Bu sabah içim bir buruk uyandım yeni güne. Bedenim kalkmak için isteksiz gözlerim buğulu cam misali damlalarını topluyor köşe bucak bırakmak için göz kapaklarımda .. neden dersen bugün artık veda vakti. hoş vedalarıda hiçte sevmem ya.zordan gülümsemeye çalışan yüzler,sımsıkı sarılan güvenli kollar, tuz tanelerinden ıslanmış peçeteler, keder sigaraları.. Birde geri geri gitmeye çalışan 1 çift bacak. Aslında edirne seni bıraktığım için değil içinde bıraktığım her köşede anımı her anımın içindeki dostumu arkadaşımı sırdaşımı özlücem . onlar sana emanet hep onlara iyi yerlerini göster iyi şeyler yaşat hep mutlu et olur mu ? kafamı çivilercesine beynimi yoran şu düşünce geliyo aklıma ölüm acısı gibidir bazen gitmek unutulmaz ama kabul bağlar ve bazense en ufacık şeyde tazelenr hayat bulur yeniden .. ya öyle olmazsa diyip yiyip bitiriyorum kendimi unutulup bir eşya misali atılırsa güzel anılar bir kenara . inşallah öyle olmaz diyorum kendimce. herşeye rağmen bugün yeni bir yaprak daha açıyorum hayata biraz hüzünlü biraz mutluluğa kucak açmayı bekleyen kimsesiz masum bir çocuğun yüzüyle . he girişi bugünün başlığı olsun ne dersiniz :) ?hoşçakal edirnem ve içinde bıraktığım herşeyim . unutulmamak dileklerimle . not : gelebilcek herkesi bekliyorum bugün saat akşamüstü 6 da kalkıcak otobüsüm bilginize .
Posted on: Sat, 21 Sep 2013 09:18:45 +0000