وماندگاربود. هنگامی که به قصد خدمت به مردم شهر لاهیجان وحومه، داروخانه ی مرکزی را افتتاح نمود، تنها هدفش جلب رضایت مردم ومراجعینِ ِ نیازمند در ساعات مختلف شبانه روز بود. بار ها وبارها از مردم شهر وحومه شنیدم که در دل ِ نیمه های شب های سخت ِ زمستان وقتی داروخانه ی کشیگ شهر داروی تجویز شده ی پزشکی را نداشت، آنها با مراجعه به منزل شاد روان دکتر ابراهیم بشر دوست و بیدارکردنش از خواب ِ خوش ونشان دادنِ نسخه به او، مشاهده می کردند که دکتر با چهره ای گشاده به آنها می گوید که آن دارورا دا رد ! وبلافاصله با آنها به داروخانه می آمد و داروی مورد نیاز را به آنها می داد ورضایت وشادی ی آنها را با رضایت خاطری وصف ناپذیربا خود به منزل می آورد. گاهی دریک شب این کار چند بار تکرار می شد ، بدون ِ اینکه دکتر بشر دوست اخمی به چهره بیاورد.! شاد روان دکتر محمد ابراهیم بشر دوست درهفتم اسفند ماه سال 1316 شمسی در شهر لاهیجان بدنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در دبستان حقیقت و دبیرستان های ایرانشهر و عبدالرزاق به پایان رسانید.پس از اخذ دیپلم متوسطه درسال 1338 شمسی به استخدام آموزش و پرورش لاهیجان در آمد و دردبیرستان خیام بی بالان از توابع شهرستان رود سر به تدریس در دروس شیمی ، فیزیک، زیست شناسی پرداخت. اما او در سر هوای دیگری داشت و آن عشق به ادامه ی تحصیل و خدمت در قلمرو وسیع تری بود. به همین جهت درسال 1340 شمسی درکنکور دانشکده ی داروسازی اصفهان قبول شد و پس از گذراندن دوسال به دانشکده ی داروسازی دانشگاه تهران منتقل شد و سرانجام از این دانشکده دکترای داروسازی گرفت. درست چهل و چهار سال پیش یعنی در سال 1348 شمسی داروخانه ی مرکزی را در لاهیجان افتتاح کرد واز آن پس در طول سالیان دراز به خدمات ارزنده ای به مردم لاهیجان وحومه پرداخت که زبانزد خاص وعام شد. دکتر محمد ابراهیم بشر دوست در سال 1353 شمسی با اعضای یکی از خانواده های سرشناس و فرهنگ دوست شهرستان رود سر( خانواده ی هوسمی ) ازدواج نمود وثمره ی این ازدواج سه فرزند دختر بود که هر سه دارای تحصیلات عالی دانشگاهی در رشته های مختلف هستند .از جمله همکار ارجمند ما خانم دکتر نگاربشر دوست که مانند پدر موفق به اخذ دکتری داروسازی شدند و اینک عهده دار مسئولیت داروخانه ی مر کزی می باشند. نکته ای که جادارد دراینجا به آن تاکید ویژه نمایم، فداکاری ها و غمخواری های ومراقبت های کم نظیر وتحسین برانگیز همسرعزیزشاد روان دکتر محمد ابراهیم بشر دوست در تمام مدت بیماری صعب العلاج او بوده است که تحسین همگان را برانگیخت. این مصیبت بزررگ را به همسر و فرزندان عزیزش و جامعه ی پزشکی و داروسازی گیلان ونیز خانواده های داغدار تسلیت می گویم. وپایان بخش این نوشته را شعری از برادر زاده ی شادروان دکتر بشردوست، همکارعزیز مان آقای دکتر شهرام بشر دوست که در آبانماه سال 1390 شمسی در تجلیل از دکتر بشر دوست سروده است را دراینجا نقل می کنم. روانش شاد یادش گرامی باد.! لاهیجان- آبانماه سال 1392شمسی-دکتر بهمن مشفقی. آنکه از بزرگی اش دنیایم بزرگ شد ازخستگی سالها زندگی، از غبار راها وجاده ها کوه سنگی پیر؛ می نگرد به جای پاهای خود برسنگفرش های راه، به زخم های آفتاب به زخمه های باران،برپیکر خود دیگرتوان رفتن نیست، دیگرمجال گفتن نیست اکنون تندیس کوه، به سایه ها راه می نمایاند زندگی می نمایاند، واستواری را... دکترشهرام بشر دوست-آبان 1390 (1)دکترشهرام بشر دوست.
Posted on: Sun, 03 Nov 2013 16:19:09 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015