Een klein voorproefje, een snippet, een teaser. Noem het hoe je het noemen wilt. Speciaal geschreven voor iedereen die al zo enthousiast heeft gereageerd. Hopelijk komen daar binnenkort nog meer mensen bij :) Prelude 12 april 1874 Gabriel liep door de gangen van de Cirkel. Om hem heen wervelden afbeeldingen, stukken tekst en talloze berekeningen. Hij was al dagen en nachten bezig. Het was immers bijna tijd. De toren was een heel eind af en de nodige voorbereidingen moesten worden getroffen. De gang eindigde waar alle gangen in De Cirkel eindigden; de grote centrale hal. Zonlicht scheen door de gebrandschilderde ramen hoog boven hem, waardoor de Wachters die erin waren afgebeeld in al hun luister te zien waren. Gabriel had er weinig oog voor. De massieve eikenhouten trap kronkelde zich een weg omhoog naar het bordes onder de ramen. De zware deuren die toegang gaven tot de grote binnenplaats waren gesloten. De ogen van de uit hout gesneden draken die vredig rustten op de leuning leken hem na te kijken terwijl hij naar het midden van de hal liep en daar bleef staan. Met een gedachte maakte hij de ronde, stenen schijf onder hem los uit de vloer. Hij had andere manieren om te komen waar hij naartoe op weg was, maar hij had geen zin om zijn gedachtegang te onderbreken, dus deed hij het op de ouderwetse manier. De schijf steeg recht omhoog, naar de nok van het koepelvormige plafond van de hal. Daarin opende zich een cirkel, even groot als de steen waarop hij stond. Even later schoof zijn vervoermiddel geruisloos in de opening en stond hij in de bibliotheek van zijn paleis. “Lara? Lara!” Naast hem verscheen Lara in haar ‘Cirkel outfit’ zoals ze het zelf noemde; een lange, zwarte jurk, afgezet met steentjes en versierd met fijn borduurwerk in zilver en wit. Haar lange haar lag voor de verandering losjes over haar schouders. Het embleem van de Wachters prijkte als broche op haar borst; een eenvoudige, gouden cirkel. Het hologram zuchtte. “Je hoeft niet te schreeuwen hoor.” Gabriel keek op uit zijn overpeinzingen, terwijl hij een stuk tekst dat voor hem zweefde naar de virtuele prullenbak verwees. “Oh, sorry. Ik was bezig en wist niet of je me had gehoord.” Lara keek hem doordringend aan. “Kom nou, je zou beter moeten weten. Waar heb je me voor nodig?” “Ik heb de laatste berekeningen bekeken voor de val voor Eeuwigheid. Weet je zeker dat alles klopt? Ik kwam uit op getallen die nergens op sloegen en als zij…” Lara vaagde met een handbeweging de enorme hoeveelheid informatie die om Gabriel heen draaide weg. “Ik heb die berekeningen ook gezien en ze kloppen allemaal prima. Misschien moet jij een tijdje gaan liggen. Hoe lang heb je nu al niet geslapen?” Gabriel dacht na. “Honderd jaar?” Lara verbeterde hem; “Honderddrieënvijftig jaar, twee maanden, één week, drie dagen, vier uur, vijfentwintig minuten en één, twee, drie seconden. Misschien is het goed om een tijdje te gaan liggen? Je zult je energie nog nodig hebben binnenkort.”
Posted on: Tue, 20 Aug 2013 13:07:30 +0000
Recently Viewed Topics
© 2015