Dobra, należy się parę słów do ludu. Zatem ludu, tym, którzy byli ze mną od samego początku tej mojej "przygody", tym, którzy potrafili powiedzieć więcej niż "będzie dobrze", którzy mnie odwiedzali, dzwonili, pisali, wspierali i dawali siłę, robiąc wszystko, żebym jakoś normalnie przez to przebrnął, byłem, jestem i będę wdzięczny do końca życia jak długie i dziwne ono jeszcze będzie. Wysłuchiwaliście mnie w momentach kiedy wątpiłem i kiedy byłem przerażony, bo byłem, nie ukrywam tego, że się bałem ( no w sumie nie dziwne skoro z dnia na dzień dowiadujesz się, że stoisz nad grobem), i to jest dla mnie najważniejsze- byliście ze mną. Natomiast całej reszcie, która ma jakieś ale, że ze swojej choroby zrobiłem jakiś "medialny spend" czy coś w tym stylu- środkowy palec, bo g. o życiu wiecie. Czy było Was ze mną wielu czy nie- to wiedzą tylko zainteresowani i ja sam. Największe ukłony należą się rzecz jasna moim rodzicom, lekarzom i jeszcze raz WAM, którzy byliście! Nigdy tego co dla mnie zrobiliście nie zapomnę! IN UNION WE STAND!
Posted on: Wed, 02 Oct 2013 20:00:20 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015