Jullie willen niet weten wat wij meemaken in deze vakantie. Wij fietsen in de hitte, zoekend naar een plekje in de schaduw. We worden vrijwel direct aangesproken met de vraag in welk hotel wij zitten. Ineke van Moorsel zegt in haar beste engels here furder. Ik pies in mijn broek van het lachen. We worden verzocht te vertrekken. 2 meter verder gaan zitten. Dat was net op de grens..Dus nog 10 min. In de volle zon uitgerust en wilden weer verder fietsen. Mooi niet. Wat gebeurt er......ketting van mijn fiets schiet eraf. Ien dacht het wel ff te fixen wat haar dus niet lukte. Vervolgens gaat wilma proberen contact te krijgen met de fietsverhuur maar haar telefoon deed telkens bluub. Ja dus wat moet je dan? Ien gaat aan de kant van de weg(verdere details laten we achterwege) en ja hoor....hulp van 2 vriendelijke heren. Vervolgens Wilma van der Zwet-Ammerlaan psychologisch de berg op en afgekregen. En ja hoor doel bereikt. En of we daar nou blij mee waren. We waren bij de bron aangekomen. Heel bezweet....bloedheet....namen wij een frisse duik in de hete bron van 50 graden waardoor we duidelijk dus niet afkoelde. Dus wij weer een paar meter verder naar wat koeler oord. Wilma had zich voorgenomen om met een ezel weer naar boven te gaan. Maar helaas de ezels waren vertrokken en wilma kon naar boven lopen waar ze heeeeeeel blij mee was. (was steil). Eenmaal boven is wilma haar fietssleutel kwijt. Na 3 hartverzakkingen bleek dat die gewoon op de grond lag en konden we de terugreis beginnen. Na veel psychologische oppeptalk veilig aangekomen bij ons appartement en heerlijk aan het zwembad liggen met de gedachte dat we alles hadden meegemaakt. Maar niet dus. Wat gebeurde er....we worden uit het zwembad gezet. Strikt 18.00 sluit het zwembad en geen minuut later. Geen idee hoe het komt dat wij overal worden weggestuurd.
Posted on: Fri, 13 Sep 2013 15:48:02 +0000
Trending Topics
© 2015