Gardrobumu açtım dün. Baktım, askılarda bir dolu insan... Nasıl sıkış pıkış, hepsi birarada. Temizliğe karar verdim o anda. Yılların insanları, eşi, dostu, akrabası... Kolay mı öyle çıkarmak askıdan bir anda? Tek tek elemeye başladım. Kimileri, bir dönem giyilip sonra da askıda kalmıştı. Bazıları da bana bir beden küçük gelmeye başlamıştı. Eeee yıllar beni değiştirmiş, biraz da büyütmüş. İlk onları eledim. Henüz değişmeyenler bunları sever diye düşündüm Sonra, bazılarını denedim ama sıkıntı verdiler. Artık sıkıldığım ortamlara gitmez olmuştum. Onları hemen, yakışana göstermek için kenara ayırdım. Bazı askılarımda çok şık ve alımlılar vardı. Bir dönem onlarla muhabbet te güzeldi ama... Onların bana artık pek katkısı olmazdı. İsteyene verilmek üzere yolladım onları da... Bir de kötü anılarımı paylaştıklarım vardı. Askıları elimde, uzun uzun baktım onlara. Daldım uzaklara... Kötü anılarımı temizledim önce, sonra affettim ve bunları da bağış torbasına ayırdım. Büyük temizlik yaptım bugün. Temizlerken de bir şeyi çok iyi anladım ! Askılarda asılı tüm insanlar aynı derecede değerli olsa da, benim için aynı derecede önemli değillermiş. Önemli insanlarımı askılarıma yeniden dizdim. Onların her birine, daha çok ilgi ve özen ekledim. Gardrobumda her mevsimde giyilebilir, güven veren, güzel insanlar kaldı. Bu bahar bana çok yaradı..!!!
Posted on: Fri, 01 Nov 2013 17:46:17 +0000