De reis was, niet in één woord, ronduit chaotisch. De ongeplande bezichtiging van station Düsseldorf, omdat de conductrice van de met een halfuur vertraagde en vervolgens omgeleide ICE International de reizigers meldde dat hier een overstap richting Oberstdorf was. Vervolgens het lange wachten op station Keulen omdat er slechts eens per dag een directe verbinding is naar Oberstdorf (Duitsers!!). Hierna op weg naar Stuttgart toch maar in Mannheim uitgestapt om de intercity naar Ulm te halen en dan eindelijk vanuit Ulm met de boemel naar Oberstdorf! In plaats van 7.44u – 18.12u werd het 8.10u – 20.30u, maar we zijn compleet en wel, en happy, aangekomen! Koks Ivo en Quinten hebben nog voor een vluchtig gemaakt maaltje Smac Tonight gezorgd, wat gretig werd verorberd. Even douchen en settelen en dag 1 was alweer achter de rug! Terwijl de rest nog lekker lag te maffen was Quinten al vroeg uit de veren om verse broodjes te halen. Tevens trachtte hij nog een supermarkt te vinden die op zondag open was maar hij werd teleurgesteld. Al smaakte de kaiserbroodjes prima, ook zonder de boter. Onder het ontbijt op het balkon werden wij verblijd met gezang vanuit de naastgelegen kerk, zo konden wij even spiritueel bijtanken. Onze buurvrouw vond het ook erg mooi en verzocht ons enigszins vermoeid “iets zachter te communiceren”. Vervolgens was het tijd om even Oberstdorf te verkennen en langs de VVV te gaan. We sloegen nog even wat voorraden in bij de bakker als lunch en keerden terug naar het huisje om ons voor te bereiden op een onstuimige wandeltocht. Bij het busstation straalde de lucht zeeblauw en sloegen de zonnestralen in als verwikkende bliksemschichten. Genietend van het betoverende weer stond het gezelschap te popelen om de berg te bedwingen. Omdat onze benen nog de kracht hadden van pasgeboren puppies besloten wij de berglift te pakken en van boven naar beneden te lopen. In de berglift merkten wij al dat de wind aantrok. Bovenop de berg huilde de wind als een bloeddorstige troep wolven en verschrikte bandleden in lederhosen die op een terras hadden zitten spelen haastten zich de berghut in. Gelukkig was het geluk met ons en nam die weertoestand snel af. We aten wat heerlijke broodjes met uitzicht op het dal en wandelden in rustig tempo naar beneden. Hier en daar een zonnetje, overal gelukzaligheid. Nadat we bij het huisje waren aangekomen verfristen we ons even en begaven we ons naar de stad om wat te eten. We hadden al talloze schattige terrasjes gezien en we konden niet wachten om ons daar op te storten. We vonden, na even zoeken, een terras met vrije tafeltjes en nestelden ons daar. Quinten kreeg eerst het verkeerde gerecht maar had dat niet door, dus kon hij een halve schnitzel verorberen voordat hij z’n echte gerecht kreeg. Hij vond dat alles behalve vervelend. Na het gerecht besloten we nog even een drankje te doen. Toen ontstonden er moeilijkheden. Gezien Quinten random een likeurtje pikte van de lijst wist hij niet waar het smaakte. We proefden en we roken, we kwamen er niet achter wat nou de smaak was maar we herkenden het allemaal. Zo is het huidige topspel: ’’ Raad de schnaps’’ ontstaan. Ivo won uiteindelijk de ronde met de juiste ingeving: Kauwgomballen! Hiervoor moest hij wel zijn volledige neus in het glaasje begraven. Maar dit was het allemaal waard. Tot slot liepen we door een vrolijk Oberstdorf weer terug naar huis om Harry Potter deel 1 te gaan kijken.
Posted on: Sun, 04 Aug 2013 20:07:08 +0000
Recently Viewed Topics
© 2015