Gece çıkıp, gece sessizLiğinde, hayalinle konuşurken yürümekten yorulmuştum, taksiye el edip durdurdum bindim... Nereye diye sorduğunda şöför, onsuzluğa dediğimi hatırlıyorum... Uyandım gece saat... 04.30... Sigaramın ateşi ile aydınlanırken... Gözlerim.., onsuzluğa giden yollarda hala aklım... Seher vakti de yaklaşıyor, güneş kendini ucunden göstermeye başLıyor... Perdeleri açıp bu sensiz şehre bakmak içimi gerçekten acıtıyor... Her nefesimde sigaramın ateşi şehrimi ateşe veriyor sanki... Niye bu kadar sevdin, diyorum... O da seviyordun diyordum... Seven gidermi derLer... Seveni, sevmiyeni, biLmemde... Gidişin, bıçak yarasının açtığı derin bir kesik gibiydi, acısıyLa, gerçekliğime vurulan... Tek hece gibiydi ayrılıgımız... Gözümün önünde kuşatmadaki... Bir şehirdin gibiydin aslında... Bizi ayıran bir dünya vardı, adımıza kurulu... Kralıçesi terk etmiş... Şimdi başka şehirde, Soytarıların savunduğu yerdesin şimdi… (Aşk BiLe Kıskanır Seni Sevdiğime ...) Sen yoksunya sevgiLim... Ve bu şehir yansır artık dercesine.... Gün ağır ağır bedenime vururken aslında ruhum yok oluyor sensizlikte.... ÖyLee....
Posted on: Fri, 28 Jun 2013 02:46:03 +0000