KIM JEST GNOSTYK? (1) Gnostyk jest w nieustannym ruchu. Szuka Prawdy i Światła. Nie szuka ich na zewnątrz, w otaczającym świecie. Szuka ich w sobie. Gnostyk opiera swoje postrzeganie świata na wewnętrznej bazie. Stara się nie oceniać. Wie, że oceniając nie jest obiektywny. Zgłębia wewnętrzną naturę spraw. Wtedy ma szansę dojść do sedna. Gnostyk nie szuka autorytetów. Ale uczy się słuchać ludzi wokół. Mówienie ma swoją wartość. Słuchanie dopuszcza głos innych do siebie. Gnostyk widzi piękno i szarość tego świata, dzień i noc, odczuwa radość i smutek. Gnostyk odczuwa biegunowość tej natury. Ale nie walczy z tym odczuciem. Jest jego świadomy. Gnostyk wie, że w zamęcie codziennych spraw i zmienności życia nie osiągnie ciszy, harmonii, spokoju i równowagi. Osiągając świadomość wewnętrznego życia naturalną koleją rzeczy jest dojście do tego stanu. Gnostyk czerpie radość z życia. Nie odcina się od niczego w tym świecie. Wie, że takie odcięcie jest nienaturalne i sztuczne. Jest wybiegiem, próbą negacji swojej natury. A przecież celem gnostyka jest rozpoznanie swojej ziemskiej natury i swojej wewnętrznej, nieprzemijalnej zasady. Praca, którą gnostyk musi wykonać, jest pracą w tym świecie, w tej naturze, w materii. Siła, którą gnostyk czerpie do tego ma swoje źródło w Idei, która leży w centrum jego istoty. Gnostyk pracuje z samym sobą. Obserwuje swoje reakcje, życie, zachowanie, myśli, wolę i działanie. Robi to po to, aby zobaczyć, co go wstrzymuje, co go ogranicza, stara się poznać siebie. Gnostyk stara się czuć głową i myśleć sercem.
Posted on: Thu, 11 Jul 2013 10:54:57 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015