2012 Nisan 30 Bünyamin Köseli 8 ve 17 Nisan’da Türkçe Zaman ve ingilizce Today’s Zaman gazetelerin köşesinde, ‘‘Ne Doğu’ya ne Batı’ya ait bir yer: Beyrut’’ başlıklı konusu ele alıyor. Köseli, makalenin çok önemli bölümlerden birisi Beyrut’lu Ermenilere ayırmış ‘‘Beyrut’un ortasında küçük Ermenistan’’ başlıklı. Bünyamin Köseli Beyrut’ta Ermeni yoğun Burj Hamud mahallesine ilişkin şunları yazmakta: Beyrut’un ortasında küçük Ermenistan Beyrut’taki Ermeni yerleşim bölgesi olan Burj Hammud’a giderken bir hayli kaygılıydım. Çünkü buranın özellikle Türkler için tehlikeli bir yer olduğunu işitmiştim. Bölgeye adım attıktan sonra aslında söylentilerin bir önyargıdan ibaret olduğu anlaşılıyordu. Dükkânlarının önüne tabure atıp güneşlenen yaşlıların çoğu, kılık kıyafetleri ve konuştukları Türkçeyle adeta bizden biriydi. Hatta onları dinledikten sonra Türkiye’nin neresinden göç ettiklerini bile tahmin edebiliyordunuz. Giyim eşyaları satan 72 yaşındaki Antranik Cokakliyan, Adana şivesiyle konuşuyor, amca yerine ‘emmi’ diyor, uzak akrabalarından bahsederken ‘hısım’ kelimesini kullanıyordu. Türkçe’yi, dedelerinden öğrenmiş. 1915 yılında yaşanan üzücü olaylar sonrasında binlerce Ermeni Beyrut’a yerleşir. Allah’tan çoğunun bir mesleği vardır. Taş ustaları inşaatlarda çalışmaya başlar, Kayserililer pastırma ve sucuk yapıp satar. Altın ve gümüş ustaları kısa sürede isimlerini duyurur. Bazı Ermeniler ise restoranlar açarak müşterilerine Doğu ve Güneydoğu Anadolu mutfaklarına ait farklı yemekler sunar. Bölgede 100 binden fazla Ermeni yaşıyor. 1975 yılında Beyrut’ta başlayan iç savaş sonrasında çoğu Kanada, Amerika ve Fransa’ya göç etmiş. Ermeniler, bölgede kendi belediye başkanlarını seçiyor. İki esnaf kavga ettiğinde araya Taşnak Partisi yetkilileri girerek meseleyi çözüyor. Çok sayıda kilise ve okula sahipler. Ayrıca günlük yayın yapan 3 gazeteleri ve bir de radyoları var. Aztag, günlük 30 bin civarında tirajıyla Burj Hammud’un en çok satan gazetesi. Aztag’ın Dış Haberler Editörü Vahram Emiyan, dedesinin Gaziantep’ten geldiğini söylüyor. Bir Fransız, öksüz olan dedesini Lübnan’a getirmiş. Vahram da diğer gençler gibi Türkçe bilmiyor. İngilizce ve Fransızca konuşuyor. İşi gereği siyasetle ilgilendiğini ama siyaset konuşmayı sevmediğini söylüyor. Burj Hammud’da yaşayan gençlerin çoğu aslında siyasî konulara girmekten kaçınıyor. Yaşlılarla konuşurken ise işin rengi değişiyor, söz dönüp dolaşıp Ermenistan ile Türkiye arasındaki ilişkilere geliyor. Ermeniler, mahallelerine Adana, Maraş ve Malatya gibi isimler vererek geleneklerini burada da devam ettirmeye çalışıyor. 78 yaşındaki Zakar Çiftçiyan, tatil günlerinde mangal yakıp çiğ köfte yoğurarak bir araya geldiklerini söylüyor. Çiftçiyan, eliyle işaret ederek, “Burası Maraş, şu ilerisi Malatya!” diyor.
Posted on: Thu, 21 Nov 2013 23:15:25 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015