Ata ishin te lumtur, nje dashuri e madhe i bashkonte Por nje dit papritur Ajo: u semur,kishte dhimbje shum Ai: u be merak gjith naten nuk flejti gjum Ajo: prej semundjes,gjith mon e me shum rendohej Ai: gjat gjith kohes,para zotit,i ulurne gjunj,per sherimin e saj. Lutej pergjerohej Por kur shkuan ne spital zbuluan,qe Ajo: nga kanceri vuante Ai: e dinte qe shum shpejt do ndaheshin dhe vetem qante Ajo e pa duke qar dhe i tha : zemra ime vazhdo jeten tende se une nk kam sherim Ai: nuk do e bej kurr shpirti im. Gjithmon do te qendroj prane. Ajo: e pa ne sy dhe mes lotesh i tha te kam shum xhan Ai: deri ne diten e fundit pran i qendroj Ajo: me fjalen te dua zemra ime,duke then. Jet nderroj. Ai: me pas nuk fliste fare,vetem derdhte lot. Por nje dit,prinderit e tij pan. Qe lotet i kishin shteruar. Shkuan ta perkedhelnin,po r kur e preken, ai kish ngrir,zemra i kish pushuar. Ne dor mbante nje leter,ku thoshte... Me falni,por do shkoj ne boten tjeter. Se zemra ime ka ditlindjen sot dhe se le dot vetem. . .!! :( #alba
Posted on: Wed, 06 Nov 2013 14:49:31 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015