Bardzo mądre słowa Mirosławy Kątnej o przemocy wobec dzieci, która do dziś jest problemem czekającym na systemowe rozwiązania: "To właśnie po tej strasznej zbrodni powstał Komitet Obrony Praw Dziecka składający się m.in. z psychologów, pedagogów, prawników. Wcześniej nie było w Polsce żadnej organizacji, która podejmowałaby działania, choćby interwencyjne, na rzecz dzieci maltretowanych. Dopiero po nagłośnieniu tej tragicznej historii Maria Łopatkowa zebrała kilku społeczników. Dla nas, założycieli komitetu, ten mały chłopiec stał się symbolem - po pierwsze, okrucieństwa dorosłych, po drugie, zatrważająco niskiej świadomości praw dzieci, którą wówczas mieliśmy w Polsce. Czym wtedy była przemoc wobec dzieci? - Sprawą rodzinną, w którą lepiej nie wtykać nosa. Do tej zbrodni doszło pod koniec XX wieku, w stolicy kraju i na oczach wielu biernych ludzi. Przecież sąsiedzi wiedzieli, co dzieje się w tym domu, pracownicy przedszkola podejrzewali. Ale nikt nic nie zrobił. Mimo niepokojących sygnałów chcieli ufać jego macosze. Gdy chłopiec miał naderwane uszy, mówiła, że to uczulenie na szampon. Gdy miał siniaki na buzi - tak charakterystyczne dla dziecka maltretowanego - słyszeli, że "widocznie się uderzył". Do zbrodni doszło w tzw. dobrym domu. - Do dziś mamy niewystarczającą świadomość tego, skąd się bierze przemoc wobec dzieci i że może być na porządku dziennym także w tych "dobrych domach". Historia chłopca uświadomiła, że trzeba walczyć ze stereotypem, że coś złego może się dziać tylko w patologicznych rodzinach, zwłaszcza z problemem alkoholowym. Wtedy wniosek był taki, że potrzebni są ludzie, którzy będą mówić o tych tematach jak najwięcej. I spróbują zmienić świadomość zarówno służb mundurowych, jak i pedagogów."
Posted on: Thu, 01 Aug 2013 08:18:38 +0000