Aihe ja ruotsalainen ”kaikkeinklassisin” lastenruno on poimittu seuraavista: Kuningatar Blanka (Albert Edelfeltin kuuluisa maalaus!) Yhdeksän hopearahaa (Topeliuksen satu) Yritys suomennokseksi TG 2013 La temo de la sveda ”plejklasika” infanpoemeto (unu el multaj versioj!) troviĝas interalie en la fama pentraĵo de Albert Edelfelt (1954 – 1905) ”Reĝino Blanka” kaj en la fabelo de Zachris Topelius (1818 – 1898) ”Naŭ arĝentaj moneroj”. Provo esperantigi kaj finnigi TG 2013 Rida rida ranka, hästen heter Blanka. Liten riddare så rar ännu inga sporrar har. När du dem har vunnit, barndoms ro försvunnit. Rida rida ranka, hästen heter Blanka. Liten pilt med ögon blå, kungakrona skall han få. När du den har vunnit, ungdoms ro försvunnit. Rida rida ranka, hästen heter Blanka. Andra famntag än av mor fröjda dig när du blir stor. När du det har vunnit, mandoms ro försvunnit. Aja, aja, aja, Blankan ratsastaja. Ritari niin pieni, soma, hetken vain on äidin oma. Lapsuusrauha päättyy, maailmaan kun kääntyy. Aja, aja, aja, Blankan ratsastaja. Poikaseni pikkuinen, kruunun saa hän kultaisen. Tehtävän se antaa, raskas on se kantaa. Aja, aja, aja, Blankan ratsastaja. Kerran sylissä on toisen ilot äidin kantamoisen. Tyyni rauha poissa on, miehen tie on levoton. Sidu surgenuen de la panjo. Pluen rajdos mia eta fil’, kiam pasis tagoj mil. Kurta vivopeco estas infaneco. Rajdis surgenue la knabeto. Plue devas vagi la junul’. Seriozajn ŝarĝojn sur siaj ŝultroj portas kaj por multo zorgas. La patrino plu ne povas surgenue teni l’filon, kiu iris en la mondon, kien tiris ne la sin’ patrina. Lia voj’ senfina.
Posted on: Fri, 27 Sep 2013 19:39:18 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015