GÜNAYDIN TÜM DOSTLARA Zaman kara delik gibi maziyi yutar, Gece bir okyanus rüyalar dip dalgası. Kıyıda köşede bıraktığım anılar, Artık güneşli akşamlar geride kaldı Arada bir tebessüm elimi tutar, Yalnızlığın kırbacı sırtımda şakladı. Gövdemin gölgesi şu duvarlara çarpar, Kelimeler zamanlar gibi parçalandı. Hüzünlü şiirler hep gecelerde çıkar, Sonra beş duyu organıyla kala kaldı. Şu hırçın gönlüm Asi nehri gibi akar, Bana tepeden bakan Toros dağlarıydı. Cılız ışıklarıyla parlayan yıldızlar, Onlar uzaklardaki İrem bağlarıydı. Bir bir kapandı huzura giden kapılar, Oysa huzur kapıların arkasındaydı. Bir tak eşiği geçecekti şu adımlar, Geçemediysek dizde olmayan dermandaydı. Bu gecelerde hep hüzünlüydü şarkılar, O şarkılar sanki bir ömrün vedasıydı. İyinin ve kötünün aktığı oluklar, Hem kaderin hem oluğun ustasıydı. Akif’in dediği gibi oldu mısralar, Her ayımız sanki Muharrem ayıydı. Artık yok oldular o güneşli akşamlar, Geceler leyli matem karanlığındaydı. Dökülsün eteksizin eteğindeki taşlar, Benim kastım soytarılar ve krallardı. Size ne oluyor ki beyni çıplak başlar, Ayaklar kral edepsizler soytarıydı. Jale KESKİN İskenderun
Posted on: Mon, 25 Nov 2013 09:13:37 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015