Her gece kalbimi boşaltıyorum ama her sabah yeniden doluyor. “Sevgilim, seni bekliyorum. Karanlıkta bir gün ne kadar sürer? Ya da bir hafta? Ateş çoktan söndü. Ve ben çok ama çok üşüyorum. Dışarıya sürünmeye çalıştım, fakat orada güneş var. Korkarım bunları çizerek ve bu kelimeleri yazarak ışığı boşa harcadım. Öleceğiz. Öleceğiz, aşkımızla dolu olarak, güzellikleri tatmış ve bulunduğumuz bedenlerde ırmaklar gibi akmış olarak. Korkularımızı tıpkı bu berbat mağarada saklar gibi sakladık. Bütün bunları vücudumda taşımak istiyorum. Biz gerçek ülkeleriz. Haritalardaki sınırlar ya da güçlü adamların isimleri değiliz. Bir gün buraya gelip beni rüzgar sarayına götüreceğini biliyorum. Tek istediğim bu. seninle ve dostlarımızla böyle bir yerden haritasız bir dünyaya yürümek. Lamba söndü, ve ben karanlıkta yazıyorum…” The English Patient - İngiliz Hasta (1996)
Posted on: Sun, 07 Jul 2013 10:36:16 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015