စကားေျပာေသာ လိပ္ကေလး – Phone Shan (London Vihara) စကားေျပာေသာ လိပ္ကေလး ဘုုန္းသွ်ံ၊ (လန္ဒန္၀ိဟာရ)၊ မတ္ ၈၊ ၂၀၁၃ လိပ္ကေလးက စကားေျပာတယ္လိုု႔ဆိုုလွ်င္ စာဖတ္သူတိုု႔ ယုုံၾကည္မႈ ရွိႏိုုင္ၾကပါမလား? ယုုံခ်င္ယုုံ- မယုုံခ်င္ အဂၤလန္က ပုုံျပင္တစ္ခုုလိုု႔သာ မွတ္ၾကပါ။ တကယ္ေတာ့ လူေတြကသာ နားမလည္ၾကတာပါ၊ အဟိတ္ တိရ စၦာန္ေတြဟာ သူတိုု႔၏ ဘာသာဘာဝ စကားကိုု ေျပာတတ္ၾကပါတယ္။ တစ္ေကာင္နဲ႔ တစ္ေကာင္ ေျပာဆိုုၾကတာကို သူတိုု႔က အခ်င္းခ်င္း နားလည္ၾကပါတယ္။ သာယာျမည္ေကြ်း ေတးကေလးေတြလည္း သီဆိုုတတ္ၾကလိုု႔ ကလူၾကည္ဆယ္ ေပ်ာ္ျမဴးၾကလိုု႔ ဟုုိျပန္ ဒီေျပး လုုပ္ေနတတ္တာကိုု ေတြ႔ဘူးေနၾကမွာပါ။ ဟိုုေရွးေရွးကဆိုု လူေတြဟာ ငွက္ကေလးတိုု႔ ေျပာစကားကိုု နားလည္ၾကသလိုု လူတိုု႔၏ စကားကိုုလည္း ငွက္တိုု႔က နားလည္ၾကပါတယ္။ သူတိုု႔၏စကား ၾကားၿပီးေတာ့ အေကာင္းအဆိုုး အက်ိဳးအျပစ္ေတြကိုု လူတိုု႔က သိခဲ့ၾကပါတယ္။ အေဝးႀကီးက သတင္းစကားေတြကိုု သတိုု႔က သယ္ေဆာင္လာတတ္ၾကလိုု႔ ေကာင္းက်ိဳးရလာဒ္မ်ား လူေတြရရွိခဲ့ၾကတဲ့ သာဓကမ်ားစြာ ရွိခဲ့ဘူးပါတယ္။ နဂါးႏိုုင္မင္းလိုု႔ အမ်ားသိၾကတဲ့ တေကာင္းမင္း ရာဇာဟာ ငွက္ကေလးတိုု႔၏ စကားေၾကာင့္ မင္းသမီးရဲ႕ အေမးျပႆနာကိုု ေျဖႏိုုင္ၿပီး ရွင္ဘုုရင္ ျဖစ္ခဲ့တာပဲေလ။ အဂၤလန္မွာ ႏွစ္မ်ားစြာ ေနေနရတဲ့ စာေရးသူတိုု႔မွာလည္း မနက္(၅)နာရီ လူးလြန္႔လိုု႔ အိပ္ရာထတဲ့ အခ်ိန္တိုုင္း ငွက္က်ားကေလးတိုု႔ရဲ႕ ေတးသီမႈကေလးေတြကိုု အၿမဲတမ္း ၾကားေနရတတ္ပါတယ္။ သူတိုု႔စကား သူတိုု႔အသံကိုု နားလည္မႈ မရွိေပမဲ့ လူ႔စိတ္ကိုု ၾကည္လင္ေစခဲ့တာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ တစ္ေကာင္နဲ႔တစ္ေကာင္ ေျပာဆိုုေနၾကတဲ့ အသံကိုု နားေထာင္ၿပီး ေအာ္..ငွက္ကေလးေတြေတာင္ အိပ္ရာထ သီခ်င္းဆိုုေနၾကၿပီပဲ၊ အခ်ိန္မွန္မွန္ ႏိုုးၾကားေနတတ္တဲ့ သူတိုု႔ရဲ႕ က်င့္ဝတ္ကေလးေတြကိုု အတုုယူ အတူျပဳ အတုုခိုုးလိုု႔ ေနလာခဲ့တာ ဒီေန႔ထိပဲ ဆိုုပါေတာ့။ ဟုုတ္ပါတယ္ သူတိုု႔ဟာ လူသားေတြဆီက အတုုယူစရာေတြ မရွိရင္သာေနမယ္ သူတိုု႔ဆီက အတုုယူစရာေတြက မ်ားစြာရွိေနပါတယ္။ ျခေသၤ့, ဗ်ိဳင္း, ျမည္း, ေခြး, က်ီး, ၾကက္ဖ,စတဲ့ သတၱဝါေတြဟာ လူသားတိုု႔အတြက္ တန္ဖိုုးျဖတ္မရတဲ့ အတုုယူစရာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္လိုု႔ နီတိဆရာႀကီးမ်ား အဆိုရွိခဲ့တာပဲ၊ ျခေသၤ့ဟာ သားေကာင္မ်ားကိုု ဖမ္းတဲ့ေနရာ လုုံးလကိုု အတူတူထားပါတယ္။ သားေကာင္ငယ္လိုု႔ အင္အားကိုု မေလ်ာ့ဘူး၊ သားေကာင္ႀကီးလိုု႔ အင္အားကိုု မတိုုးဘူး၊ ညီညီမွ်မွ်နဲ႔ ငယ္လည္း ဒီလုုံးလ၊ ႀကီးလည္း ဒီလုုံးလနဲ႔ ဖမ္းပါတယ္။ အဲဒါလိုုပါပဲ လူေတြဟာ အမႈကိစၥတစ္ခုု ေဆာင္ရြက္ရာမွာ ဝီရိယကိုု မေလ်ာ့ပဲ ငယ္သည္ျဖစ္ေစ၊ ႀကီးသည္ျဖစ္ေစ၊ တစ္သမတ္တည္းထားၿပီး ႀကိဳးစားၾကဖိုု႔ ျခေသၤ့ထံက ပညာယူရမွာပါပဲ။ ထိုု႔အတူ ဗ်ိဳင္းဆိုုတာမ်ိဳးဟာ ငါကိုုဖမ္းတဲ့ေနရာ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ စူးစူးစိုုက္စိုုက္နဲ႔ စိတ္ကိုု တစ္ျခားမပ်ံ႕လြင့္ေစပဲ ေစာင့္ၿပီး ဖမ္းတတ္ပါတယ္။ အဲဒီတည္ၿငိမ္မႈ စူးစိုုက္မႈ သမာဓိဟာ လူေတြအတုုခိုုးစရာ အခ်က္တစ္ခ်က္ပါပဲ။ ျမည္းကလည္း ဘယ္ေလာက္အလုုပ္လုုပ္ ပင္ပန္းပုုံမျပဘူး၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အပူအေအးကိုုလည္း မမႈဘူး၊ ေရာင့္ရဲလြယ္တဲ့ စိတ္ရွိတယ္၊ ဒါကိုုလည္း လူေတြ အတုုယူၿပီး စီးပြားရွာသင့္တာပါပဲ။ ေခြးဆိုုတာ အရွင္သခင္အေပၚမွာ လိုုလားေတာင့္တမႈ အလြန္သိတဲ့ သတၱဝါပါတဲ့၊ ေကြ်းသမွ်နဲ႔ ေရာင့္ရဲတယ္၊ အိပ္လြယ္တယ္၊ ႏိုုးလြယ္တယ္၊ အရွင္သခင္ကိုု ခယ-ဆည္းကပ္တတ္တယ္၊ ရဲရင့္တယ္တဲ့။ ဒါေၾကာင့္ မိဘ ဆရာသမား- အႀကီးအကဲ အုုပ္ခ်ဳပ္သူ၊ အလုုပ္ရွင္ေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး လူေတြဟာ ဒါေတြကိုုလည္း အတုုယူရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ီးကန္းဆီက ေလးမ်ိဳးကိုု အတုုယူရမယ္လိုု႔ ဆိုုပါတယ္။ အခ်င္းခ်င္း ေပါင္းသင္းဆက္ဆံပုုံ၊ ေမထုုံမွီဝဲပုုံ၊ ရန္သူကိုု သတိရွိပုုံ၊ အပ်င္းမဖက္ပုုံေတြပါပဲ။ အေရးႀကံဳလာခဲ့ရင္ အခ်ိန္အခါ က်လာရင္ စုုေပါင္းတတ္တဲ့ သူတိုု႔စရိုုက္ကိုု သိၾကမွာပါ။ အမ်ိဳးနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ ဝိုုင္းဝန္း စုုေပါင္းေအာ္မည္ ေစာင့္ေရွာက္တတ္ၾကလိုု႔ အမ်ိဳးကိုု ခ်စ္တတ္တဲ့စိတ္၊ ဒီအခ်က္ကိုု ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ တကယ္ကိုု အတုုယူစရာပါ။ က်ီးမ်ားဟာ အျခားတိရိ စၦာန္ေတြနဲ႔ မတူပါဘူး၊ မျမင္ကြယ္ရာမွာသာ ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံတတ္ၾကတယ္။ က်ီးမ်ားဟာ အစားအစာ ရွာရာမွာျဖစ္ျဖစ္၊ နားေနရာမွာျဖစ္ျဖစ္၊ ရန္သူကိုု အၿမဲသတိ ရွိေနတတ္ပါတယ္။ ဘယ္ေတာ့မွလည္း မပ်င္းၾကပါဘူး။ အစားအစာ ရွာေဖြမႈ၊ အမိ်ဳးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္လည္း သူတိုု႔သာလုုပ္ပါေစ၊ ငါမသြားေတာ့ဘူးလိုု႔ မရွိပါဘူး၊ မိုုးရြာရြာ ေနပူပူ ေအးေအး ခ်မ္းခ်မ္း မၿငီးမၿငဴပဲ အမိ္်ဳးအတြက္ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ တတ္တာကိုု သိၾကေတြ႔ၾကလိုု႔ ေရႊျမန္မာတိုု႔ အတုုုုယူၾကရမွာပါ။ ၾကက္ဖႀကီးကလည္း ရဲရဲဝန္႔ဝန္႔ တိုုက္ခိုုက္တတ္တယ္၊ မနက္ေစာေစာ ထေလ့ရွိတယ္၊ တစ္ကိုုယ္ေကာင္း မဆံပဲ ေဆြမ်ိဳးေတြနဲ႔သာ အစာရွာ အတူစားေလ့ရွိတယ္၊ ၾကက္မ ဒုုကၡေရာက္လာရင္ ကူညီတတ္တယ္၊ ဒီေလးမ်ိဳးဟာ ၾကက္ဖထံက အတုုယုူစရာေတြပဲေပါ့။ တစ္ခါတေလ ေလာကႀကီးက လူတိုု႔၏ ဆရာျဖစ္ပါသတဲ့။ ေလာကႀကီးဟာ ဆရာလိုုသေဘာထားၿပီး ယူတတ္ရင္ရတယ္၊ မယူတတ္ရင္ မရပါဘူး။ တစ္ေန႔မွာ ရွင္ဘုုရင္ႀကီးတစ္ပါး နန္းေဆာင္ေပၚက ၾကည့္ေနတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ သိမ္းငွက္ႀကီးတစ္ေကာင္က အမဲသားတုုန္းကိုု ခ်ီလာတယ္၊ အျခားသိမ္းငွက္ေတြက ဝိုုင္းလုုိက္တယ္၊ ထိုုးၾက ဆိတ္ၾကတယ္၊ ၾကာေတာ့ မခံႏိုုင္ဘူး၊ အမဲသားတုုံးကိုု လႊတ္ခ်လိုုက္ရတယ္၊ သိမ္းငွက္ႀကီး ခ်မ္းသာသြားပါတယ္။ ေနာက္တစ္ေကာင္က ေကာက္ခ်ီတယ္၊ ခ်ီတဲ့အေကာင္ေနာက္ကိုု ဝိုုင္းလိုုက္ၾကတယ္၊ ထိုုးၾက ဆိတ္ၾကျပန္တယ္။ အဲဒီအေကာင္ ဒုုကၡေရာက္ေတာ့ သူလဲ မခံႏိုုင္ဘူး၊ အမဲသားတုုံးကိုု လႊတ္လိုုက္ရျပန္တယ္။ ေနာက္တစ္ေကာင္က ေကာက္ျပန္ေရာ၊ အဲဒီအေကာင္ကိုု ဝုုိင္းလုုိက္ၾကျပန္ေရာ။ အဲဒါေတြ ျမင္ရေတာ့ မင္းႀကီးဟာ တစ္ခါတည္း သံေဝဂတရား ျဖစ္သြားပါတယ္။ ေလာကႀကီးမွာ ဒီလိုုပစၥည္းရွိရင္ ရန္သူမ်ားပါလား၊ မရွိရင္ ရန္သူကင္းပါလားလိုု႔ ဒီလိုု အသိပညာ ရသြားပါတယ္။ လကၡဏာေရးသုုံးပါး တင္ၿပီးေတာ့ ဆင္ျခင္လိုုက္တာ ပေစၥကဗုုဒၶါ ျဖစ္သြားတယ္လိုု႔ ဆိုုပါတယ္။ ဒါဟာ ေလာကထဲက အသိပညာ ရသြားပုုံပါပဲ။ အဂၤလန္ႏိုုင္ငံ လန္ဒန္ၿမိဳ႕ ၁၉၈၅=ခုုႏွစ္မွာ Old Church Lane Kingsbury ရပ္ကြက္ ဧရိယာ ေရွ႕မ်က္ႏွာ ၇၅-ေပ၊ အရွည္ ၃၀၀-ေပ ေျမႏွင့္အတူ တည္ရွိတဲ့ ႏွစ္ေပါင္း (၇၀)ေက်ာ္ေနေသာ ႏွစ္ထပ္အိမ္ႀကီးနဲ႔ ထူးဆန္းအံ႔ဖြယ္ရာ အေၾကာင္းမ်ားကိုု ေျပာျပလိုုပါတယ္။ ထိုုအိမ္ႀကီးကိုု ျမန္မာလူမ်ိဳးတိုု႔က ဗုုဒၶဘာသာ အသင္းတစ္ခုု ဖြဲ႔စည္းၿပီး စတာလင္ေပါင္ တစ္သိန္းတစ္ေသာင္းနဲ႔ ဝယ္ယူ၍ ျမန္မာဘုုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား ခ်မ္းသာစြာ သီတင္းသုုံး သာသနာ ျပဳႏိုုင္ရန္အတြက္ သံဃိကေက်ာင္းအျဖစ္ ေရွးဦးပထမ ဥေရာပတိုုက္ အဂၤလန္ေျမ လန္ဒန္ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ခမ္းနားစြာ ေရစက္သြန္းခ် လွဴဒါန္းႏိုုင္ခဲ့ၾကၿပီး အမ်ားလွဴဒါန္း ေထာက္ပံ့ၾကတဲ့ အလွဴေငြမ်ားနဲ႔ သာသနာျပဳ လုုပ္ငန္းမ်ားကိုုလည္း လုုပ္ေဆာင္ေနခဲ့ၾကပါတယ္။ ထိုုေက်ာင္းေတာ္ႀကီးကိုု မဟာစည္နာယက ဆရာေတာ္မ်ား အဆက္ဆက္ တာဝန္ယူလိုု႔ သာသနာ ျပဳလာခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီလိုုနဲ႔ အမိ်ဳးဘာသာ သာသနာအတြက္ လုုပ္ငန္းရပ္မ်ား တစ္စုုတစ္စည္း တစ္စုုိက္မတ္မတ္ ေဆာင္ရြက္လာခဲ့ၾကရာ- ၂၀၀၂-ႏွစ္ ေရာက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ အလွဴေငြက အင္အားနည္းတဲ့ အေျခအေန ျဖစ္လာခဲ့ပါၿပီ၊ လက္ရွိ ရန္ပုုံေငြနဲ႔ဆိုုလွ်င္ တစ္ႏွစ္ေလာက္ပဲ လည္ပတ္ႏိုုင္မည့္ သေဘာမိုု႔ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး တည္တန္႔ေရးအတြက္ စိတ္မေအးစရာ ရန္ပုုံေငြ အခက္အခဲ ျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ပါ။ တစ္ေန႔မွာ ၿခံစည္းရိုုးပတ္လည္ ပန္းပင္မ်ားစိုုက္ရန္ ေျမကိုုတူးဆြတဲ့အခါ ၿခံ၏စေနေထာင့္ တစ္ထြာသာသာ တူးမိခဲ့ေတာ့ ထူးျခားတဲ့ အရာတစ္ခုု ေတြ႔ရပါတယ္။ လက္ရာေျမာက္လွတဲ့ ေၾကးနီေၾကးဝါ ေရာစပ္ၿပီး ျပဳလုုပ္ထားတဲ့ လိပ္ရုုပ္ကေလးပါ။ ဝမ္းဗိုုက္မွာ နားမလည္ႏိုုင္တဲ့ အင္းကြက္ အင္းဆံ အင္းဂဏန္းေတြ စာေၾကာင္းေတြ ေရးထည့္ထားပါတယ္။ ဦးေခါင္းေပၚမွာလည္း ဘုုရားတစ္ဆူ ေတြ႔ရပါတယ္။ ေၾကာေပၚမွာလည္း အင္းဂဏန္းေတြနဲ႔ ဘုုရားတစ္ဆူ ပါရွိပါတယ္။ လိပ္ကေလး၏ ေမးေစ့ေအာက္မွာလည္း ထူဆန္းတဲ့ အကၡရာ အမွတ္အသားေတြ ေတြ႔ရပါတယ္။ တာဝန္ရွိသူ အားလုုံးကေတာ့ ထူးဆန္းလွတဲ့အတြက္ ေဝခြဲလိုု႔မရ ျဖစ္ေနခဲ့ၾကပါတယ္။ လိပ္ရုုပ္ကေလး ေပၚလာၿပီး မၾကာေသာကာလမွာပဲ စတာလင္ေပါင္ ႏွစ္သိန္းခုုႏွစ္ေသာင္း အလွဴေငြကိုု ထူးထူးျခားျခား တစ္စုုတည္း တစ္ေပါင္းတည္း လွဴဒါန္းတဲ့ အလွဴရွင္တစ္ဦး ေပၚေပါက္လာခဲ့လိုု႔ ျမန္မာေက်ာင္းေတာ္ႀကီးအတြက္ မဂၤလာသတင္း ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ အေမြခံ သားသမီးမရွိတဲ့ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးႀကီး တစ္ဦးက သူေသဆုုံးသြားလွ်င္ က်န္ပစၥည္းမ်ားကိုု သုုံးပုုံပုုံၿပီး တစ္စုုကိုု လန္ဒန္ဝိဟာရေက်ာင္းသိုု႔ လွဴဒါန္းဖိုု႔ လုုပ္ထားခဲ့တယ္လိုု႔ သိရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး အဂၤလန္ႏိုုင္ငံမွာ လန္ဒန္ဝိဟာရ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးဟာလည္း မီလ်ံနာ သူေ႒းေက်ာင္းလိုု႔ နာမည္ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ မၾကာမီ ကာလတစ္ခုုမွာ တာဝန္ရွိၾကတဲ့ သူေတြက ထူးဆန္းတဲ့ လိပ္ရုုပ္ကေလး၏ ဇစ္ျမစ္သေဘာအမွန္ုကိုု သိရေအာင္လိုု႔ လန္ဒန္ၿမိဳ႕- ၿဗိတိသွ်-ျမဴစီယံမွ ေရွးေဟာင္း သုုေတသနဌာနသိုု႔ အေျဖမွန္ကိုု ရွာေဖြေပးဖိုု႔ ေပးအပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ႏွစ္ေတြသာ ၾကာသြားပါတယ္ အေျဖေတာ့ ထြက္မလာခဲ့ပါဘူး။ ၿဗိတိသွ် ျမဴစီယံ ေရွးေဟာင္း သုုေတသနဌာန၏ စတိုုခန္းထဲမွာေတာ့ တိတ္ဆိတ္စြာ စကားမေျပာႏိုုင္ပဲ လိပ္ကေလး အိပ္ေနခဲ့တာ ၂၀၀၅-ခုုႏွစ္ အထိပဲ ရွိခဲ့ၿပီလိုု႔ ဆိုုပါေတာ့။ မုုဒုုံဆရာေတာ္ အဂၤလန္ႏိုုင္ငံ လန္ဒန္ဝိဟာရ မဟာစည္ေက်ာင္းသိုု႔ သာသနာျပဳရန္ ၂၀၀၅-ခုု ေမလ (၁၁)ရက္ ေရာက္လာခဲ့တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့၊ ေက်ာင္းအမႀကီး ေဒၚခင္မ်ိဳးသန္႔နဲ႔ လိပ္ကေလးအေၾကာင္းကိုု စကားစပ္လိုု႔ ေျပာမိခဲ့ၾကရာမွာ ဆရာေတာ္က စိတ္ဝင္စားခဲ့တာေၾကာင့္ ျပန္ယူလိုု႔ ရမလားဆိုုတာ ၿဗိတိသွ်-ျမဴစီယံကိုု သြားေမးၾကပါတယ္၊ အလြယ္တကူပဲ ထုုပ္ေပး လိုုက္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာလည္း လိပ္ကေလး၏ ဇစ္ျမစ္အေျဖမွန္ကိုု မသိခဲ့ရပါဘူး။ တာဝန္ရွိသူတိုု႔ကလည္း မသိေၾကာင္းကိုု ဝန္ခံ ေျပာဆိုုၾကပါတယ္။ လိပ္ရုုပ္ကေလး ဆရာေတာ္၏ လက္ထဲသိုု႔ ေရာက္လာခဲ့တဲ့အခါ စိတ္ကူးတစ္ခုု အေကာင္အထည္ေဖၚဖိုု႔ ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ ဟိုုယခင္က သဘာဝေက်ာက္လိပ္ အရုုပ္ကေလးတစ္ခု- ေက်ာင္းေဘး စမ္းေခ်ာင္းထဲမွာ ဆရာေတာ္ ရခဲ့ဘူးပါတယ္။ အဲဒီ လိပ္ရုုပ္ကေလးက အသက္ရွင္ေနသလိုုပါပဲ၊ ဖန္ဇလုုံထဲမွာ ေရထည့္ၿပီး သူ႔ကိုုထားခဲ့တာ နံနက္လင္းလာရင္ ေနရာေရြ႕တာကိုု သိရတယ္။ ေက်ာင္းကန္တိုုးတက္ ေအာင္ျမင္တာ အလွဴရွင္မ်ား ေပၚေပါက္တာ လိပ္ကေလးေၾကာင့္ပဲလားလိုု႔ စိတ္ထဲမွာ ဇေဝဇဝါ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဟုုတ္တာ မဟုုတ္တာ၊ မွန္တာ မမွန္တာ အသာဖယ္ထားမယ္၊ တကယ္လက္ေတြ႔ကေတာ့ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး တိုုးတက္ခဲ့တာ အမွန္ပါပဲလိုု႔ ဆရာေတာ္က ေျပာပါတယ္။ ယခုုလည္း ထူးဆန္းတဲ့ ေၾကးလိပ္ရုုပ္ကေလးကိုု စမ္းသပ္တဲ့ အေနနဲ႔ ေသခ်ာစြာပြတ္တိုုက္ သန္႔စင္ၿပီးေတာ့ ေၾကြခြက္ထဲေရထည့္ၿပီး လိပ္ရုုပ္ကေလးကိုု ထားလိုုက္ပါတယ္။ လမၾကာမီ အခ်ိန္ကာလ တစ္ခုုမွာ HSBC ဘဏ္ကေန အေၾကာင္းၾကားစာ ေရာက္လာပါတယ္။ လန္ဒန္ဝိဟာရ မဟာစည္ေက်ာင္းအတြက္ အလွဴရွင္ တစ္ဦးမွ စတာလင္ေပါင္ တစ္သိန္း ရွစ္ေထာင္ အလွဴေငြ ေပးလွဴလိုုက္ေၾကာင္း သိလိုုက္ရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က လန္ဒန္ဝိဟာရ မဟာစည္ေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးကို တိုုးခ်ဲ႕ ျပဳျပင္ရန္ စီမံေနၾကတဲ့ အခ်ိန္ပါ။ လိပ္ကေလးကိုု ကိုုင္ၾကည့္ၿပီး ဂႏၻီရ ဆန္လွပါလား ဖိုုးေရႊလိပ္ရယ္လိုု႔ အေတြးေတြက မျပတ္ေအာင္ ေပၚလိုု႔ လာခဲ့ပါတယ္။ ယခုုအခ်ိန္မွာေတာ့ လန္ဒန္ဝိဟာရ မဟာစည္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးက တိုုးတက္စည္ကားလိုု႔ ေနပါတယ္။ ပစၥည္းေလးပါး အလွဴရွင္မ်ားလည္း မျပတ္ေအာင္ ရွိေနပါတယ္။ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးလည္း ျပဳျပင္လိုု႔ ၿပီးသြားပါၿပီ၊ ခ်က္ျပဳတ္စီမံရတာ ေနရာက်ယ္လိုု႔ စိတ္ခ်မ္းသာၾကတယ္၊ ဧည့္ခံေကြ်းေမြးရတာလည္း က်ယ္က်ယ္ဝန္းဝန္း ရွိပါတယ္၊ ဘုုရားခန္းထဲ ဝင္လိုုက္လွ်င္ေတာ့ ျမန္မာႏိုုငံ ျပန္ေရာက္သြားတယ္လိုု႔ စိတ္မွာခံစားၾကရပါတယ္၊ စသည္ျဖင့္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ေျပာဆိုုေနၾကပါတယ္။ ဒီလိုု- အစစ-အရာရာ ျပည့္စုုံလာတာေတြဟာ အဂၤလန္ႏိုုင္ငံေရာက္ ဗုုဒၶဘာသာဝင္တိုု႔၏ ေစတနာ သဒၶါတရားေၾကာင့္ေပလား၊ သိုု႔မွမဟုုတ္ ဂႏၻီရဆန္လွတဲ့ ေၾကးရုုပ္လိပ္ကေလး၏ အစြမ္းသတၱိ ေၾကာင့္ေပလား၊ ေဝခြဲမရ ျဖစ္ေနဆဲပါ။ တစ္ေန႔ကို ေပါင္တစ္ဆယ္ သိုု႔မဟုုတ္ ေပါင္ႏွစ္ဆယ္ သုူ႔၏ဝမ္းဗိုုက္ေအာက္မွာ ပုုံမွန္ေတာ့ ေရာက္ေနတတ္ပါတယ္၊ ေရာက္ပုုံကိုုေတာ့ မရွင္းျပေတာ့ပါဘူး။ ေရႊဥတစ္လုုံး- တစ္လုုံး ပုုံမွန္ဥေပးတတ္တဲ့ ငန္းမႀကီးဟာ ပုုံျပင္ထဲမွာ မဟုုတ္ပဲ တကယ္ပဲ ရွိခဲ့ဘူးပါသလားလိုု႔ ျငင္းရခက္ေစမဲ့ အေတြးျပႆနာတစ္ခုက စာေရးသူ၏ စိတ္အစဥ္မွာ ယခုုတိုုင္ ျဖစ္ေပၚေနလွ်က္ပါ။ သတၱဝါ မွန္သေရြ႕ တရားေတြ႔ ခ်မ္းေျမ့သာယာ ရွိၾကပါေစ….. ဘုုန္းသွ်ံ (လန္ဒန္ဝိဟာရ) ၀၇. ၀၃. ၂၀၁၃။ ယခုုလိပ္ရုုပ္ကေလးကိုု တတ္သိနားလည္ေသာ ပညာရွင္မ်ား ရွိပါက ven.mudom@gmail သိုု႔ ဆက္သြယ္၍ အေျဖမွန္ ရွာေဖြေပးၾကပါရန္ ေတာင္းခံပါသည္။
Posted on: Tue, 02 Jul 2013 05:59:43 +0000