Ingezonden brief: Voetbalplaatjes De actie van Jumbo Vianen om plaatjes uit te brengen van –op de eerste plaats- voetballers van Brederodes en Vianen is natuurlijk niet nieuw. Sparen is van alle tijden, en in mijn geval gaat dat terug naar de jaren vijftig van de vorige eeuw. Als Venloos jochie van een jaar of 6, die toen al elke twee weken, bij mijn vader achterop de fiets, naar VVV ging kijken, kreeg ik voor de eerste keer te maken met het fenomeen voetbalplaatjes. Dik Bruynestein, misschien wel de beste tekenaar van karikaturen, had in opdracht van Monty kauwgom kwartetten gemaakt van de meeste bekende voetballers van de eredivisie, de eerste divisie, de tweede divisies en landen als Duitsland, Spanje, Rusland, Brazilië en Joegoslavië. Zo’n plat pakje kauwgom, met daarin één voetbalplaatje, kostte 5 cent. Dat precies het bedrag dat ik, elke zondag, als zakgeld van mijn ouders kreeg. In het katholieke zuiden gingen we die dag altijd naar de mis. Na afloop pakten de vaders vaak een borrel of een biertje in de dichtstbijzijnde kroeg, en als kind wist ik niet hoe snel ik naar het snoepwinkeltje, pal tegenover de kerk, moest rennen om, met een warme bronzen stuiver in mijn knuistje, aan de winkelier een zakje Monty kauwgom te vragen. Die kauwgom was natuurlijk bijzaak: het ging om het plaatje. Had ik hem al, of kon ik een nieuw exemplaar toevoegen aan mijn mondjesmaat groeiende stapeltje plaatjes? Een album, om die voetbalschatten in te plakken, was er toen bij mijn weten niet. Kennelijk hadden de commerciële slimmeriken daar nog niet aan gedacht. Echte collectorsitems waren ook de befaamde platen van de elftallen van de eredivisie en de beide eerste divisies, die in 1959 zijn uitgegeven door Esso. Die werden fanatiek gespaard en ergens, in een doos die al meer dan veertig jaar dichtgeplakt op de zolder staat, moet ik er daar nog een aantal van hebben. Later, in de jaren zeventig, kwamen de voetbalplaatjes van Panini, maar toen boeide me dat eigenlijk niet meer. En nu zijn er dan de Jumbo-voetbalplaatjes van Brederodes en Vianen, waar recent al het een en ander over te doen is geweest. Mijn vrouw had al wat zakjes weggegeven aan de opdringerige jeugd die met veel moeite uit de winkel kon worden gehouden. Afgelopen zaterdag nam ze zo’n zakje mee naar huis, en net voordat ik naar de lokale derby Vianen – Brederodes ging kon ik mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen, en maakte ik dat open. En wat trof ik aan? Een halve foto van een ongesponsord jeugdelftal, en plaatjes van Taki Anastassiadis, Elroy Vroege en Michel Diermeijer (in maagdelijk wit). Het laatste portretje was van ‘kuifje’ Mark Daalderop. Dat kon niet anders dan een voorteken zijn, en dat werd méér dan bevestigd. De frêle aanvaller speelde een dijk van een wedstrijd, een van de beste uit zijn carrière, en bekroonde zijn optreden met vijf treffers, waarvan enkele van ongekende schoonheid. Komende zaterdag ben ik een aandachtige toeschouwer van het duel tussen Brederodes en DWSM, en als de voortekenen niet bedriegen zal ook dan weer veel worden gescoord. Ik heb nog twee onaangebroken zakjes voetbalplaatjes liggen. Misschien zit er daar weer een van een speler van de zaterdagselectie bij, en als dat zo is voetbalt die wellicht óók de wedstrijd van zijn leven. ’t Zal mij benieuwen.
Posted on: Thu, 07 Nov 2013 13:44:40 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015